ب. تهیه و توزیع اعلامیه‌های امام خمینی(ره)
صرف‌نظر از اعلامیه‌های مختلفی که توسط آیت‌الله صدوقی در رابطه با وقایع و حوادث مختلف در یزد و دیگر شهرهای ایران نوشته می‌شد، بیت معظم‌له کانون تهیه و توزیع دیگر اعلامیه‌هایی بود که توسط مراجع تقلید صادر می‌شد و طبیعی بود که تهیه و توزیع اعلامیه‌های امام خمینی(ره) در صدر این حرکت قرار داشت که پس از انتقال امام به پاریس، از طریق تماس‌های تلفنی، اعلامیه‌ها برای ایشان قرائت می‌شد و پس از آماده شدن، از طریق شبکه‌هایی که سازماندهی شده بود، نه تنها در سطح شهرهای استان که برای شهرهای استان‌های همجوار نیز ارسال می‌شد.
«شخصی به نام سیدعباس از نجف تماس گرفت و گفت: نامه اخیر توسط آقای خدمتگزار رسید؟
صدوقی: بله.
سیدعباس: اعلامیه هشتم صادر شده.
صدوقی: زیارت کردم، امروز عصری رسید و دیدم. اگر دستور مخصوصی داشته باشند به ما اعلام کنید، چون از اینجا گرفتن نجف مشکل است و بعد از دو روز توانستم تازه با احمد آقا صحبت کنم و اگر هر خبری است به من اعلام نمایید.»
«شخصی از اصفهان تماس گرفت و سوژه اعلامیه داده شده از طرف خمینی را برای ایشان قرائت کرد و آنها یادداشت نمودند.»
ج. برقراری ارتباط با رجال نظامی و انتظامی و امنیتی
یکی از اقدامات تاثیرگذار آیت‌الله صدوقی که در ممانعت از ایجاد درگیری و تنش بین نیروهای نظامی و امنیتی در سطح شهر موثر بود، برقراری ارتباط با مسئولین نظامی و انتظامی و امنیتی بود که آن را شهید بزرگوار دکتر سیدرضا پاک‌نژاد برعهده داشت. در این ارتباطات، نه تنها هماهنگی‌های لازم در خصوص عدم حضور نیروهای محرک در مسیر تظاهرکنندگان صورت می‌گرفت که برای آزادی افرادی که در گوشه و کنار به دلایل مختلف دستگیر می‌شدند نیز، اقدام می‌گردید:
«سرهنگ اسعد  فرمانده هنگ ژاندارمری با حاجی صدوقی تماس گرفت و بعد از احوالپرسی، گفت: خیلی تشکر از اینکه مردم را سفارش کردید که نظم و آرامش را حفظ کنند و باعث شدید که اتفاقی نیفتد، بی‌نهایت تشکر و ممنون هستم و حتی دیروز هم برای تشکر تلفن زده بودم.»
همان‌گونه که پیش‌تر ذکر شد و در اسناد مکالمات نیز خواهید دید، این برقراری ارتباط تنها در بخشی از اقدامات تاثیر داشت وگرنه همین افراد بنا به دستورالعمل‌های حکومت نظامی و بخشنامه‌های امنیتی، بسیاری از مردم را در شهر یزد و دیگر شهرهای استان به خاک و خون کشیدند و حتی مسجد حظیره را مورد هجوم قرار دادند و آیت‌الله صدوقی را بارها تهدید نمودند.
«سروان گرایلی، رئیس اطلاعات شهربانی تماس گرفت و بعد از احوالپرسی گفت: ریاست شهربانی نامه‌ای به ما نوشته‌اند و دستوری صادر کرده‌اند و به من گفته‌اند که قبلا شما را در جریان بگذارم و من عین نامه را برای شما می‌خوانم، چنانچه دست از رویه خود برنداشته و کماکان با صدور اعلامیه و ذکر مطالب خلاف مصالح مملکت بر روی منبر به رویه گذشته خود ادامه دهید، تصمیمات مقتضی در مورد شما گرفته خواهد شد.
صدوقی: خب گرفته بشه، چه اشکال داره؟
سروان گرایلی: ما می‌خواستیم فقط شما در جریان باشید.
صدوقی: هر تصمیمی درباره من بگیرید، گرفتید. بنده هیچ مانعی برایم نیست.
سروان گرایلی: چون جناب سرهنگ به شما ارادت دارند، خواستند شما از این تصمیم بااطلاع باشید.
صدوقی: هر تصمیمی که می‌خواهید درباره من بگیرید، بگیرید.»
«شخصی تماس گرفت و پرسید: حاجی‌آقا هستن؟
مخاطب: خیر.
ناشناس: به ایشان بگویید که قراره تبعیدشان کنند، دست از این کارها بکشد.»
«سوژه با دکتر پاک‌نژاد تماس گرفت و گفت: شما اگر میشه با رئیس شهربانی تماس بگیرید و بگویید این سید اولاد پیغمبر را آزاد کنند و در حدود چهل روز است در زندان است.
پاک‌نژاد: گدازنده؟
صدوقی:«بله و خیلی اذیت می‌کنند و این قدر موضوعات آمدند به من چیزها گفتند که اگر باز به رئیس شهربانی بگم، باز می‌گه به شرافتم دروغ است، همه مردم دروغ می‌گویند او به شرافتش درست می‌گوید. خلاصه بگویید یه کاری بکنند.
پاک‌نژاد: چشم».