۲ - محمدهادی صحرایی: چهل و دو ۱۳۹۸/۱۱/۲۰
چهل و دو
۱۳۹۸/۱۱/۲۰
محمدهادی صحرایی
چون دو گروه، همدیگر را دیدند، یاران موسى گفتند: ما قطعاً گرفتار خواهیم شد. موسی گفت: هرگز، چراکه پروردگارم با من است و به زودى مرا راهنمایى خواهد كرد. پس به موسى وحى كردیم با عصاى خود بر این دریا بزن. تا از هم شكافت، و هر پارهاى همچون كوهى سترگ بود. سوره شعراء/ 61 تا 63
41 سال از انقلاب اسلامی گذشت. و هر روزش پر بود از پیروزی‌ها و کم‌توفیقی‌ها و امتحانات و ابتلائاتی که هرکدام، چراغی پیش پای ملت افروخت و تجربه‌ای گرانقیمت بر تجربه‌های آزادگان افزود. و چون همه‌اش درس‌آموز بود و عبرت‌آمیز و بصیرت‌آور، همه‌اش برکت بود و رحمت. ما رهرو چهل ساله‌ایم رفیقان، خدا قوتتان دهد. الگویی چهل ساله شده‌ایم عزیزان، عزتتان زیاد. زمانی، کاپیتولاسیون، ارزش محمدرضای پهلوی را حدوداً به اندازه یک آشپز آمریکایی مشخص کرد ولی امروزه مقاومت، ارزش کفش یک سردار ایرانی را بیش از سرِ رئیس‌جمهور و وزرای آمریکا قیمت گذاشت. که باز کم است. این را ما نگفتیم. جهان عرب مشخص کرد. دستِ خبرنگار عراقی که لنگه کفش به بوش انداخت و سید لبنانی که عاقبت افقی سربازان عمودی آمریکا را پیش‌بینی نمود، مریزاد.
کمی درنگ و انصاف مشخص می‌کند از کجا به کجا رسیده‌ایم و نَفَس مسیحایی روح‌الله خمینی، با ما چه کرده است؟! پهلوی می‌گفت به دروازه تمدن رسیده‌ایم! با 52 درصد بی‌سواد و پایین‌ترین رتبه علمی در جهان و خیل پزشکان عمومی بنگلادشی و هندی و پاکستانی در کشور و مسئولینی که معتقد بودند «ایرانی نمی‌تواند آفتابه بسازد» و... ولی امروز با 98 درصد باسواد و بالاترین رشد علمی در جهان، قطب توریسم‌درمانی و درمان ناباروری در منطقه و جهان شدیم و بره و بزغاله شبیه‌سازی می‌کنیم و به دانش سلول بنیادی و نانو و اعزام موجود زنده به فضا و... رسیده‌ایم و تازه بسم‌الله شروع «گام دوم انقلاب» را گفته‌ایم. زمانی مردم به کنار، حتی حاکمان بی‌غیرت پهلوی نه می‌دانستند و نه جرأت پرسیدن داشتند که از بیگانگان متولی شده بپرسند که «ما» چند بشکه نفت تولید می‌کنیم و چقدر می‌فروشیم و پولش چه می‌شود؟ و حضور سی چهل هزار مستشار مفتخور آمریکایی در کشور و هزاران صهیون و بهایی، نفس‌ها را بند آورده و جربزه‌ها را اخته کرده بود. ولی امروزه اگر کدخدا و ملکه غلطی کنند، پهپاد فرامدرن‌شان را پایین می‌کشیم و ناوشان، گوشه خلیج فارس قفل می‌خورد.
زمانی شاه ایران باید در کشورش به زبان لاتین سخن می‌گفت ولی اوبامای دیروز و ترامپ امروز در کشورشان فارسی می‌گویند و می‌نویسند. در دوران نکبتی پهلوی، غارت ایران برای آمریکا مسئله‌ای نبود ولی امروزه ایران مسئله اصلی دولت‌های آمریکا و اروپاست. کاپیتولاسیون می‌گفت اگر «شاه ایران یک سگ آمریکایی را زیر بگیرد بازخواستش می‌کنند»1 ولی امروز اگر آمریکا با حماقت یا معامله، سردار ایرانی را به نامردی و نادرستی ترور کند، باید قید عین‌الاسد و... و سفارتخانه و هواپیماهای به جا مانده و هواپیمای پر از افسر و جاسوس غزنی و دی آندریا و تفنگداران و حضورش در منطقه را بزند. و هنوز مانده است. اگر زمانی سیاست آمریکا علیه ایران گزینه‌های روی میز بود، امروزه سیاست ایران «یکی بزنی ده تا می‌خوری» است. و سیاست «چماق و هویج» علیه ایران به سیاست «گُرز گران موشکی» علیه آمریکا تبدیل شده و خباثت، خودفروشی، وطن‌فروشی و خون‌فروشی نفوذی‌ها هم اثری ندارد و معامله قرن هم قبل از مردن ترامپ خواهد مرد. مُردنی باید بمیرد.
