بعد از اینکه سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، CIA، سرنخی از اسامه بن لادن را در پاکستان به دست آورد برای تعقیب وی در خاک این کشور دست به ابتکاری جدید زد. براساس طرح سازمان سیا، دولت پاکستان نباید از فعالیت این سازمان دربارۀ بن لادن مطلع می‌شد و به پوششی در داخل خاک پاکستان نیاز داشت. اما کدام پوشش کمتر از سایرین جلب توجه می‌کرد؟
پوششی که سیا انتخاب کرد سازمان‌های مردم‌نهادی بودند که پروژۀ واکسیناسیونی جعلی را راه انداختند. واکسیناسیونی برای مراجعۀ خانه به خانه در جستجوی اسامه بن لادن. بعدها با کمک همین شگرد، سیا توانست محل اختفای بن لادن را پیدا کرده و او را بدون اطلاع دولت پاکستان و در طی یک عملیات نظامی به قتل برساند. این تنها یک مورد از کارکرد سازمان‌های غیردولتی یا مردم‌نهادی است که در رابطه با غرب شکل گرفته و فعالیت می‌کنند. همۀ این سازمان‌ها زیر نظر یک بنیاد بزرگ مدیریت می‌شوند.
بنیاد هیفوس در سال 1968 در هلند و برای مبارزه با مذهب به وجود آمد. بنیانگذار هیفوس، «انجمن اومانیست هلند» بود که هدفش مبارزه با حاکم شدن مذهب در فضای هلند جنگ سرد و پایان دادن به باورهای مذهبی در کشورهای جهان سوم بود. یکی از اهداف هیفوس در زمینۀ خانواده، پایان دادن به چارچوب ازدواج سنتی است به نحوی که زنان بتوانند با ازدواج سفید و بدون نیاز به همسر صاحب فرزند شده و خانواده‌ای تک والدی راه‌اندازی کنند. در حالی‌که هیفوس از خانواده‌های تک والد حمایت می‌کند، یکی دیگر از چشم‌اندازهای هیفوس برای جهان آینده، خانواده‌های همجنس‌باز است. یعنی هیفوس از زندگی زوج‌های همجنس‌باز حمایت می‌کند که در آن کودکان یتیم به زوج‌های همجنس‌باز سپرده شوند. هیفوس ظاهرا یک موسسۀ خصوصی است اما عجیب است که بخشی از سهام آن را دولت هلند در دست دارد و بخشی دیگر نیز در اختیار اشخاص حقیقی و خصوصا فعالان اومانیستی و ضدمذهبی در هلند است. مقر اصلی هیفوس در شهر هیگ هلند است اما در کشورهای سابقا مستعمره نیز شش دفتر اصلی دارد که نشان می‌دهد سیاست هیفوس تداوم سیاست‌های دوران استعمار هلند است. این دفاتر عبارتند از جاکارتا در اندونزی، سان خوزه در کاستاریکا، هراراه در زیمبابوه، نایروبی در کنیا، لاپاز در بولیوی و بنگالور در هند. هیفوس هم‌چنین در اکوادور، گواتمالا، نیکاراگوئه، تانزانیا، آفریقای‌جنوبی و تیمورشرقی نیز دفاتری برپا کرده است.
ایران کشوری دینی با یک نظام مردم‌سالار مذهبی است و به این ترتیب در راس اهداف حملۀ هیفوس قرار می‌گیرد. فعالیت هیفوس روی ایران از سال 1382 شروع شد. تمرکز هیفوس در ایران هم، آزادی همجنس‌بازی و نیز غربی ‌کردن زنان است. اولین سرمایه‌گذاری هیفوس، روی ان‌جی‌اوها یا همان سازمان‌های خصوصی و غیردولتی بود. یعنی سازمان‌هایی مورد حمایت هیفوس قرار می‌گرفت که مستقیما در حوزۀ حقوق‌بشرِ غربی، زنان و رسانه‌های اینترنتی فعالیت می‌کردند. از جمله، موسسۀ «راهی» به مدیریت شادی صدر یکی از موسساتی است که مستقیما از هیفوس تامین مالی می‌شود.
شادی صدر از داخل ایران و در زمینه‌های روزنامه‌نگاری و حقوق آغاز به‌کار کرد و در روزنامۀ زن به‌عنوان دبیر سرویس حقوقی فعالیت کرد. او که فعالیتش را با ایجاد تجمعات غیرقانونی برای تساوی حقوق زنان آغاز کرد پس از مدتی به دفاع از همجنس‌بازان نیز پرداخت و به یکی از طرفداران پروپاقرص همجنس‌بازی بدل شد. شادی صدر که به‌طور مداوم مهمان تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی است پس از خروج از کشور و تشکیل موسسۀ راهی، مستقیما تحت پوشش و حمایت هیفوس قرار گرفت. او توانسته بود 180هزار یورو از هیفوس دریافت کند و در ازای آن تحت عنوان پروژۀ «عدالت برای ایران»، برای آزادی همجنس‌بازی در ایران کمپین به‌راه بیندازد. همجنس‌بازی در همۀ ادیان و فرهنگ‌های جهان به‌عنوان یک نقیصه شناخته می‌شود و از نظر پزشکی نیز تا دهۀ هفتاد میلادی به‌عنوان یک اختلال محسوب می‌شد تا این‌که از نظر سیاسی، هوادارانِ بی‌بندوبار شدنِ فرهنگ جنسی در جهان، با کمک دولت‌های قدرتمند غربی توانستند این بیماری را از فهرست خارج کرده و آن را تبدیل به یک جنبش سیاسی کنند. به این صورت امروزه همجنس‌بازی تبدیل به نمادی برای تنوع‌طلبی جنسی شده است.
شادی صدر ضمن تعلق به این قبیل گروه‌ها، هم‌چنین با حضور در همایش گروه تروریستی الاهوازیه نشان داد که با تجزیۀ ایران، تفرقه‌اندازی قومیتی و تروریسم هم هیچ مشکلی ندارد. او در عین حال در میان همین گروه نیز با مطرح کردنِ خواسته‌های مرتبط با فمینیسم و تحت عنوان برابری‌خواهی زنان، خواستار حضور بیشتر زنان در این گروه تروریستی شد. برابری‌خواهی زنان، البته صرفا یک پوشش است.
یکی دیگر از نشانه‌های دین‌ستیزیِ شادی صدر در سال 1395 آشکار شد، وقتی با انتشار عکس مستهجنی از خود بر روی صندلی‌ای که با نمادهای محرم و عاشورا منقوش شده بود به ساحت مقدس حضرت اباعبدلله‌الحسین توهین کرد.
اما شادی صدر تنها زن ایرانی نبود که توسط هیفوس حمایت می‌شد. محبوبۀ عباسقلی‌زاده نیز یکی دیگر از کسانی است که فعالیتش را با روزنامه‌نگاری و سپس تشکیل تجمعات حمایت از زنان آغاز کرد. هم‌چنین عباسقلی‌زاده کمپین‌های مخالفت با احکام اسلامی را برای ترسیم چهره‌ای خشن از اسلام تشکیل داد. عباسقلی‌زاده نیز پس از خروج از کشور و تشکیل موسسۀ «کارورزی سازمان‌های جامعۀ مدنی» تحت حمایت هیفوس قرار گرفت.