چگونگی دستیابی اموی‌ها به اهداف ضد اسلامی خود

(پرسش و پاسخ)

پرسش:چگونه حزب ابوسفیان توانست زمام حکومت را در دست گیرد و مردم مسلمان و شیعه در پرتو چنین حکومتی قاتل امام حسین(ع) شدند؟

پاسخ:اتفاقات عجیب بعد از وفات پیامبر(ص)
حادثه شهادت امام حسین(ع) از نظر توجیه علل فکری و روحی حادثه بسیار عجیبی است. این واقعه پنجاه سال بعداز وفات پیامبر اکرم(ص) به دست مسلمانان و پیروان رسول اکرم(ص) و مردمی که معروف به تشیع و دوستی آل‌علی بودند، در زیر پرچم کسانی که تا سه چهار سال قبل از وفات پیغمبر(ص) با او می‌جنگیدند و عاقبت که مردم دیگر مسلمان شدند، آنها هم اجباراً و ظاهراً مسلمان شدند و به قول عمار یاسر «استسلمواو لم یسلموا» یعنی اظهار اسلام کردند اما قلباً اسلام نیاوردند! اتفاق افتاد. حزب ابوسفیان یعنی امویها که «اعدی عدو» و «الدالخصام» دشمن‌ترین دشمنان پیامبر(ص) بودند و در حدود بیست سال با پیامبر(ص) می‌جنگیدند، بعد از وفات پیامبر(ص) حاکم شدند. بعد از ده سال معاویه والی شام و سوریه شد و سی سال بعد خلیفه و امیرالمؤمنین گردید، و پنجاه سال بعد پسرش یزید خلیفه شد و با آن وضع فجیع فرزند پیامبر را به دست مسلمانانی که شهادتین می‌گفتند و نماز می‌خواندند و حج می‌رفتند و به آیین اسلام ازدواج کرده و مرده‌های خود را دفن می‌کردند، و نه انکار حرمت امام حسین(ع) و خروج آن حضرت از اسلام را داشتند بلکه عقیده آنها به طور قطع بر برتری و فضیلت امام حسین(ع) بر یزید بود، به شهادت رساندند! حال چگونه شد که اولاً حزب ابوسفیان زمام حکومت را در دست گرفتند و ثانیاً مردم مسلمان و شیعه قاتل امام حسین(ع) شدند؟!
دلیل اصلی حاکمیت حزب ابوسفیان
دلیل اصلی حاکمیت حزب ابوسفیان این بود که یک نفر از همین امویها که در میان مسلمانان سابقه بدی نداشت و از مسلمانان اولیه بود بعد از شورای سقیفه به خلافت رسید. این کار سبب شد که امویها جای پایی در دستگاه حکومت اسلامی پیدا کنند به طوری که خلافت اسلامی را ملک خود بنامند. در زمان خلیفه دوم معاویه والی سرزمین شام و سوریه شد. امویها سبب فساد در دستگاه عثمان شدند و مردم هم علیه عثمان انقلاب کردند و او را کشتند،‌و معاویه که همیشه خیال خلافت را در سر می‌پروراند، از کشته شدن عثمان استفاده تبلیغاتی کرد و نام خلیفه مظلوم و خلیفه شهید به عثمان داد و پیراهن خون‌آلود عثمان را بلند کرد و وجه مظلومیت خلیفه پیامبر(ص) را تقویت کرد، و به مردم هم می‌گفت: رأس و رئیس قاتلین عثمان «علی» است که بعد از عثمان خلیفه شده و انقلابیون را هم پناه داده است، و چه گریه‌ها و اشکها که از مردم نگرفت! تمام مردم شام یعنی قبایلی از عرب که بعد از فتح اسلام در شام سکنی گزیده بودند، یکدل و یک ‌زبان گفتند که ما در مقام انتقام و خونخواهی خلیفه، مظلوم تا قطره آخر خون خود حاضریم و هرچه تو فرمان دهی ما اطاعت می‌کنیم. به این وسیله معاویه نیروی اسلام را علیه خود اسلام تجهیز کرد.
چگونگی بسیج مسلمانان علیه‌ اسلام‌ علی(ع)
روی کار آمدن معاویه و یزید و تجهیز و سازماندهی مسلمانان و نیروی اسلام علیه‌ اسلام امام‌ علی(ع) و امام‌حسین(ع) با آنکه مردم از دین برنگشته بودند، یکی از اسرار و پیچیدگی‌های صدر اسلام است.
در اینجا دو مطلب را باید مورد بحث قرار دهیم، تا بتوانیم به ماهیت و هدف و علت حادثه قیام حسینی پی ببریم.
یکی علت مبارزه شدید امویان که در راس آنها ابوسفیان بود با اسلام و قرآن، و دیگر علت موفقیت آنها برای در دست گرفتن حکومت اسلامی. اما مطلب اول دو علت داشت: یکی رقابت نژادی که در سه نسل متوالی متراکم شده بود، دوم تباین قوانین اسلامی با نظام زندگی اجتماعی روسای قریش مخصوصا امویها که اسلام برهم زننده آن سبک زندگانی بود.
زیرا مزاج و طینت اموی‌ها منفعت‌پرستی ومادی‌بود و در این گونه مزاج‌های روحی و اخلاقی، تعلیمات الهی و ربانی اثر ندارد، و این ربطی به باهوشی و بی‌هوشی آنها ندارد. کسی به تعلیمات الهی اذعان پیدا می‌کند که در وجود خودش پرتوی از شرافت و علو نفس بزرگواری موجود باشد. اموی‌ها بعد از حکومت عثمان بر بیت‌المال و مناصب حکومتی دست یافتند، دو عامل ثروت و مناصب را در دست گرفتند. فقط یک عامل قوی و نیرومند را کسر داشتند که دیانت بود. بعد از قتل عثمان معاویه با یک طراحی و زبردستی عجیبی بر این عامل هم دست یافت و آن را هم استخدام کرد، و اینجا بود که توانست سپاهی به نام دین و با نیروی دین علیه شخصی مانند امام علی(ع) را تجهیز کند. معاویه بعدها در زمان خلافتش با اجیر کردن روحانیون امثال ابوهریره کاملا عامل روحانیت را علاوه بر عامل دیانت استخدام کرد و به این اعتبار چهار عامل: سیاست و پست‌های سیاسی، عامل ثروت، عامل دیانت و عامل روحانیت و طبقه روحانیون را برای رسیدن به اهداف شوم خود به کار گرفت.