فی الکافی عن الباقر( علیه‌السلام )حَضَرَ رَسُولُ اللهِ( صلی‌الله‌علیه‌وآلهِ)رَجُلًا مِنَ الْأَنْصَارِ وَ کَانَتْ لَهُ حالٌ حسنهًْ عندَ رسولِ الله، فَحَضَرَهُ عِنْدَ موْتِهِ فَنَظَرَ إِلَى مَلَکِ الْمَوْتِ عِنْدَ رَأْسِهِ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللهِ اَرْفِقْ بِصَاحِبِی فَقَالَ لَهُ مَلَکُ الْموْتِ یَا مُحَمَّدُ طِبْ نَفْساً وَ قِرَّ عَیْناً فَإِنِّی بِکُلِّ مُؤْمِنٍ رَفِیقٌ شَفِیقٌ(1)
مردی از انصار که مورد عنایت رسول خدا بود، حضرت به هنگام مرگش بالای سر او حاضر شد وعزرائیل را بالای سرش مشاهده کرد، به او فرمود: ای ملك‌الموت با دوست و یاور من مهربان باش. ملك‌الموت گفت: ای محمد! چشمت روشن و خیالت آسوده باشد كه من با همه مومنان مهربانم.
مردی بود که مورد توجه و عنایت حضرت [رسول خدا(ص)[ بود و حال خوبی پیش آن بزرگوار داشت.
فَحَضَرَهُ عِنْدَ موْتِهِ، در هنگام مرگ، حضرت بالای سر او حاضر شدند.
فَنَظَرَ إِلَى مَلَکِ الْمَوْتِ عِنْدَ رَأْسِهِ ،حضرت دیدند که ملک الموت آنجا حاضر است و روح این بنده مؤمن را می‌خواهد قبض کند.
فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللهِ(ص) اَرْفِقْ بِصَاحِبِی، ]حضرت به ملک الموت فرمودند] ملاحظه رفیق ما را بکن.
عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ (2) این است. یعنی حضرت برای اینکه جان دادن او آسان بشود نگران بودند و به ملک الموت فرمودند که ملاحظه‌اش را بکن؛ قبض روح او را آسان بکن.
فَقَالَ لَهُ مَلَکُ الْموْتِ یَا مُحَمَّدُ طِبْ نَفْساً وَ قِرَّ عَیْناً،] ملک الموت به ایشان عرض کرد که ای محمد!] راحت باش، چشمت روشن باشد، دلت آرام باشد.
فَإِنِّی بِکُلِّ مُؤْمِنٍ رَفِیقٌ شَفِیقٌ، این آن مژده‌ای است که برای مؤمنین خیلی مهم است. به پیغمبر عرض کرد که من با مؤمنین رفیقم، یعنی با آنها رفق و مدارا می‌کنم؛ شفیقم، یعنی مهربانم و با آنها شفقت دارم و نمی‌گذارم که خیلی ناراحت بشوند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
1) الشافی، ص ۸۸۷
۲) بخشی از آیه ۱۲۸ سوره توبه «لَقَدْ جَاءکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ»، همانا شما را پیامبرى از خودتان آمد که رنج و زیان شما بر او گران است، به [هدایت] شما اصرار دارد و به مؤمنان دلسوز و مهربان است.
* شرح حدیث در ابتدای درس خارج، 28/2/94
* پايگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار رهبر معظم انقلاب