بهره کِشی اقتصادی تشکیلات فرقة بهائیت

 

و اینگونه سوءاستفاده‌ها، اقداماتی بود که به وسایل مختلفی صورت می‌گرفت:
«آقای هویدائی، سرپرست حمل و نقل کارخانه پپسی کولا، طبق دستور ایرج ثابت، کارفرمای واحد ذکر شده، دو دستگاه اتومبیل پیکان جهت تطمیع آقایان منصوری و چوپانی، مأمورین وزارت دارایی خریداری نموده تا بدین وسیله، آنان نسبت به تنظیم میزان مبلغ مالیات به نفع کارفرمای مربوطه و به ضرر دولت اقدام نمایند.»
«هرمز و ایرج ثابت، همه ماهه به نام خرید مواد اولیه از شرکت فیروز (که مربوط به پدرشان است) ماهانه حدود صدهزار تومان از شرکت روکش جنرال برداشت و ظاهراً به حساب شرکت فیروز واریز می‌نمودند، به همین جهت فعلاً ضرر نشان می‌دهد. مضافاً اینکه جنب کارخانه زمینی است که درحال حاضر انبار پپسی کولا شده و در باطن قصد دارند پس از تعطیل کارخانه و فروش ماشین‌آلات کلاً آن را تبدیل به کارخانه پپسی‌کولا بنمایند و با این وسیله‌ها حقوق کارگران را پایمال کنند.»
و این همه، درحالی بود که حبیب ثابت با عنوان «مدیر عامل شرکت فیروز» در مراسم تشریفاتی دربار شرکت داشت و به‌رغم اینکه شرکت فیروز به عنوان کارخانه تهیه و مونتاژ و ساخت و توزیع تلویزیون شناخته می‌شد، ولی در پشت پرده‌ی آن، انجام قرارداد با ارتش و تهیه وسائل مورد نیاز آنان نیز، یکی از فعالیت‌های آن بود. در نامه نیروی دریائی شاهنشاهی به شماره 21/10/1404- 22/8/52 خطاب به مدیریت شرکت سهامی فیروز، با عنوان «قطعات یدکی موتورهای پاکسمن»، آمده است:
«نیروی دریائی شاهنشاهی به قطعات یدکی موتورهای مشروحه زیر نیاز دارد . 1 . paxman ventura 16 yjcm 8 دستگاه 2 . paxman ventura 6 yjcz 16 دستگاه.... دریادار عطائی»
 و نمونه‌ی دیگری از این معاملات، متن قرارداد این شرکت با نیروی دریائی در رابطه با خرید «قطعات یدکی رادارهای RCA» که در 4 برگ تنظیم گردیده است.
عرصه فعالیت‌های اقتصادی حبیب ثابت، عرصه‌ی ترکتازی بیگانگان در صنعت و اقتصاد ایران بود که نمونه‌ی آن در هیئت مدیره «شرکت جنرال تایر و رابر ایران» در خرداد ماه سال 1356ش به شرح زیر معرفی شده است:
«یکصد و بیست و چهارمین جلسه هیئت مدیره شرکت جنرال تایر و رابر ایران (سهامی عام) در تاریخ 8 جون 1977 (18 خرداد 2536) ساعت 2 بعدازظهر در اطاق کنفرانس شرکت تشکیل گردید.
نامبردگان زیر اصالتاً در جلسه حضور داشتند: دکتر محسن لک . آقای ایرج ثابت . آقای هرمز ثابت . آقای آر ، سی ، مگارگل . آقای آلفونس کانالیس و آقای امیل عبود
نماینده مدیران عبارت بودند از: آقای مگارگل از طرف آقای کارپنتر و آقای کانالس از طرف آقای دالتون.»
بهره‌کشی اقتصادی
در تفکراتِ تشکیلات بهائیت، به‌رغم تمامی ادعاها و تبلیغاتی که صورت می‌گرفت، انسان‌ها دارای هیچ قدر و ارزشی نبودند. در این تفکر، تنها کسانی جایگاه و پایگاه داشتند که خود را چشم و گوش بسته در اختیار فرامین و دستورات تشکیلاتی قرار می‌دادند و از هرگونه حرف و سخن و پرسشی خودداری می‌کردند.
در تشکیلات اقتصادی گسترده حبیب ثابت، که تحت عناوین و نام‌های مختلف فعالیت می‌کردند، کارگران کارخانه‌های او در سخت‌ترین شرایط به کار مشغول بودند و کوچکترین اعتراض، برخوردهای شدید و اخراج آنان را به دنبال داشت.
نمونه‌هایی از این بهره‌کشی‌های قرون وسطایی و تضییع حقوق کارگران، که در کارخانجات متعلق به حبیب ثابت و شرکای وی، پدیده‌ای عادی بود، در گزارش‌های باقی مانده از سازمان اطلاعات و امنیت شاه، به شرح زیر به ثبت رسیده است:
الف . کارخانجات اجاق گاز
«طبق اطلاع واصله، کارخانه فوق که دارای 62 نفر کارگر و متعلق به ثابت پاسال می‌باشد، در حدود چهل نفر از کارگران بهائی و بقیه مسلمان می‌باشند. سرکارگر کارخانه به نام مدیری که بهائی است، موجبات ناراحتی کارگران مسلمان را فراهم و بین کارگران شایع است که ثابت پاسال اختیارات کافی به مدیری داده و وی قصد دارد به تدریج کارگران مسلمان را اخراج و به جای آنها کارگران بهائی استخدام نماید و در چند روز قبل نیز دو نفر از کارگران به نام منوچهر شاهین و محمود حکمیان را اخراج کرده است. ضمناً کارگران اظهار می‌دارند در سال 44 سود شرکت در حدود یک میلیون تومان بوده و طبق قانون سهیم شدن کارگران بایستی دویست هزار تومان از این پول به کارگران تعلق گیرد، ولی شرکت مدعی است که سود سال 44 هفتاد و پنج هزار تومان بوده و مبلغ پانزده هزار تومان سود تعلق می‌گیرد که همان پانزده هزار تومان را نیز نصف کرده است و کارگران شکایت دارند که کارفرما و مدیری، نماینده وی نمی‌گذارند کارگران از بین خودشان نماینده تعیین کنند، چون فکر می‌کنند این عمل به ضرر آنها تمام خواهد شد.»
 «با اعلام اینکه صاحبان سهام و گردانندگان شرکت مذکور آقای حبیب ثابت . آقای ایرج ثابت . آقای گئور گارنیک (تبعه دانمارک) . یوهانس گارنیک (تبعه دانمارک) . شرکت کامپساکس (مهندسن مشاور سازمان برنامه) . شرکت بین‌المللی کوسانگاز (واقع در کشور دانمارک) به شرح زیر می‌باشد، اخیراً به موجب نامه شماره 3487/20 ﻫ – 15/2/45 ساواک تهران، نارضایتی‌هایی از طرف عوامل بهائی در بین کارگران به وجود آمده، که نتیجتاً سبب عدم اجرای کامل قانون سهیم شدن کارگران در بین کارگران شرکت مورد بحث گردیده است.»
«چند نفر از کارگران کارخانه مزبور به پاسگاه مهرآباد جنوبی شکایت کرده‌اند که کارفرما ترتیب اثری درباره سود ویژه کارگران نداده و به دفع الوقت می‌گذراند ...»