اهانت به مقدسات شیعه توسط بهائیان
ابتذال و بی‌بند و باری در تشکیلات بهائیت، مسئله‌ای بود که از آن به عنوان یکی از اهرم‌های «جذب جوانان» استفاده می‌شد. گزارش زیر، نمونه‌ای از این نوع بی‌بندو باری هاست که در زمان کنونی نیز در شبکه‌ی تلویزیونی «من و تو» که توسط تشکیلات بهائیت اداره می‌شود، رواج دارد:
«خبر مربوط به تجاوز به دو تن از کارمندان تلویزیون ثابت پاسال به دو دوشیزه که در شعبه 20 دادسرای تهران قبل از عید مطرح بود، به وسیله فرامرز زعیمی مدیرکل دفتر مخصوص شاهنشاهی به سردبیر روزنامه پست تهران داده شده و منظور تصفیه حساب‌هایی به خاطر اختلافات گذشته ثابت با وزارت اطلاعات بوده است.»
روزنامه کیهان در شماره 16037 مورخه‌ی 31/6/1377ش پیرامون این ماجرا نوشت:
«در اواسط دهه چهل پای هرمز ثابت به ماجرای ناموسی کشیده شد... این ماجرا برای مدت‌ها بحث مجالس و محافل بود تا سرانجام علی ... که درآن موقع جوان تهیدست و کارمند تلویزیون بود، با دریافت مبلغی کلان، این گناه را به گردن گرفت و هرمز ثابت را از مجازات رها کرد.»
حبیب ثابت و اسلام
تشکیلات بهائیت که با حضور رضاشاه و پسرش در صحنه‌ی سیاسی کشور سعی داشت تا به هر صورت ممکن، باورهای تشکیلاتی خود را به عنوان دین و مذهب در کشور ایران، که قریب به اتفاق مردم آن مسلمان و متدین بودند، تبلیغ و ترویج نماید، با مانع بسیار بزرگی تحت عنوان مراجع معظم تقلید روبرو بود. همین مسئله موجب شده بود تا بهائیان با وجود پشتوانه‌های اقتصادی و سیاسی قدرتمند و تمامیِ تلاش‌هایشان، در عرصه‌های عمومی، دارای موفقیت‌های چندانی نباشند. این مسئله در زمانی که آیت‌الله العظمی سید‌محمدحسین بروجردی (ره) زعامت عام را به عهده داشتند، به گونه‌ای بود که به تخریب حظیره القدس بهائیان در تهران منجر شد و متعاقب آن نیز، فعالیت‌های گوناگون آنان همواره مورد اعتراض جوامع مذهبی واقع می‌شد.
پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی(ره) در فروردین ماه سال 1340ش، سازمان اطلاعات و امنیت کشور، با تلاش‌های فراوانی که داشت، سعی کرد تا برای حفظ آرامش در کشور، حبیب ثابت و تلویزیون تحت نظر او را از هرگونه فرصت‌طلبی بازدارد:«چون با وفات آیت‌الله العظمی بروجردی افکار عمومی بیشتر متوجه موضوعات مذهبی است و از طرفی از اول تا دوازدهم اردیبهشت ماه مصادف با عید رضوان (یکی از اعیاد بهائیان) است، لذا به منظور جلوگیری از بروز هرگونه سوءجریان احتمالی (تعطیل تلویزیون) متمنی است در صورت تصویب مقرر فرمایند علاوه بر تذکرات شدید به آقای حبیب ثابت، نامه پیوست
به منظور پیش‌بینی‌های لازم نسبت به تأمین کادر فنی در مواقع خاص توسط اداره کل انتشارات و رادیو صادر گردد.»
به همین علت بود که حبیب ثابت که بغض شدیدی از آیت‌الله بروجردی(ره) در دل داشت، عصر روز دوشنبه مورخه 18/2/40 که مصادف با ایام اربعین ایشان بود، به تلویزیون آمد و اعتراضات شدید خود را نسبت به تعطیلی برنامه‌ها اعلام کرد.
و در همین ایام بود که با اجرای نمایشنامه‌ای تحت عنوان «سویل و مبارزه با قوچ»، مقدسات مذهبی اسلام را مورد اهانت قرار داد که این مسئله، مورد اعتراض حجت‌الاسلام والمسلمین محمد‌تقی فلسفی (ره) و برخی دیگر از وعاظ و روحانیون و مردم متدین قرار گرفت.
پخش برنامه‌های منافی عفت از تلویزیون ایران به میزانی بود که حتی دادستان تهران را به واکنش واداشت تا در نامه‌ای به اداره کل انتشارات و رادیو، نسبت به این مسئله اعتراض و کنترل برنامه‌های تلویزیون را درخواست نماید.
و این درحالی بود که پخش اخبار مراسم مذهبی مردم در مناسبت‌های مختلف مذهبی، هیچگونه جایگاهی در برنامه‌های تلویزیون نداشت: «چون در نیمه شعبان در تمام شهرستان‌های ایران مجالس جشن و چراغانی تشکیل بوده و از رادیو ایران نیز برنامه‌های فوق‌العاده پخش گردید، ولی از فرستنده تلویزیون برنامه‌ای برای این روز اجرا نشده و خبر جشن و سرور مردم نیز پخش نگردیده، لذا این موضوع در محافل روحانی و اهالی شهرستان قم اثر بسیار سوئی بخشیده و عمل دستگاه تلویزیون را از ناحیه بهائی‌ها و به منظور دهن‌کجی به ملت شیعه تلقی نموده‌اند و خواستارند که دولت امتیاز دستگاه تلویزیون را لغو و زیر نظر دولت اداره شود.»
