تا آخر عمر، سفارش «علامه امینی» را زمین نگذاشت
۱۴۰۲/۰۹/۲۶
عید سعید غدیر، همیشه یادآور مجاهدت خستگیناپذیر مرحوم علامه «امینی» در نگارش کتاب عظیم «الغدیر» و یک عمر تحقیق و تلاش ایشان برای اثبات ولایت امیرالمؤمنین(ع) با استفاده از منابع اهل سنت است.
اما دغدغه علامه امینی برای بیان فضائل امیرالمؤمنین(ع) حتی بعد از ترک این دنیا هم تمام نشد.
خوب است بدانید ایشان، علامه محمدتقی جعفری را برای این مأموریت انتخاب کردند.
شاگرد خاص علامه جعفری در این باره میگوید: «این ماجرا را، هم از خود علامه و هم از آقازادهشان شنیدم. ماجرا این بود که داماد علامه جعفری یک شب علامه امینی را در خواب میبیند. علامه امینی میگویند: «سلام مرا به جعفری برسانید و بگویید دست ما از این دنیا کوتاه است اما شما تا میتوانید روی نهجالبلاغه کار کنید.»
سال 59 که شروع شاگردی من در محضر علامه جعفری بود، 4 جلد از تفسیر نهجالبلاغه ایشان چاپ شده بود. نگاه استاد به آن خواب، نگاه تکلیفمدارانه بود. احساس میکردند این ماموریتی است که با آن پیام علامه امینی بر عهده ایشان گذاشته شده است.
بهطور طبیعی، ایشان قبل از آن هم در زمینه نهجالبلاغه مطالعه و پژوهش داشتند اما بعد از آن خواب، با این نگاه که این کار به ایشان تکلیف شده، با مداومت بیشتری آن را پی گرفتند و این مأموریت تا روزهای آخر عمرشان همچنان ادامه داشت.»
ای تنهای تنهایان!
بشر 1400 سال است در فقدان تو سرگردان است
یک عمر انس داشتن با نهجالبلاغه، علامه را به باور عمیقی رسانده بود که با همه وجود درک میکرد بشریت بهخاطر از دستدادن امیرالمؤمنین(ع) چه صدمات جبرانناپذیری متحمل شده و میشود. این رنجنامه را در آخرین جلد تفسیر نهجالبلاغهشان هم با عباراتی با این مضمون نوشتند:
امیرالمؤمنین(ع) در سخنان مبارکش بارها و بارها صلاح و فساد مردم را بیان میفرمودند.
با اینکه هیچکس در خلوص او تردید نداشت و دوست و دشمن روح الهی او را درک میکرد و نه موافقان و نه مخالفان هیچوقت نتوانستند اشکالی به زمامداری ایشان بگیرند اما حکومت او را تاب نیاوردند و کافران از یکسو و جاهلان به اسم دین از سوی دیگر کاری کردند که عاقبت دست جامعه اسلامی را از دامن آن انسان بزرگ کوتاه کردند.
اگر قوم بنیاسرائیل برای کفران نعمت هدایت، 40 سال در بیابان گمراهی سرگردان بودند، نهفقط ما مسلمانان بلکه تمام بشریت 1400 سال است در گمراهی از دست دادن امیرالمؤمنین(ع) سرگردان هستیم و سوگند به جانم این سرگردانی، چندین برابر خواهد شد...»
دکتر زهره محمدعلی، شاگرد علامه جعفری
خبرگزاری فارس، 1398/5/28