۱۱۱ - شهيد مطهرى : فلسفه توصیه ائمه اطهار(ع) بر اقامه عزاداری برای امام حسین(ع) ۱۴۰۲/۰۵/۰۶
فلسفه توصیه ائمه اطهار(ع) بر اقامه عزاداری برای امام حسین(ع)
۱۴۰۲/۰۵/۰۶
در توصیه ائمه(ع) بر اقامه عزاداری برای امامحسین(ع) دو هدف متصور است: يك هدف واقعى است و يك هدف مسخ شده؛
هدف مسخ شده این است که بگوئیم اين توصیه فقط به خاطر اين است كه تسلّى خاطرى براى حضرت زهرا(س) باشد. ايشان با اينكه در بهشت هستند، با اينكه همراه فرزند بزرگوارشان هستند و خود امام حسين هم در روز اول فرمود: «وَ ما اوْلَهَنى الى اسْلافى اشْتِياقَ يَعْقوبَ الى يوسُفَ» من آرزو دارم كشته شوم چون به پدرم، به جدم و به مادرم ملحق مىشوم؛ با اينكه امام حسين ملحق به مادرش هست، مع ذلك حضرت زهرا در بهشت نشسته دائماً بیتابى مىكند و ما مردم بى سر و پا بايد بياييم يك مقدار گريه كنيم كه حضرت زهرا تسلى خاطر پيدا كند. آيا شما توهينى بالاتر از اين براى حضرت زهرا پيدا مىكنيد؟
هدف مسخ شده دیگر این است که گفتند [علت دستور ائمه(ع)] چيز ديگرى است. امامحسين بىتقصير در كربلا به دست يك عده مردم تجاوزكار كشته شد، پس اين تأثرآور است، بايد متأثر بود.
من هم قبول دارم، امام حسين بىتقصير كشته شد....اما همين؟ يك آدم بىتقصير به دست يك عده مردم متجاوز كشته شد؟ روزى هزار نفر آدم بىتقصير به دست آدمهاى با تقصير كشته مىشوند. روزى هزار نفر آدم در دنيا به اصطلاح نفله مىشوند. تأثرآور هم هست، اما آيا اين نفلهشدنها ارزش دارد كه قرنهاى زياد، ده قرن، بيست قرن، سى قرن ادامه پيدا كند؟ دائماً ما بنشينيم و اظهار تأثر كنيم كه حيف! حسينبنعلى نفله شد! خونش هدر رفت... تو نفله شدى بيچاره نادان! من و تو نفله هستيم، من و تو عمرمان هدر رفت....
خير، ائمه بدین جهت توصيه كردند بايد عزاى حسينبنعلى زنده بماند، چون او يك مكتب به وجود آورد، مىخواستند مكتبش زنده بماند؛ هدف این بود که آنچه در حسينبنعلى در اين حادثه عاشورا و در آن ابتلاء و مصيبت پيدا شد از جلوه توحيد، از جلوه ايمان، از جلوه خداشناسى، از ايمان كامل به جهان ديگر، از رضا، از تسليم، از صبر، از استقامت، از مردانگى، از طمأنينه نفس، از ثبات، از عزت نفس، از كرامت نفس، از آزادى خواهى و آزادى طلبى و... زنده بماند.
[دستور آنها] براى اين است كه بلكه پرتوى از روح حسين بن على در روح ما و شما بتابد. اگر اشكى كه ما براى او مىريزيم در مسير هماهنگى روح ما باشد، روح ما پرواز كوچكى با روح حسينى بكند، ذرهاى از همت او، ذرهاى از غيرت او، ذرهاى از حريّت او، ذرهاى از ايمان او، ذرهاى از تقواى او، ذره اى از توحيد او در ما بتابد و چنين اشكى از چشم ما جارى شود، آن اشك هرچه دلتان بخواهد قيمت دارد.
مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى، ج17، صص113- 112
با تلخیص و ویرایش