مرجعیت دینی و علمی اهل بیت(ع) (۲)

(پرسش و پاسخ)

پرسش:از منظر آموزه‌های وحیانی اسلام چه لزومی دارد اهل بیت عصمت و طهارت(ع) مرجعیت دینی و علمی مسلمانان قرار گیرند؟

پاسخ:در بخش نخست پاسخ به این سؤال سه دلیل برای اثبات مرجعیت دینی و علمی اهل بیت(ع) شامل: 1- لزوم انتخاب مرجع متقن و خدشه‌ناپذیر 2- سؤال از اهل ذکر 3- رجوع به حجت را مطرح کردیم. اینک در ادامه دنباله مطلب را پی می‌گیریم.
4- محوریّت در دانش
علوم اهل بیت (ع)، نشأت گرفته از دانش بی‌پایان الهی و به اصطلاح معروف، «علم لدنّی» است؛ علمی که نقص و خطا در آن نیست و چون آنان دانش آموخته علوم ربّانی‌اند، پس در کسب دانش صحیح هم باید شاگرد آنان بود.
این توصیه در روایات فراوانی آمده است؛ از جمله امام باقر(ع) می‌فرماید: «شَرِّقا و غَرِّبا، فلا تجدانِ علماً صحیحاً الاّ شیئاً خَرجَ مِن عندِنا اهلَ البیت؛ «به شرق و غرب بروید، هیچ دانش صحیحی نخواهید یافت، مگر آنکه از نزد ما خاندان بیرون آمده باشد.  (اصول کافی، ج 1، ص 399)
این حدیث، به یک واقعیت خارجی‌اشاره دارد. احادیثی هم دستور می‌دهد که به اهل بیت رجوع کنید؛ از جمله این حدیث امام صادق(ع): «اِذا اردتَ العلمَ الصحیحَ فَخُذْ مِنْ اَهلِ البیت؛ هر گاه در پی دانش صحیح بودی، آن را از اهل بیت فرا گیر.»(بحارالانوار، ج 26، ص 158)
5- راهنمای حق و هدایت
در کشاکش حرف‌ها، دعوت‌ها، تبلیغ‌ها و تعلیم‌ها، گاهی کسانی گمراه می‌شوند یا دنباله‌رو گمراهان می‌گردند. برای اینکه حق را گم نکنیم و در مدار حرکت‌های ضلالت بار و داعیه‌های بی‌اساس و باطل قرار نگیریم، باید معیار و شاخص درستی داشته باشیم و به دستگیره محکمی چنگ بزنیم که امواج، ما را به این سو و آن سو نبرد.
اهل بیت، همان معیار صحیح و ستون استوار و حبل المتین محکم و چراغ راهنمایند. حضرت علی(ع) در سخنی، اهل بیت را معیار راه درست و حق معرفی کرده و می‌فرماید: «اُنظروا اهلَ بیتِ نبیّکم، فَالزموا سَمْتَهُم و اتّبِعُوا اَثَرهُم، فَلَنْ یُخرجوکم مِنْ هدیً و لَنْ یُعیدوکم فی ردی» به خاندان پیامبرتان بنگرید، همراه با روش و راه آنان باشید و از آنان پیروی کنید؛ آنها نه شما را از هدایت بیرون می‌کنند و نه در گمراهی وارد می‌سازند.(نهج‌البلاغه- خطبه97)
اگر خاندن پیامبر، راهنمای حق و شاخص هدایت اند، پس نباید آنان را رها کرد و به دیگران روی آورد. این، نشانه و سبب گمراهی است. تاریخ هم گواه است که پس از پیامبر، عده‌ای به بیراهه افتادند و گرفتار فتنه‌های گوناگون شدند، زیرا اهل بیت را محور و معیار قرار ندادند.
حضرت امیر (ع) در گِله از بیراهه روی‌ها و فریب خوردگی‌های بخشی از مردم، دردمندانه چنین می‌فرماید: «کجا می‌روید؟ چگونه دروغ می‌بافید؟ در حالی که هنوز نشانه‌ها برپاست و آیه‌ها روشن است و نورافشان‌ها استوار و برپا! کجا سرگردانتان می‌کنند؟ بلکه چگونه حیرت‌زده می‌شوید، در حالی که خاندان پیامبرتان میان شماست و آنان زمام داران حق و نشانه‌های دین و زبان‌های صدق اند، پس آنان را به بهترین جایگاه‌های نزول قرآن فرود آورید و همچون تشنگان، به آبشخور زلال آنان فرود آیید.»(نهج‌البلاغه، خطبه 87)   

   ادامه دارد