« جوان و ازدواج » 

20 - پشتوانه های معنوی، پایه گذار نسلی صالح

پشتوانه های معنوی، پایه گذار نسلی صالح

نکته مهم سیره حضرت همین است که، این سیره استثنا از قاعده " أَكْرِمُوا كَرِيمَ كُلِّ قَوْم"‏ (بحار الأنوار، ج ‏46 : 15 ) نیست بلکه عین اکرام و عین تکریم است، چطور؟ حضرت می خواهند بفهمانند که فردی که پشتوانه های عالی معنوی را داراست، بالاترین شایستگی را برای ازدواج دارد، چون همین پشتوانه های معنوی اند که پایه گذار نسلی صالح در عالم می شوند. حضرت می خواستند با به کنار گذاشتن معیارهای مادی و مرز بندی های عَفـِن اجتماعی، ازدواج را برای امت آسان کنند و نهاد خانواده را از این معیارها به دور نگهدارند.

بعد از اسلام، زن صالحه عامل موفقیت مرد است!

حضرت می فرمایند: بعد از اسلام هیچ چیزی همچون یک زن صالحه و یک شریک زندگی صالحه، در موفقیت مرد مؤثر نیست یعنی شریک زندگی سالم تالی تلو اسلام است. شما قضاوت بکنید، کدام مکتب با این نگاه ارزشی به مسأله ازدواج نگاه کرده است؟

به همین خاطر است که حضرت این قدر در این مسأله حساس شده اند، چون آن چیزی که مهم است کفویت ایمانی و اسلامی است که در این قضیه کاملاً خودش را نشان می دهد. دلیل این مسأله چیست؟ و به بیان روشن تر هدف از ازدواج چیست؟

زن، مایه آرامش

هدف از ازدواج به تعبیر حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) درست نمودن تکیه گاهی برای اطاعت و عبودیت است، یعنی با ازدواج، روحیّه تعبّد، روحیه بندگی، روحیه تسلیم در برابر حضرت حق در انسان به وجود آید، که این روحیه با سه مطلب در محیط خانواده خلق می شود:

1. خدا زن را مایه آرامش خلق کرده است. خداوند می فرماید: من زن را طوری مجهز نموده ام که از جهت ترکیب روحی و شخصیتی، مایه انس و آرامش است. این سکونت است که می تواند بستر عبودیت و بندگی را فراهم سازد.

2. مسأله عفت، نهاد خانواده کانون عفت است آن هم به نحو قانونمند و نه غیر قانونمند. اینگونه نیست که فقط تمایلات حیوانی باعث می شود که دو فرد در کنار یکدیگر زندگی کنند. نمی شود بزرگترین بنای ابدیّت را با لذّات مقطعی پایه گذاری کرد.

3. پایه گذاری نسل سالم؛

این سه مسأله اند که انسان را در عبودیت چابک می کنند، اگر در یکی از این سه مسأله مشکل به وجود بیاید، درد بی درمان در خانه پیدا خواهد شد و محیط خانه به محیط جنگ و دعوا تبدیل خواهد شد.

12 سال است که با همسرم قهر هستم

شخصی نزد مرحوم آیت الله مروج (رحمة الله علیه) آمد و عرض کرد: آقا من 12 سال است که با همسرم قهر هستم. آقا فرمودند: پس خواسته هایتان را چگونه از هم می خواهید؟ گفت: مثلاً من روی کاغذ می نویسم و او نیز آن را حاضر می کند. بعد آقا به من فرمودند: فلانی من زمانی با هم حجره خود قهر کردم، 2 ساعت نشده بود که پیش او رفتم و گفتم که فلانی عصبانیت من خوابیده است، آیا تو هنوز با من قهری؟ بعد باهم آشتی کردیم.

در روایت است که اگر سه روز قهر بمانید اعمالتان قبول نمی شود. اسلام اینگونه است، اسلام نمی خواهد جامعه تبدیل به آحاد متفرق شود، بلکه روابط افراد را طوری تنظیم کرده است که جامعه تبدیل به آحاد مجموعی و یکپارچه گردد.