«همایون پور» از برخی مدیران موسسه در سالهای پس از انقلاب به صراحت نام می‌برد که در احیای فرانکلین آمریکایی پیش از انقلاب، بسیار موثر بوده اند:
... انصافاً باید بگویم که «على محمدى اردهالى»، که در آن ایام اولیه و پرآشوب و نوسان بعد از انقلاب به راستى سازمان را احیا کرد، بدهى‏ هاى سنگین را به بانک‏ها پرداخت، ساختمان کنونى را در چهارراه جهان کودک تکمیل و تجهیز کرد، «فرانکلینى»هاى سابق را تا حد امکان جمع کرد، و با جسارت طرح‏هایى چون ویراسته جدید تاریخ تمدن ویل دورانت و ... را اجرایى کرد که از جهت مالى نجات‏بخش سازمان شدند ...
در همین رابطه است که «همایون پور» ادامه می‌دهد در همان سالهایی (1366 تا 1372) که مسئول فرهنگی موسسه انتشارات علمی و فرهنگی (عنوان بعد از انقلاب موسسه فرانکلین) بوده، روزی در همین سالهای بعد از انقلاب، «همایون صنعتی زاده» به سراغش آمده و از اقدامات وی در زنده کردن رویه آمریکایی فرانکلین دوران طاغوت تقدیر کرده و تجلیل به عمل می‌آورد و رهنمودهایی در جهت ادامه این رویه ارائه می‌کند. همایون پور در همان گفت و گو با «بخارا» ادامه می‌دهد:
... در تابستان سال ۶۹ یا سال ۷۰، مردى وارد اتاقم شد (همگى در بخش فرهنگى پیرو سیاست «درهاى باز» بودیم)، به سادگى سلام کرد و گفت: «من، صنعتى‏زاده». بدیهى است پس از حدود سى سال که باز او را مى‏دیدم تا حدودى پیر و شکسته شده بود، اما همچنان پرانرژى، خوش صحبت، و جذاب بود. ادب کردم و در خدمتش نشستم. ضمن صرف چاى، شروع به صحبت کرد. کاملاً معلوم بود که سرگذشت فرزندى را که به دنیا آورده بود تعقیب مى‏کند. کم و بیش در جریان برنامه‏ هاى ما بود. مى‏ دانست که مجموعه ‏هاى گزیده سخن پارسى، جامعه و اقتصاد و گردونه تاریخ فرانکلین را احیا کرده‏ ایم (به ترتیب، با دبیرى دکتر حسین الهى قمشه ‏اى، دکتر مرتضى کاخى، عزیزم مرحوم دکتر ایرج على‏ آبادى، دکتر ناصر موفقیان) و در همان روال، مجموعه‏ هاى دیگرى به راه انداخته ‏ایم (اندیشه‏ هاى عصر نو، به دبیرى دکتر سیروس پرهام، ادب و فرهنگ عرب، به دبیرى عزیز دیگرم مرحوم دکتر پرویز اتابکى، و جامعه و سیاست که خود حقیر دبیرى آن را متصدى بود، و..) از کارهاى ما ظاهراً خوشحال بود و تأیید مى‏کرد...
در سال 1363، اختصاص یک میلیون دلار جهت خرید کتب درسی و کمک درسی دانشگاه از کشورهای دوست جمهوری اسلامی و فروش آن‌ها توسط سازمان انتشارات انقلاب اسلامی (فرانکلین سابق) درخواستی ارائه می‌شود و در سال 1364، 18 عنوان کتاب از فهرست کتاب‌های لیست دوران پیش از انقلاب موسسه فرانکلین تجدید چاپ شده و 10 عنوان کتاب جدید (از همان لیست کتاب‌های در دست انتشار رژیم شاه موسسه فرانکلین) هر کدام در 8000 جلد و متوسط هر جلد 400 صفحه، منتشر شدند.
