چرایی عزاداری متمایز امام حسین(ع)

(پرسش و پاسخ) 

پرسش:چرا عزاداری سایر امامان، معصوم(ع) به لحاظ کمی و کیفی مانند عزاداری امام حسین(ع) نیست؟

پاسخ:به نحو اجمال این به دلیل گستره کمی و کیفی واقعه عاشورا است. وضعیت خاص جهان اسلام و مسلمانان، در عصر امام حسین(ع) به گونه‌ای بود که حالات حاکمان مسلمان و ظلم‌های فراوان آنان، در بند کشیده شدن انسانیت و آزادی، تحقیر امت اسلامی، سلب امنیت، تشدید ظلم علیه شیعیان، فراموشی آموزه‌هایی چون امر به معروف و نهی از منکر، شیوع بدعت‌ها و ورود آنها به دین، اخلال در وحدت مسلمانان، فراموشی اخلاق اسلامی و انسانی و... از یک سو و موقعیت ویژه اباعبدالله از جهت مظلومیت و تنهایی، کیفیت برخورد مسلمانان به ظاهر دوست با حضرت، نوع جنگ و برخورد فیزیکی با آن حضرت و اصحاب و اهل و عیالش، آموزه‌ها و درس‌های تربیتی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و دینی به خصوص امام حسین از سوی دیگر؛ همه و همه شکل خاصی به این حادثه داده است که ابعاد گوناگون، پیچیده و ژرف آن، موضوعات و مسائل فراوانی را برای تحقیق و پژوهش فراروی محققان قرار داده است و این با توجه به وجود هزاران کتابی است که تاکنون در زمینه این رویداد، به نگارش درآمده است.
حضرت رسول(ص) امام علی(ع)، حضرت زهرا(س)، امام حسن مجتبی(ع) و معصومان پس از اباعبدالله؛ به دلیل همین ویژگی‌های خاص و منحصر به فرد قصه کربلا، این همه بر احیای یادکرد آن در قالب عزاداری تأکید فرموده‌اند.
به هر روی نفس حوادث عاشورا و ابعاد گوناگون آن، آن را واقعه‌ای بی‌نظیر در تاریخ ساخته است؛ چنان که امام حسن(ع) فرمود: «لا یوم کیومک یا اباعبدالله (امالی صدوق، ص 77) و روشن است که نکوداشت هر واقعه‌ای، به گستردگی آن بستگی دارد و چون حادثه عاشورا چنین است، عزاداری آن نیز کما و کیفا با عزاداری برای واقعه‌های دیگر قابل مقایسه نیست.