پرسش:از منظر قرآن آرزوها و روش‏هاى دشمنان براى بى دين كردن مردم، كدام است؟

پاسخ:1. علاقه‏ جدى به انحراف مؤمنان دارند: «ودّت طائفة من أهل الكتاب لو يضلّونكم» «جمعی از اهل کتاب (از یهود)، دوست داشتند (و آرزو می‌کردند) شما را گمراه کنند» (آل‏عمران ـ 69)
2. حق را با باطل مشتبه مى‏سازند: «يا أهل الكتاب لم تلبسون الحق بالباطل» «ای اهل کتاب! چرا حق را با باطل (میآمیزید و) مشتبه می‌کنید (تا دیگران نفهمند و گمراه شوند)» (آل‌عمران ـ 71)
3. آگاهانه حقايق را كتمان مى‏كنند: «و تكتمون الحق و أنتم تعلمون» «و حقیقت را پوشیده می‌دارید» (آل‏عمران ـ 71)
4. تظاهر به ايمان و عوام‏فريبى دارند؛ مثلًا در آغاز روز ايمان مى‏آورند و در آخر روز كافر مى‏شوند: «آمنوا وجه النّهار و اكفروا آخره» «و جمعی از اهل کتاب (از یهود) گفتند: «(بروید در ظاهر) به آنچه بر مؤمنان نازل شده، در آغاز روز ایمان بیاورید و در پایان روز، کافر شوید (و باز گردید)!» (آل عمران ـ 72)
در تفسير مى‏خوانيم: دوازده نفر از دانشمندان يهود، صبح اسلام آوردند و غروب از دين برگشتند تا هم در مسلمانان ترديد ايجاد كنند و هم به همكيشان خود بگويند: اگر اسلام‏ خوب بود، ما بر آن پابرجا مانده بوديم.
5. بودجه‏هايى را برای مقابله با دین هزينه مى‏كنند: «ان الّذين كفروا ينفقون أموالهم ليصدّوا عن سبيل اللّه» «آنها که کافر شدند، اموالشان را برای بازداشتن (مردم) از راه خدا خرج می‌کنند» (انفال ـ 36)
6. در رهبرى الهی ايجاد شبهه مى‏كنند: «اتعلمون ان صالحاً مرسل من ربّه» گفتند: «آیا (براستی) شما یقین دارید که صالح از طرف پروردگارش فرستاده شده است؟!» (اعراف ـ 75)
7. از غفلت و جهل مردم استفاده کرده و چشم بندى علمى مى‏كنند: «يلوون ألسنتهم بالكتاب لتحسبوه من الكتاب» «در میان آنها [یهود] کسانی هستند که به هنگام تلاوت کتاب (خدا)، زبان خود را چنان می‌گردانند که گمان کنید (آنچه را می‌خوانند،) از کتاب (خدا) است» (آل عمران ـ 78) مطالب خود را چنان بيان مى‏كنند تا ديگران را به اشتباه انداخته، گمان كنند كتاب آسمانى است.
8. تبليغات و نهى از رو در رويى با حق و حقيقت؛ بزرگان يهود براى جلوگيرى از گرايش يهوديان به مؤمنین مى‏گفتند: «لاتؤمنوا الا لمن تبع دينكم» «و جز به کسی که از آیین شما پیروی می‌کند، (واقعاً) ایمان نیاورید!» (آل‏عمران ـ 73)
بنابراین راهکارهایی از قبیل: حق را با باطل ممزوج کردن، کتمان حقایق، تظاهر به ایمان و عوام فریبی، شبهه در رهبری الهی و استفاده از غفلت و جهل مردم و تبلیغات منفی و ... می‌تواند در هر جامعه‌ای منجر به دین گریزی مردم شود و آموزه‌های وحیانی را در انزوا و حاشیه قرار دهد. در نقطه مقابل الگو قرار دادن احکام الهی قرآن، سیره پیامبر گرامی(ص) و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) برای آحاد جامعه و مسئولین و عمل به آنها می‌تواند منجر به احیای تعالیم دین و آموزه‌های نورانی و مشعشع آن گردد.