شهادت استاد مرتضی مطهری چندین سال است که بهانه گرامیداشت مقام معلم شده است؛ معلمی‌که به شغل انبیا مشغول و انسان‌ساز بوده و از این جهت کرامت وی از اهمیت بسیار برخوردار است.‌ شهید آیت‌الله مرتضی مطهری یکی از شخصیت‌های برجسته و کم‌نظیر در تاریخ اسلام و یکی از دانشمندان اسلام‌شناس و محققان توانا به شمار می‌رود که با تلاش و مجاهدت فراوان توانست در تمامی رشته‌های معارف اسلامی، صاحب‌نظری ژرف‌اندیش و محققی دقیق و در پاره‌ای حوزه‌ها همچون فلسفه، فقه و اصول در قله اجتهاد
قرار گیرد.
بی‌شک چنین انسان‌های والا و منششان باید الگوی نسل‌های جوان و جویندگان حق و حقیقت و پاکی باشد و در این‌باره بیان ویژگی‌های ممتاز آنها در الگوسازی بسیار موثر خواهد بود.
در ادامه به ۲۰ ویژگی اخلاقی شاخص استاد شهید مرتضی مطهری می‌پردازیم:
1- همیشه با وضو بود و به این کار توصیه می‌کرد.
۲- به طبیعت علاقه وافر داشت و گاه ساعت‌ها در نقاط باصفا می‌نشست و تفکر می‌کرد.
۳- نماز شب را همیشه بپا می‌داشت.
۴- در حین بیان مطالب علمی، آنچنان بود که از اطراف غافل می‌شد.
۵- شب‌ها قبل از خواب، حدود بیست دقیقه قرآن می‌خواند.
۶- نسبت به انجام فرائض فرزندان، نظارت دقیق داشت.
۷- به فقرا و مستمندان کمک می‌کرد به‌طوری که برخی موارد آن، بعد از شهادتش آشکار شد.
۸- مطالب قابل توجه را در هر فرصت مناسب و به‌طور منظم یادداشت می‌کرد.
۹- در حاشیه کتاب‌هایی که مطالعه می‌کرد، عنوان یا خلاصه مطالب و یا ‌اشکالات وارده را می‌نوشت.
۱۰- در برخورد با انحرافات فکری، از جوّ حاکم بر اجتماع واهمه‌ای نداشت، جوّ ناسالم را می‌شکست و گاه با دوستان نزدیک خود نیز در بیان حق درمی‌آمیخت.
۱۱- از جوانی علاقه وافری به شهید شدن داشت و به افراد می‌سپرد تا در این مورد برایش دعا کنند.
۱۲- برای پدر و مادر و اساتید خود احترام وصف‌ناپذیری قائل بود.
۱۳- صدای‌گریه بلند او هنگام خواندن روضه سیدالشهدا(ع)، مناجات شبانه و فوت پدر و مادر شنیده و مشاهده می‌شد.
۱۴- بعد از نماز مغرب و عشا، سجده‌های طولانی داشت.
۱۵- از شهرت و مریدپروری‌ گریزان بود.
۱۶- محاسن خود را خضاب می‌کرد.
۱۷- از تظاهر- چه در امور عبادی و چه در امور اجتماعی و سیاسی- به شدت پرهیز داشت.
۱۸- بسیار متین و پُرهیبت بود و در عین حال، در موارد لزوم شوخ‌طبع و نکته‌پرداز بود.
۱۹- عبارتِ «اُفَوِضُ اَمری اِلی الله، اِنَّ اللهَ بَصیرٌ بالعِباد» را در قنوت و هنگام ذکر گفتن، زیاد قرائت می‌کرد.
۲۰- به دستگیری‌های خداوند ایمان داشت و در شرایطی که دشمنانش کار را بر او سخت می‌کردند صبور و امیدوار به امدادهای الهی بود.
از کتاب: شیخ شهید، انتشارات صدرا، صفحه ۵۶ به نقل از: باشگاه خبرنگاران جوان