پرسش:از منظر آموزه‌های وحیانی اسلام چه لزومی دارد اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) مرجعیت دینی و علمی مسلمانان قرار گیرند؟

پاسخ:در دو بخش قبلی پاسخ به این سوال پنج دلیل برای اثبات جایگاه مرجعیت دینی و علمی اهل‌بیت(ع) شامل: 1- لزوم انتخاب مرجع متقن و خدشه‌ناپذیر 2- سوال از اهل ذکر 3- رجوع به حجت 4- محوریت در دانش 5- راهنمای حق و هدایت را مطرح کردیم.
اینک در ادامه دنباله بحث را پی می‌گیریم.
6- وصایت و خلافت
در احادیث بی‌شماری، اهل بیت و امامان این خاندان، «اوصیا» و «خلفا»ی پیامبر معرفی شده‌اند. همان گونه که پیامبر در عصر حیات خود، مرجع علمی و دینی مردم بود، پس از وفاتش نیز اوصیا و جانشینان او چنین نقشی دارند و مردم موظفند به آنان رجوع کنند.
امام حسین(ع) در حدیثی می‌فرماید: خداوند بزرگ بنده‌اش محمد(ص) را به نبوت برگزید و او را نزد خویش برد و ما خاندن او، اولیای او، اوصیای او، وارثان او و شایسته‌ترین مردم به جایگاه او در میان مردم بودیم؛ اما دیگران افراد دیگری را به جای ما نهادند....»(اهل البیت فی‌الکتاب والسنه، ری شهری، ص 134)
پیامبر خدا درباره امیر المؤمنین (ع) فرمود: «یا علی! انت وصیّیّ و خلیفتی علی اهلی و امّتی فی حیاتی و بعدَ موتی»؛ یا علی! تو وصیّ و جانشین من بر خانواده ام و بر امتم هستی، چه در حال حیاتم و چه پس از وفاتم.(موسوعه الامام علی بن ابیطالب، ج 2، ص 145)
چنین احادیثی درباره اهل بیت هم وارد شده و جز وصایت و خلافت، بر مودّت و محبت و ولایت آنان نیز تأکید شده و آن را ملاک قبولی اعمال و درستی مسیر و قبول پروردگار دانسته‌اند.
7- اقتدا و تبعیّت
دین، فقط به رابطه فردی با خدا و آشنایی با احکام فردی اختصاص ندارد؛ مسائل اجتماعی و سیاسی و شئون رهبری و رهروی نیز در قلمرو دین قرار دارد. از این رو امت پیامبر باید در خط سیاسی و عمل اجتماعی هم از این خاندان تبعیّت کنند.
توصیه‌های فراوان شده که در مسائل دینی و اجتماعی، نه از اهل بیت جلو بیفتید و نه از آنان عقب بمانید، بلکه همراه و هم رکاب آنان باشید و ببینید چه می‌گویند، به همان نحو عمل کنید. پیامبر اکرم (ص) فرموده است: «اهلُ بیتی نُجُوم لاِهل الارض، فلا تَتَقَدّموهم و قدِّموهم، فَهُمُ الوُلاةَ بَعدی؛ اهل بیت من، ستارگانی برای اهل زمین‌اند. از آنان جلو نیفتید و آنان را جلو بیندازید، چرا که پس از من، آنان سرپرستان شمایند.»(احتجاج طبرسی، ج 1، ص 198)
در صلوات شعبانیه نیز درباره جایگاه اهل بیت می‌خوانیم: این خاندان، کشتیِ جاری در امواج متلاطم و دریاهای پرگرداب اند؛ هر که بر این کشتی سوار شود، ایمن می‌گردد و هر که جا بماند، غرق می‌شود. هر که از آنان جلو بیفتد، از دین بیرون می‌رود و هر که از ایشان عقب بماند. نابود و تباه می‌شود و هر کس ملازم و همراه آنها باشد، به آنان ملحق می‌شود و به مقصد می‌رسد: «... المتقدّم لهم مارِقٌ، و المتأخّرُ عَنْهُم زاهِقٌ، و اللاّزم لَهُم لاحِقٌ».(مفاتیح الجنان، اعمال مشترکه ماه شعبان)
ادامه دارد ...