تجربه 41 ساله ما همین‌ها که نیست. ملت ایران هم دوست و دشمنش را محک زد و هم مدعیان را. جمهوری اسلامی آن‌قدر اعتماد به نفس دارد که نیازی به مهندسی انتخابات ندارد و آن‌قدر مردمسالار است که به هر نوع تفکر مدعی در انتخابات مختلف اجازه حضور و موفقیت داده است. تنها در جمهوری اسلامی و سپاهش است که سه روز بعد از سقوط پرسؤال هواپیمای اوکراینی، «ایثارگرانه» همه مسئولیت دیگران را هم برعهده می‌گیرد. تفاوت است با کدخدای دروغگو که یک ماه است جنازه تفنگداران تروریستش در عین‌الاسد را با حقه مسخره «ضربه مغزی خفیف» از والدینشان و رسانه‌ها پنهان می‌کند. و ای کاش سلبریتی‌های بی‌هنر و رسانه‌های جویای حقیقت و کدخداپرستان، که برای هر ناحقی به کشور و ملت و عقل خود چنگ می‌کشند، به اندازه پرسیدن یک سؤال از آمریکا غیرت داشتند که در دنیای فرامدرن آمریکا، شمردن تعداد مرده‌ها و زخمی‌های یک پایگاه چندماه طول می‌کشد؟ تعداد کشته‌های هواپیمای غزنی چند روز؟
رفراندوم تشییع پیکر شهدای مقاومت، به حقانیت انقلابی رأی داد که فرزندش امثال حاج قاسم و ابومهدی است. بماند که برخی دوچهرگانِ پوچ‌اندیش که فی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ، هرگاه انتخابات و سازوکارش به نفعشان بود، صحیح بود و هرگاه به کامشان نبود گفتند خراب است و بی‌لیاقتی خود را یا با ادعای «بن‌بست» لاپوشانی می‌کنند یا در مجلس ششم با شایعه «مهندسی انتخابات» تحصن کردند، یا در سال 88 با دروغ بزرگ «تقلب» کشورسوزی کردند یا با تبخیر امید و «دروغ» انتخابات انتصاباتی و تشریفاتی مردم را دلسرد می‌کنند و رمز می‌دهند. یا از طرفی اختیارات بیشتر می‌خواهند و از طرف دیگر از مسئولیت خود می‌گریزند و.... مردم همه اینها را می‌بینند و می‌دانند و دست غوغازیستان را خوانده‌اند. تجربه‌ای که می‌گویند مادر دانسته‌هاست همین است.
22 بهمن امسال چهلم حاج قاسم و ابومهدی و همراهانشان است و این اعداد و ارقام، شگفتانه‌های شاعرانه نیست، نقشه نقطه رهایی تا پیروزی است. خون آنها، راه مانده انقلاب را نشانمان داد که ره گم نکنیم. قربانی شدن آنها شروع گام دوم انقلاب اسلامی بود که با ایام‌الله تشییع او و کوبیدن موشک به عین‌الاسد آمریکا، آغاز دوران جدیدی شد که نظم نوین اسلامی بر مبنای مقاومت و «آرمان بزرگش که ایجاد تمدن نوین اسلامی و آمادگی برای طلوع خورشید ولایت عظمی ارواحنافداه است» را به همراه خواهد آورد. حقیقت این است که خمینی کبیر با انقلاب عظیم اسلامی در واقع زمام زمان را به مؤمنین و مستضعفین جهان سپرد و تاریخ بعد از خود را به فرزندان مجاهدش داد که بسازند و به سرانجام رسانند و به صاحب اصلی‌اش سپارند. خون شهدا شاخص حق و رسوا‌کننده باطل است وگرنه پیغمبر به عمار نمی‌فرمود که خون تو را قوم سرکش خواهد ریخت.
خون حاج قاسم بود که مجلس ایران را مجاب کرد که بعد از 66 سال جنایت و خباثت آشکار علیه ایران، قانون تروریست بودن نظامیان آمریکا در دنیا را مصوب کنند. و مظلومیت عیان آنها و بی‌شرافتی آشکار کدخدا بود که کم‌خردترین‌ها را نیز به بیهوده بودن مذاکره با شیطان بزرگ، واقف کرد. و لال شود ای کاش زبان حقیری که بعد از حاج قاسم دم از مذاکره و معامله با دشمن بزند. انقلاب چهل ساله ما ثابت کرده است که اهل مذاکره است اما با کسی که اهلیت داشته باشد. نه دشمن ترس دارد و نه مذاکره، آنچه باید از آن پروا داشت ترکیب جهل و جهدی است که عطش معامله نقاط قوت ما با بسته‌های خالی دشمن را دارد. دو ویژگی دائمی در انقلاب اسلامی چهل و یک ساله ما وجود داشته و دارد، مقاومت و قوی شدن؛ حتی در دوره‌هایی که گروهی با حماقت یا مأموریت، مسئول «اقتدارشکنی» نظام بوده و هستند.
موسای انقلاب با چه زبانی بگوید عصای مقاومت که دریا شکافت با اوست، به خدای موسی و هارون ایمان بیاوریم. اگر با هزار آمد و رفت و قول و قرار، حاج قاسم إرباً إربا شد و معامله قرن مطرح شد و خبر از داعش آوردند و اهل فتنه سر برآوردند «إن عادت العقرب عدنا لها و كانت النعل لها حاضرهًْ... »2. دشمنان و آنها که «فی قلوبهم مرضٌ» نمی‌فهمند که حاج قاسم از انقلابیونی است که خودش و خونش، دائماً برای اسلام تولید قدرت و اقتدار می‌کند و پیکر گُر گرفته او «بسم‌الله» انتقام سختی است که به «قاصم الجبارین» می‌رسد و باید دانست که رمز «انتقام سخت» یک رویداد نیست، یک روند است و در برابر دشمن بی‌عهد و خونریز و تحقیر‌کننده با «نه، مِرسی»، دعوت به مذاکره اعلام تسلیم است نه اعلان اقتدار. باید به قوی شدن ادامه داد و مجلس قوی آورد تا به دولت قوی رسید و در اقتدار سرعت گرفت که با فرعون و سامری، زیاد کار داریم.
_________________________
1- قسمتی از سخنرانی امام خمینی(ره) در محکومیت تصویب کاپیتولاسیون در آبان 43
2- اگر عقرب هوس بازگشت نماید باز به سراغش می‌رویم و کفش برای کوفتنش آماده است...