از آنجا كه ابوالفتح محوي صاحب فرزندي نبودناصرالدين پروين را به عنوان سرپرست اموال خود و دبيركل بنياد محوي منصوب كرد. ناصرالدين پروين - كه خواهرزاده همسر ابوالفتح محوي است - در سال 1324 به دنيا آمده و از كودكي تحت نظر ابوالفتح محوي بزرگ شده است. او پس ازخاتمه تحصيلات خود در دانشگاه تهران به فرانسه رفت. وي در روزگار محمدرضا پهلوي از اعضاي حزب پان ايرانيست و ياران نزديك محسن پزشكپور بود (1) او اگرچه ازدواج كرد ولي به دليل گرايشات شديد همجنس گرايانه از همسرش جدا شد. ناصرالدين پروين همه كاره بنياد محوي است. وي توجه خاصي به عناصر ضدانقلاب سلطنت طلب دارد و با برخي از نشريات شبه روشنفكري داخل كشور از جمله ماهنامه كلك مرتبط است و اين نشريه در ازاي مزايايي كه به صورت مستقيم و غيرمستقيم از طرف بنياد محوي نصيبش مي شد، اخبار مرتبط با اين بنياد و سخنراني هاي ماهانه يا مقالات او را - كه اكثر آنها را برخي از نويسندگان فقير در ازاي گرفتن دستمزد براي او مي نويسند و تنظيم مي كنند - در صفحات برجسته خود چاپ مي نمايد(2) و در شرايطي كه او به عنوان يكي از سركردگان جريان روشنفكران سلطنت طلب مقيم خارج از كشور در تلاش براي ضربه زدن به نظام اسلامي بود، يكي از كتابهايش از سوي وزارت ارشاد اسلامي در دوره وزارت دكتر عطأالله مهاجراني كانديداي دريافت جايزه كتاب سال شد. (3)
هيئت امناي بنياد محوي از ميان افراد وعناصر وابسته به جريان روشنفكري سكولار و سلطنت طلب برگزيده شده‌اند. افرادي همچون ذبيح الله صفا، كامران احدپور، ناصرالدين پروين و لعبت والا. ذكراين نكته ضروري است كه لعبت والا از ماموران رسمي سازمان جاسوسي اسراييل (موساد) است كه توسط آريه لوين سفير اسراييل در ايران درتاريخ هجدهم اسفند ماه سال 1353 براي جاسوسي به سود اين سازمان عضوگيري شده است. (4)
بنياد محوي از پشتيبان هاي مالي دايره المعارف ايرانيكاست كه به اشاره دولت آمریکا زير نظر احسان يارشاطر استاد بهايي و فراماسونر دانشگاه تهران دردوران شاه و عضو شبكه جاسوسي «علم - ريپورتر» اداره مي شود، سالانه بيست درصد از هزينه هاي هشت ميليون دلاري اين تحريف نامه ضد اسلام و ايران را تأمين مي نمايد.
هوشنگ اميراحمدي(5) دلال رابطه ايران و آمريكا و يكي از اعضاي مؤسس «سيرا» و كسي كه چندين دوره رياست اين تشكيلات وابسته به آژانس جاسوسي آمريكا را برعهده داشته است، در اين مورد مي گويد:
«فعاليتهايم در سيرا موجب شد كه رابطه خوبي بين روشنفكران داخل و خارج از كشور برقرار شود. مي دانيد من كسي بودم كه از آقاي احمد شاملو دعوت كردم و او را آوردم به آمریکا. آقاي محموددولت آبادي را من آوردم اينجا. آقاي منوچهر آتشي و آقاي هوشنگ گلشيري را هم من آوردم به اين كشور. يعني تمام اين نيروهاي خوب فرهنگي و سياسي و ادبي را من براي اولين بار بعد از انقلاب به آمریکا آوردم... فكر مي كنم حضور آنان در اينجانقش بزرگي داشت در ايجاد يك رابطه خوب بين روشنفكران داخل و خارج از كشور...»(6)
 بنياد كيان
بنياد كيان را عطأالله منتظري ايجاد كرده است. اين شخص از جمله سرمايه‌داراني است كه سرمايه هنگفت و نجومي خود را از رهگذر حمايت دولت آمريكا و غارت اموال عمومي ملت مسلمان ايران فراهم آورده و اينك بخشي از اين سرمايه و دارايي هاي خود را بر ضد اين ملت و عليه فرهنگ وتمدن اين آب و خاك و در خدمت اجراي برنامه هاو تحقق اهداف دشمنان اين ملت به كار گرفته است.
نكته قابل توجه اين است كه بنياد كيان درسال 1367 از «بنياد مطالعات ايران» منشعب شد، يعني همان سالي كه مقوله تهاجم فرهنگي وارد مرحله عيني و ملموس خود شد. استراتژي بنياد كيان، برپايه استراتژي نفوذ از طريق افرادي نظير سعيدي سيرجاني استوار بوده و رخنه در عناصر حقوقي و ساختاري نظام، بويژه نفوذ در بدنه فرهنگي و آموزشي و نيز جذب عناصر مستعد در اولويت وظايف عناصر، كادرها و مرتبطين اين بنياد قرار دارد. در راستاي تحقق اين هدف، عوامل و مرتبطين بنياد كيان سعي دارند تا در حركتي خزنده و تدريجي، اما درعين حال گسترده و همه جانبه و ظاهراً با چهره اي كاملاً غيرسياسي، به درون بدنه نظام راه يابند و آرام آرام، اما كاملاً هوشيارانه و سازمان دهي شده به ترويج معيارهاي مورد نظر و تحقق اهداف كانونهاي قدرت و مراكز كنترل فرهنگ جهاني بپردازند.
