زنان الگوی کمالات انسانی و معنوی

(پرسش و پاسخ)

پرسش:قرآن کریم چه زنانی را برای تعیین مصداق کمالات والای انسانی و معنوی معرفی کرده است؟

پاسخ:قرآن کریم برای تعیین مصداق کمالات والای انسانی، زنانی را که به درجات معنوی و کمالات روحی دست یافته‌اند به عنوان اسوه معرفی کرده است که به شماری از آنها اشاره می‌کنیم.
1- حضرت فاطمه(س) اسوه ارزش‌ها
حضرت فاطمه در دامان پاک خدیجه کبری این بانوی وارسته ایثارگر و مؤمن پرورش و نزد پیامبر بزرگ اسلام تربیت یافت. او چنان به قله کمالات راه یافته بود که به قول امام خمینی اگر مرد بود پیامبر بود. او از هر نظر کامل بود. از این‌رو اسوه تمام مردان و زنان با ایمان به شمار می‌رود. او الگوی انفاق‌کنندگان در راه خدا بود و در این راه هر چه داشت دریغ نکرد و آیه زیر درباره‌اش نازل شد:
به خاطر دوستی با خدا، به مسکین و یتیم و اسیر اطعام می‌دهند و می‌گویند شما را به خاطر خدا اطعام می‌کنیم و پاداش و تشکری از شما نمی‌خواهیم. (انسان- 8)
ابن عباس در شأن نزول آیه فوق می‌گوید: امام حسن و حسین(علیهما‌السلام) بیمار شدند پیامبر(ص) با جمعی از یاران خود به عیادت آن دو رفتند. رسول خدا(ص) به حضرت علی(ع) فرمود: برای شفای آنان نذری کن. علی(ع) و فاطمه و فضه، نذر کردند که اگر حسن و حسین شفا یافتند سه روز روزه بگیرند. بنابر قولی حسن و حسین نیز گفتند ما هم نذر می‌کنیم روزه بگیریم. سرانجام آن دو بزرگوار شفا یافتند و این خانواده سه روز روزه گرفتند. و هر سه روز افطار خود را به مسکین، یتیم و اسیر دادند و خود با آب افطار کردند.
این اطعام و ایثار به این جهت حایز اهمیت است که 1- این خانواده چیزی برای افطار نداشتند. حضرت علی(ع) مقداری پشم از همسایه یهودی خود گرفته بود و فاطمه (سلام‌الله‌علیها) آن را در مقابل سه صاع جو، ریسیده برای هر شب مقداری جو، آسیاب و خمیر می‌کردند و می‌پختند و آنان چنین افطاری را صدقه می‌دادند.
2- انگیزه این انفاق محبت خدا و بندگان خدا بود علی حبه
3- این اطعام، بدون منت و تنها برای قرب به خدا بود لوجه‌الله.
حضرت زهرا(س) هم استاد سخن و معلم حجاب، اسوه عفاف. او مظهر ادب در برابر پدر بود و هر گاه رسول خدا(ص) نزد او می‌آمد از جای برمی‌خاست. پدر را می‌بوسید و در جای خویش می‌نشاند.
گاه شب‌های جمعه تا صبح، به نماز و دعا می‌پرداخت و برای دیگران دعا می‌کرد اما برای خود چیزی از خدا نمی‌خواست. وقتی فرزندان خردسالش راز آن را می‌پرسیدند می‌فرمود اول همسایگان آنگاه اهل خانه. او مظهر کمال ایمان و خلوص و بندگی بود و قرب او در پیشگاه معبود به حدی بود که خشم و رضای او خشم و رضای پروردگار محسوب می‌شد.
پیامبر اکرم (ص) می‌فرمود: هر که او را بیازارد مرا آزرده و هر که مرا بیازارد خدا را آزرده است. او از توان مالی خویش در راه محرومان نیازمند بهره می‌گرفت و ساده زندگی می‌کرد و از تجمل پرهیز داشت و سختی‌های دنیا را تحمل می‌کرد تا به شیرینی‌های آخرت برسد وسایل زندگی‌اش ساده بود. در صحنه‌های اجتماعی دفاع از دین و پیشوا، حاضر بود. در جنگ احد شرکت داشت و به امدادگری و مداوای زخم‌های رسول خدا مشغول بود. آیین‌ خانه‌داری و همسرداری را به خوبی مراعات می‌کرد و در زندگی، شریک همسرش علی(ع) بود و چیزی نمی‌خواست مبادا که او نتواند خواسته‌اش را برآورد و شرمنده شود.
کارها میان علی(ع) و فاطمه(س) تقسیم شده بود. آوردن آب و تهیه هیزم و کارهای خارج از خانه برعهده علی(ع) بود و آسیاب و خمیر و نان و کارهای داخل خانه با فاطمه(س). او همدم رنج‌ها و غصه‌های شوهر و پناهگاه ایشان محسوب می‌شد. علی(ع) می‌فرمود وقتی به خانه می‌آمدم و به زهرا نگاه می‌کردم تمام غم و اندوهم برطرف می‌شد هرگز کاری نکردم که فاطمه(س) از من خشمناک و ناراحت شود و فاطمه نیز هرگز مرا خشمگین نساخت.             ادامه دارد