جنبش چيرگى بر مسجدالاقصى
تمامى شاخه‏هاى اين گروه ادعا مى‏كنند كه مسجدالاقصى بر بالاى حرم كهن ابراهيم‌علیه‌السلام قرار دارد. اعضاى آن بر اين باور هستند كه مسجدالاقصى بايد ويران شود، تا آن چه كه هيكل سوّم يهود مى‏نامند، ساخته شود. آنان در تلاش براى انجام اين هدف، آشكارا خواهان تخريب اين مسجد اسلامى هستند. همچنين، خواهان بيرون راندن تمامى ساكنان عرب، اعم از مسلمان و مسيحى؛ نه تنها از قدس، بلكه از به اصطلاح «سرزمين اسرائيل» هستند، هدف آن‏ها اين است كه اين سرزمين، بدون وجود هيچ معارضى، تنها به يهوديان اختصاص يابد.
پيدايش اين جنبش تندروى فاشيستى، در سال 1968.م اتفاق افتاد. در آن هنگام، رژيم صهيونيستى از نمازگزارى يهوديان در حرم ابراهيمى جلوگيرى كرد. در اين زمان، خاخام موشى ليفنجر، كه نخستين رهبر اين گروه به شمار مى‏آيد، همراه با جمعى از پيروانش، هتل پارك، در شهر خليل را اجاره كردند. وى ادّعا كرد كه اين اقامت تنها براى چند روز، و به منظور گذراندن «عيد پسخ» است. آنگاه، وى و پيروانش مدّتى را در آن جا ماندند و پس از آن با فشار بر دولت، و به منظور ساختن آبادى يهودى‏نشين كريات اربع، هتل را تخليه كردند.
ليفنجر، از تندروترين شاگردان خاخام تسوى يهودا كوك است. وى فارغ‏التحصيل مدرسه‏ دينى مركاز هراف است؛ و با دولتمردانى نظير ايگال آلون و شلومو هليل روابطى داشته است. او پيوند استوارى نيز با خاخام كاهانا داشت. هدف‏ها و انديشه‏هاى ليفنجر، پيش زمينه‏ ايدئولوژيك تمامى گروه‏هاى فاشيسيتى و تروريستى منشعب از جنبش چيرگى بر مسجدالاقصى است.
از مهم‏ترين هدف‏هاى اعلام شده‏ اين گروه، يهودى‏سازى خليل؛ و بازگرداندن حرم ابراهيمى به يهوديان، از طريق ايجاد اكثريت يهودى در خليل است. شيوه‏اى كه وى و شاگردانش در پيش گرفته‏اند، شيوه‏ دونم به دونم
 است، تا اشغالگرى و يهودى‏سازى سرزمين‏هاى عربى را تكميل كنند.
از ديگر شخصيت‏هاى برجسته‏ اين گروه، خاخام يسرائيل ارئييل، از فارغ‏التحصيلان مدرسه‏ دينى مركاز هراف بوده، كه پيوند استوارى با خاخام كاهانا داشت. در انتخابات كنيست، در سال 1981.م، كاهانا نام وى را در ليست انتخاباتى كاخ، به عنوان دومين نفر ذكر كرد. هيچ كس از آرئييل تندروتر نيست. وى رؤياهاى گسترش‏طلبانه‏اى دارد، و مشهور است به اين كه در تعيين مرزهاى اسرائيل خواهان حداكثر است.
وى اعتقاد دارد كه افزون بر مرزهاى كنونى، بخشى از لبنان تا بندر طرابلس، و اغلب سرزمين سوريه، بخشى از عراق، تمامى اردن، بخشى از كويت، و شبه جزيره‏ى سينا نيز بايد در چهارچوب سرزمين اسرائيل قرار گيرد.
از ديگر شخصيت‏هاى برجسته‏اى كه به منظور چيرگى بر مسجدالاقصى توطئه كرده‏اند، خاخام كورن بود. او راهنماى اين توطئه، و مرشد معنوى شمارى از جوانان بود كه تلاش كردند در شب 11 - 10 مارس 1983.م، همراه با خاخام آرئييل، وارد حرم شريف شوند.
شكل عمومى جنبش يهودى چيرگى بر مسجدالاقصى، از طريق شناخت مهم‏ترين رهبران آن؛ و همچنين آشنايى با انديشه‏ها و هدف‏هاى آن‏ها، كه انديشه‏ها و هدف‏هاى تمامى پيروان اين جنبش است، شناخته مى‏شود. اين گروه شاخه‏هايى نيز دارد، كه در چهارچوب كلّى آن فعاليّت مى‏كنند؛ ليكن اين شاخه‏ها داراى نوعى شبه خودمختارى در مديريّت و فعاليت‏هاى خويش مى‏باشند. مهم‏ترين شاخه‏هاى اين جنبش عبارتند از:
1. انجمن سيورى تسيون
2. جنبش بازگرداندن تاج به صورتى كه بود.
3. طرفداران حرم شريف.
4. انجمن صندوق جبل‏البيت.
سازمان ماعتس
اين سازمان يكى از سازمان‏هاى تروريستى است، كه هاله‏اى از ابهام و پنهانكارى، تحرك‏ها و فعاليت‏هايش را دربرگرفته است. اطلاعات به دست آمده نشان مى‏دهد كه اين سازمان، شاخه‏اى از جنبش پنهانى تروريستى يهود در كرانه‏ باخترى و بيت‏المقدس است، و مركز فعاليت آن در تل‏آويو قرار دارد.
رهبر و پيشواى اين سازمان، كه در عين حال مؤسس آن نيز هست، شخصى به نام يوسف عانو است. او نام سازمان را برگزيد، و سرودى براساس آهنگ «سربازان گمنام» ابراهام اشترن براى آن انتخاب كرد. عانو، مسئول شاخه‏ سازمان تى. ان. تى در تل‏آويو نيز هست.
طبق اطلاعات به دست آمده، اين سازمان تا زمان دستگيرى عانو، مجهول‏الهويه باقى ماند. در آغاز سال 1981.م، و به هنگام محاكمه وى در دادگاه استان تل‏آويو، تقريباً، هويت سازمان تروريستى وى به وضوح آشكار شد. همچنين مشخص شد كه ماعتس بيشتر به يك گروه تبهكار و تروريستى شبيه است، تا سازمان داراى شكل سياسى، كه مبتنى بر عقيده‏ مشخص ايدئولوژيك باشد. ليكن اين امر به آن معنا نيست كه اين سازمان هيچ گونه گرايش سياسى ندارد؛ بلكه از ايدئولوژى جنبش كاخ، و رهبر آن خاخام كاهانا، متأثر است. بيانگر اين امر، اعتراف عانو به نوشتن شعارهايى نظير: زنده‏باد خاخام كاهانا؛ كاهانا، بدين‏سان پيش به سوى حاكميت؛ و رهاباد خاخام كاهانا، بر ديوارهاى تل‏آويو است.