اين بنياد ظاهراً غيرسياسي، تبليغ ايدئولوژي رژيم پهلوي و احياي فرهنگ ايران باستان و نيز تبليغ تضاد ميان هويت اسلامي و هويت ايراني را دنبال مي كند. سازمان دهندگان اين بنياد از اشاعه فرهنگ ايران باستان به عنوان زمينه‌اي براي مقابله با فرهنگ اصيل و اسلامي مردم بهره مي گيرند و مي‌كوشند تا پس از كمرنگ كردن معيارها وارزشهاي اسلامي و كاسته شدن از ميزان حساسيت عمومي فرهنگ الحادي و اومانيستي غرب را در افكار مردم مسلمان ايران رسوخ دهند.
اعضاي هيئت امناي بنياد كيان بدون استثنا از چهره هاي به اصطلاح روشنفكر روزگار پهلوي هستند. افرادي همچون ذبيح الله صفا (فراماسونر و عضو لژهاي «مهر» و «وفا»)، احسان يارشاطر (استاددانشگاه و عضو شبكه جاسوسي «علم - ريپورتر» و عضو لژ فراماسوني «مهر»)، محمدجعفر محجوب (استاد سابق دانشگاه تهران و از عناصر فعال در تشكيلات شاپور بختيار)، و جلال متيني (رييس سابق دانشگاه مشهد و از سردبيران نشريه ايران نامه وابسته به اشرف پهلوي).
 بنياد پژوهشهاي زنان ايران
بنياد پژوهشهاي زنان ايران يكي ديگر از كانونهاي وابسته به جريان جهاني سلطه است، تلاش براي تيره و تار نشان دادن فضاي زندگي زنان در ايران و تبليغ در پيرامون اين موضوع كه حكومت اسلامي هيچ گونه قدر و منزلتي براي زنان قايل نيست يكي از دستاويزها و فريبكاري هاي مهم استكبار جهاني در رويارويي با حركت رو به رشد جمهوري اسلامي ايران است. اين حركت ريشه و سابقه‌اي ديرينه دارد. هنوز انقلاب اسلامي به پيروزي نرسيده بودكه دشمنان اسلام كوشيدند تا نوعي دلشوره و نگراني درمورد وضعيت زنان در نظام اسلامي ايجاد كنند و هنوز امام در پاريس بود كه تشكيك در مورد وضعيت زنان در حكومت اسلامي شروع گرديد و به صورت روزافزوني برابعاد اين نگراني دامن زده شد.
ـــــــــــــــــــــــــــــ
1- هفته نامه كيهان، چاپ لندن، شماره 269، ۱۶/۱/۱۳۶۹.
2- ماهنامه كلك، شماره 25و26، ارديبهشت 1371، شماره ۶۸ و ۷۰، ارديبهشت 1374.
3- كتاب هفته، نشريه وزارت فرهنگ وارشاد اسلامي، شماره 110، مورخه 1379/10/27.
4- مسعود، خرم، هويت، چاپ پنجم، ص 129 .
5- هوشنگ اميراحمدي در يكي از روستاهاي شمال ايران به دنيا آمد. در ابتداي جواني و دوران دانشجويي جذب شعارهاي ماركسيستي شد و به عنوان هوادار در خدمت حزب توده و پس از آن گروهكهايي همچون سازمان فداييان خلق قرارگرفت. وي پس از اخذ ليسانس جامعه شناسي از دانشگاه تهران به آمریکا رفت و پس از تكميل تحصيلات واخذ درجه دكترا به سرپرستي «دپارتمان جامعه شناسي» دانشگاه «راتگرز» انتخاب شد. او دانش و تخصص خود را در خدمت كانونهاي قدرت موجود در هرم حاكميت آمریکا گذاشت و با هدايت آنها، در عرصه دلالي روابط ايران و آمریکا فعال گرديد. اميراحمدي در عين حال با برخي از دولتمردان و محافل ايراني نيز مرتبط گشت و به اعتبار همين ارتباط به فعاليت هايش در اين زمينه دامنه و گسترش بيشتري داد. او كه هم اكنون يكي از دلالان رابطه ايران و آمریکا شناخته مي شود، همه ساله كنفرانس هايي با عناوين مختلف برگزار مي كند و در آن جمعي از مقامات آمریکايي و ايراني را گرد هم مي آورد. او در عين حال از كساني است كه به اشاره و هدايت بنيادهاي ضدانقلابي، از شاعران و نويسندگان ايراني براي سفر به غرب دعوت مي كند و از وجود آنان براي پيشبرد اهدافش بهره برداري تبليغاتي مي كند.
6- نشريه ايرانيان واشنگتن، چاپ آمريكا، شماره 85، مورخه 1378/12/20.