1191 - راهکارهای اسلام‌زدایی معاویه (1)(پرسش و پاسخ) ۱۴۰۲/۰۵/۱۶
راهکارهای اسلام‌زدایی معاویه (1)
(پرسش و پاسخ)
۱۴۰۲/۰۵/۱۶
پرسش:معاویه و حکومتش چه راهکارهایی را برای اسلام‌زدایی و محو آثار اسلام ناب به کار بستند؟
پاسخ:سوابق معاویه
معاویه قبل از نهضت امام حسین(ع) مدت بیست سال در شام حکومت کرده بود، خلیفه نبود ولی حکومت کرده بود، در آن بیست سال حکومتش در یک وضعی و در بیست سال خلافتش به وضع دیگری واقعا کاری کرد که اسلام را از درون خالی و پوچ کرد، ولی لشکرکشی‌هایش به خارج خیلی عالی و فتوحاتش خیلی بزرگ بود، و همه اینها برای اغفال مردم بود. نسبت به بیرون و خارج فتوحات می‌کرد، اما از درون با خود اسلام مبارزه می‌کرد. او حتی تا آخر عمر کینه‌اش را نسبت به پیامبر اکرم(ص) از دست نداده بود تا چه رسد به سایر اشخاص! تبعیض‌ها که از زمان عثمان شروع شده بود، در زمان معاویه به اوج خودش رسید، و یک اسلام طبقاتی ساخت که دیگر نظیرش در دنیا نباشد! واقعا اگر مبارزه علی(ع) و امام حسین(ع) و ائمه اطهار(ع) نبود، اینها اسلامی ساخته بودند که هیچ کفری در جهان با آن برابری نمی‌کرد. اما به‌طور کلی و اجمالا اقدامات عملی معاویه برای اسلام‌زدایی به شرح زیر می‌باشد.
1- احیای تعصبات قومی و عربی
اولین کار معاویه این بود که تعصب عربیت و قومیت و ملیت عربی را که اسلام میرانده بود، از نو زنده کرد. به مردم می‌گفت: تا می‌توانید به بچه‌هایتان شعر بیاموزید، شعر جاهلی که میراث فرهنگی عرب در جاهلیت است. می‌خواست مردم را به خلق و خوی جاهلیت برگرداند. کار تبعیض‌ها بدانجا رسیدکه نوشت تا عربی وجود دارد غیرعرب، هرکه هست، حق امامت جماعت را ندارد، و تا عربی هست غیرعرب حق ندارد در صف اول جماعت شرکت کند و سایر تبعیض‌هایی که روامی‌داشت. همه عواملی را که در دنیای اسلام بود به نفع خودش و در واقع علیه حقیقت اسلام به‌کار می‌برد.
2- سوءاستفاده از قتل عثمان
ابتدا که عثمان کشته شد، او در نهایت زیرکی به عنوان حمایت از خلیفه مظلوم گریه می‌کرد و اشک می‌ریخت. می‌گفت: ایهاالناس! اسلام از دست رفت، خلیفه پیغمبر را در مسند خلافت کشتند. امام علی(ع) در نامه‌ای به او نوشت: اولین مسئول قتل عثمان خود تو هستی و امروز تاریخ این نظر را تایید می‌کند. معاویه تحریک کرد و کوشش نمود تا عثمان کشته شود تا از مرده او بتواند بهره‌برداری کند و همین کار را هم کرد. این همه مردمی که در صفین جمع شده بودند در مقابل امام علی(ع)، اکثریت آنها قربهًْ‌الی‌الله با حضرت می‌جنگیدند زیر لوای قرآن که می‌فرماید: اگر کسی مظلوم کشته شد اولیای او حق دارند خون وی را مطالبه کنند و معاویه به عنوان یک خویشاوند و به عنوان نزدیک‌ترین افراد به عثمان حالا باید خون عثمان را مطالبه می‌کرد! قتله عثمان هم دوروبر علی(ع) را گرفته بودند و معاویه گفت: قتله عثمان را تحویل بده! اما در واقع خود علی را می‌خواهد، ولی به نام قتله عثمان می‌خواهد علی(ع) را تضعیف کند. تاریخ نشان می‌دهد تا روزی که امام علی(ع) زنده بود، معاویه همواره صحبت از قتله عثمان می‌کرد. وقتی که آن حضرت شهید می‌شود، دیگر مصلحت سیاسی بنی‌امیه اقتضا نمی‌کند این مسئله دنبال شود.
3- جعل احادیث
معاویه و حزب سفیانی او قبل و بعد از شهادت امام علی(ع) به حربه جعل حدیث روی آورد و افزون بر فشارهای سیاسی و اجتماعی، سعی کرد با ساختن احادیثی منتسب به پیامبر اکرم(ص) برای حکومت خود مشروعیت دینی و مقبولیت اجتماعی دست و پا کند و رفتارهای فردی و گروهی خود را مشروع و مقبول جلوه دهد. او سمرهًْ ابن جندب، ابوهریره و انس ابن مالک را با دادن اموال کلان برای ترویج احادیث جعلی به‌کار گرفت، و اینها که اسیر و شیفته مال دنیا بودند و هرگونه که معاویه دلش می‌خواست در همان جهت کارخانه حدیث‌سازی و جعل حدیث ایجاد کردند، و طبق درخواست معاویه آیه شریفه: بعضی از افراد مردم جان‌شان را در راه خدا فدا کردند(بقره-207) که در شأن حضرت علی(ع) نازل شده است را جعل کرده و گفتند که در شأن عبدالله ابن ملجم نازل شده است! لذا دهه‌های پس از شهادت امام علی(ع) دوره اقتدار امویان و تاریک‌ترین دوره صدر اسلام به حساب می‌آید.
ادامه دارد