به وب سایت مجمع هم اندیشی توسعه استان زنجان خوش آمدید
 
منوی اصلی
آب و هوا
وضعیت آب و هوای زنجان
آمار بازدیدها
بازدید امروز: 17,051
بازدید دیروز: 9,675
بازدید هفته: 58,804
بازدید ماه: 58,804
بازدید کل: 25,045,736
افراد آنلاین: 50
اوقات شرعی

اوقات شرعی به وقت زنجان

اذان صبح:
طلوع خورشید:
اذان ظهر:
غروب خورشید:
اذان مغرب:
تقویم و تاریخ
چهارشنبه ، ۰۵ دی ۱٤۰۳
Wednesday , 25 December 2024
الأربعاء ، ۲۳ جمادى الآخر ۱٤٤۶
دی 1403
جپچسدیش
7654321
141312111098
21201918171615
28272625242322
3029
آخرین اخبار
۹۹ - شهيد مطهرى : ارمنى بادمجان ۱۴۰۲/۰۳/۲۶

 ارمنى بادمجان

  ۱۴۰۲/۰۳/۲۶

مرتضی مطهری - دانشنامه‌ی اسلامی

خاطره‌ای آموزنده به نقل از شهید مطهری
 
يكى از آقايان نقل مى‏ كردند كه در يكى از شهرستان‌ها مردى از كسبه كه خيلى مقدس بود، خدا به او فرزندى نداده بود جز يك پسر، آن پسر برايش خيلى عزيز بود، طبعاً لوس و ننر و حاكم بر پدر و مادر بار آمده بود.
اين پسر كم‏كم جوانى برومند شد. جوانى، فراغت، پولدارى، لوسى و ننرى دست به دست هم داده بود و او را جوانى هرزه بار آورده بود.
پدر بيچاره خيلى ناراحت بود و بچه به سخنانش گوش نمى‏داد و از طرفى چون يگانه فرزند پدر بود پدر حاضر نمى‏ شد طردش كند، مى‏سوخت و مى‏‌ساخت. 
كار هرزگى فرزند به جايى رسيد كه كم‏ كم در خانه پدر كه هيچ وقت جز مجالس مذهبى مجلسى تشكيل نمى‏شد بساط مشروب پهن مى‏ كرد. 
تدريجاً زنان هرجايى را مى‏آورد. پدر بيچاره دندان به جگر مى‏‌گذاشت و چيزى نمى‏گفت.
در آن اوقات، تازه «گوجه فرنگى» به ايران آمده بود. عده‌اى عليه اين گوجه ملعون فرنگى! تبليغ مى‏كردند به عنوان اينكه فرنگى است و از فرنگ آمده حرام است و مردم هم نمى‏خوردند و تدريجاً مردم آن شهر حساسيت شديدى درباره گوجه فرنگى پيدا كرده بودند و از هر حرامى در نظرشان حرام‏تر بود.
در آن شهر به اين گوجه «ارمنى بادمجان» مى‏ گفتند. اين لقب از لقب «گوجه فرنگى» حادتر و تندتر بود، زيرا كلمه «گوجه فرنگى» فقط وطن اين گوجه را مشخص مى‏كرد،ولى كلمه «ارمنى بادمجان»‌، مذهب و دين آن را معين كرد! قهراً در آن شهر تعصب و حساسيت مردم عليه اين تازه وارد بيشتر بود.
روزى به آن حاجى كه پسرش هرزه و لاابالى شده بود و خودش خون مى‏خورد و خاموش بود.
اهل خانه خبر دادند كه امروز آقا پسر كار تازه‏‌اى كرده است، يك دستمال «ارمنى بادمجان» با خود به خانه آورده است.
پدر وقتى كه اين خبر را شنيد ديگر تاب و توان را از دست داد، آمد پسر را صدا زد و گفت:
 پسر! شراب خوردى صبر كردم، دنبال فحشاء رفتى صبر كردم، قمار كردى صبر كردم، خانه ام را مركز شراب و فحشاء كردى صبر كردم، حالا كار را به جايى رسانده‌اى كه «ارمنى بادمجان» به خانه من آورده‌اى، اين ديگر براى من قابل تحمل نيست، ديگر من از تو پسر گذشتم، بايد از خانه من به هر گورى كه مى‏خواهى بروى.
اين نمونه‌ از حساسيت‌هايى كه در مورد هيچ و پوچ و يا در مورد امور جزئى پيدا مى‏شود؛ صد برابرِ حساسيتى است كه در مورد امور اساسى پيدا مى‏شود؛ كار حساسيت به جايى مى‏رسد كه تحمل «ارمنى بادمجان» از تحمل شراب و قمار و فحشاء دشوارتر مى‏گردد.
* مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى، ج‏30، ص: 47-46 
با تلخیص و ویرایش