شهید حسن اقاربپرست فرزند محمد رحیم، اول اردیبهشت سال ۱۳۲۵ در اصفهان به دنیا آمد. پس از گذراندن دوران تحصیلی پایه، دوره سه ساله دانشکده افسری را در کنار دوستانی چون شهید کلاهدوز با موفقیت طی کرد، با پایان یافتن این دوره در سال ۱۳۴۷، راهی شیراز شد. او مدتی بعد در سال ۱۳۵۳ بار دیگر به آمریکا اعزام شد، اما در بازگشت به عتبات عالیات رفت و در نجف به حضور حضرت امام خمینی(ره) مشرف شد و در ملاقاتی که با ایشان داشت ضمن اعلام بیعت، آمادگی خود را جهت انجام هر نوع فعالیت سیاسی و مبارزاتی اعلام کرد. هنگامی که اولین ضربات سخت مستکبران به انقلاب اسلامی در قالب حمله عراق به مرزهای کشور آغاز شد، اقاربپرست به خرمشهر رفت و همراه دیگر رزمندگان به دفاع از آن پرداخت، اما در آخرین روزهای مقاومت خرمشهر، با گلوله دشمن، از ناحیه گلو مجروح و به تهران منتقل گشت. اوایل سال 1362 پس از دو سال خدمت در تهران دوباره به جنوب بازگشت. وی همیشه میگفت: «نور الهی در آنجا [جبهه] متجلی است، آنجا جایگاه تزکیه نفس است.» صبح روز بیست و پنجم مهرماه سال 1363 تیمسار اقاربپرست هنگامی که به همراه عدهای از فرماندهان، از جزایر مجنون بازدید میکرد، آخرین گامهایش را در طی طریق حق، بر خاکهای سرخ جنوب (جبهه) نهاد و «اللهم الرزقنا شهادهًْ فی سبیلک» را آمین گفت. لحظاتی بعد خمپارهای فرود آمد و به همراه سرهنگ عملیاتی و سروان صدیقی به فیض شهادت نایل آمد.