ردپای موسسات فرهنگی آمریکایی در رسانه‌های امروز
اگرچه فعالیت موسسات به اصطلاح فرهنگی یاد شده در این کتاب، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران قطع شد و پایشان از این سرزمین بریده شد، اما پس از گذشت چند سالی از آن روزها و ایام، برخی نشریات و رسانه‌ها و مطبوعات با سوء استفاده از آنچه حافظه ضعیف تاریخی می‌خوانند، مجددا به مطرح ساختن و وارونه نمایی ماموریت‌های ضد ایرانی و ضد اسلامی موسسات و نهادهای یاد شده و جعل کارنامه فرهنگی در خدمت به این آب و خاک برای آنها پرداختند. اگرچه بسیاری از مسئولان ظاهرا ایرانی موسسات و نهادهای فوق الذکر در دادگاههای انقلاب محاکمه و به حبس و مصادره اموال محکوم شدند یا از کشور فراری گشتند اما همان نشریات و رسانه‌های یاد شده، تلاش کردند تا برای آن خائنان به وطن، رزومه خدمت بتراشند و آنان را مظلوم جلوه دهند که گویا خدماتشان به فرهنگ این سرزمین نادیده گرفته شده و ...
در واقع اگر در آن زمان نوکرانی مانند «همایون صنعتی زاده» و «احسان یار شاطر» و ... به خدمت به بیگانگان و آمریکایی‌ها و خیانت به مردم خود اشتغال داشتند، اینک مطبوعاتی و نشریاتی که در رثای آنها می‌نویسند و نویسندگانی که در تجلیل از ماموران یاد شده قلم زده و گریبان چاک می‌کنند، ماموریت آنان را برعهده گرفته‌اند. وگرنه چگونه می‌شود چشم خود را به روی اسناد و شواهد واضح و مبرهن تاریخی بست و خائنان به ملت را خادم جلوه داد و اذهان نسل دیروز و امروز را به انحراف و توهم کشاند!
برای شناخت برخی از عناصر یاد شده و جستجوی رد پای موسسات ضد فرهنگی آمریکایی در فضای پس از انقلاب که دسترسی مستقیم به اذهان جوانان و نوجوانان ایرانی نداشتند، به برخی از مطالب و نشریات تداوم بخش  ماموریت آمریکایی در ویرانی فرهنگ این آب و خاک اشاره می‌شود:
مفصل‌ترین تجلیل و تبلیغ از «همایون صنعتی زاده» و موسسه فرانکلین در فصلنامه «بخارا» صورت گرفت؛ در سال 1388، سال فتنه پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری که تمامیت جهان استکبار برای استحاله و سرنگونی نظام جمهوری اسلامی، متحدین و مزدوران داخلی اش را به صف کرده بود.
در این سال فصلنامه «بخارا» از نشریات شبه روشنفکری به مدیر مسئولی و سردبیری «علی دهباشی» که معمولا ویژه نامه در تجلیل و بزرگداشت فراماسون‌ها و وابستگان به سرویس‌های جاسوسی غرب منتشر کرده، یکی از این ویژه نامه‌های خود را در شماره 72 و 73 خود به «همایون صنعتی زاده» و زندگی و فعالیت هایش اختصاص داد و آن را با تصویری از «صنعتی زاده» برروی جلد، در بیش از 700 صفحه در دیماه همان سال منتشر کرد.
در این شماره قطور سلسله مطالبی از  ابراهیم گلستان (جاسوس انگلیس)، عبدالرحیم جعفری (روتارین و عضو تشکیلات فراماسونری)، ایرج افشار (ستایشگر فراماسون ها)، سیروس علی نژاد (معاون سردبیر روزنامه صهیونیستی آیندگان و از عوامل اصلی نشریات شبه روشنفکری و توقیفی دنیای سخن، آدینه، پیام امروز و ... و همکار امروز BBC)، هرمز همایون پور (از همکاران موسسه فرانکلین در دوران طاغوت)، مجتبی میر طهماسب (از مستندسازان مرتبط با شبکه‌های خارجی که پس از فتنه 88 هم دستگیر شد) و ... در تجلیل و تحسین از «همایون صنعتی زاده» به چاپ رسید. مثلا :
گفت و گوی «سیروس علی نژاد» با «همایون صنعتی زاده» درباره قضیه چاپ کتاب‌های درسی افغانستان
تازه‌ها و پاره‌های ایران شناسی درباره «همایون صنعتی زاده» به قلم «ایرج افشار»
نگاهی کوتاه به چند پی نوشته و کتیبه از میان رودان نوشته «شیرین صنعتی»
در رثای «همایون صنعتی زاده» به قلم «عبدالرحیم جعفری»
سرنوشت در را می‌کوبد نوشته «پرویز کلانتری»
ادای حق صحبت نوشته «محمد جواد حجتی کرمانی»
نماد یک کارآفرین واقعی از هرمز همایون پور»
نامه‌های «همایون صنعتی زاده» به «ایرج افشار»