سعید متین   
اجرا شدن تئوری فوکویاما
در عاشورای 88
حرکت ضدعاشورایی جبهه غرب علیه انقلاب اسلامی (براساس تئوری فوکویاما) پس از زمینه‌سازی چندین ساله در مطبوعات و نشریات زنجیره‌ای اینک در آستانه عمل قرار گرفت و با خط‌دهی مراکز و عوامل کانون‌های خارج کشور به مرحله اجرا درآمد.
کارشناس شبکه بی‌بی‌سی در روز 5 دی ماه 1388 (تاسوعای حسینی) می‌گفت:
«... اتفاقات روز تاسوعا در مقابل آنچه که فردا قرار است به وقوع بپیوندد، بسیار ناچیز است. تظاهرات و به خیابان آمدن‌های امروز صرفا تمرینی برای تظاهرات روز عاشورا بوده است...»
کارشناس تلویزیون العربیه نیز در روز 5 دی ماه 1388 (تاسوعای حسینی) تاکید می‌کرد:
«... روز اصلی فردا روز عاشوراست. فردا تظاهرات گسترده‌ای در تهران برگزار خواهد شد و فردا روز مهمی است...»
العربیه همچنین گفته‌های علیرضا نوری‌زاده (ضدانقلابی فراری) را پخش کرد که می‌گفت:
«... برای فردا که روز عاشوراست، احتمالا تظاهرات گسترده‌تری در تهران اتفاق خواهد افتاد... فردا شعارهای شدیدتر و شفاف‌تری برای تغییر نظام در ایران سر داده خواهد شد.
فردا روز مهم و سرنوشت‌سازی در حرکت مخالفین خواهد بود، فردا شاهد شعارهای جدیدی خواهیم بود. همه کسانی که با نظام مخالف هستند، الان موسوی، کروبی و خاتمی را به عنوان نماد مخالفت با نظام قبول دارند...»
بالاخره در عاشورای 88، آنچه نباید انجام می‌دادند، انجام دادند و به عزاداری و عزاداران حضرت اباعبدالله‌الحسین(علیه‌السلام) حمله کردند و خیمه‌ها و تکایای عزاداری را به خاک و خون کشیدند، دست زدند و سوت کشیدند و آنچه سال‌های سال به صورت عقده در دل خود و اربابانشان مانده بود را داد زدند و بر علیه عمود خیمه انقلاب شعار دادند.
بدین ترتیب CNN از روز عاشورای 1388 این گونه گزارش داد:
«...تنش در ایران به اوج خود رسیده است. تنش در ایران از 6 ماه گذشته به این طرف بسیار افزایش یافته است...»
گزارش العربیه هم این بود:
«...حوادث تاسوعا و عاشورا در ایران، بیانگر تجدید بحرانی است که نظام اسلامی با آن مواجه شده است...»
کارشناس یک شبکه خارجی دیگر هم مدعی بود:
«... اوضاع ایران به سوی انقلاب در حال حرکت است...»
شبکه فاکس‌نیوز گفت‌و‌گویی با این مضامین با «جان فاند» تحلیلگر وال‌استریت ژورنال داشت:
«...کارشناس: ما شاهد قیام هستیم، نظر شما چیست؟
جان فاند: رژیم ایران به شدت سردرگم شده است. اکنون تظاهرات در حال گسترش یافتن در سراسر کشور است...»
اینجا بود که ‌گری سیک مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا نتوانست خوشحالی خود را از حرکات و شعارهای فوق پنهان نموده و علنا در یک گفت‌و‌گوی تلویزیونی اظهار داشت:
«...من چگونه خوشحال نباشم از اینکه در ایران موج تازه‌ای بر پا شده و مصمم است طومار حکومت اسلامی را به هم پیچد و حکومتی نظیر ایران در دوران شاه و عربستان سعودی را روی کار آورد. خواست ما این است که دین در سیاست دخالت نکند. من روشنفکرانی را دیده‌ام که ‌اشاره‌های ما را دنبال می‌کنند. آنها ششلولی را بالا برده‌اند تا هر کس و هر چه را با ما ناسازگار باشد، هدف قرار دهد مثلاً حتی ولایت فقیه را که من فکر می‌کنم در صحرای طبس تکنولوژی برتر ما نتوانست او را دفع کند...»
قیام 9 دی، ختم فتنه 88
اما همه این طرح و برنامه‌ها و تدارکات 20ساله و تحرکات 10 ساله و 5 ساله و صرف بودجه‌های میلیاردها دلاری، به فضل الهی و با درایت رهبری انقلاب و با به صحنه آمدن مردم انقلابی این مرز و بوم، فرو پاشید و به هم ریخت. مردم با بصیرت مسلمان، پس از 8 ماه تحمل و مدارا، دیگر نتوانستند جسارت و گستاخی فتنه‌گران را نسبت به ساحت مقدس سرور و سالار شهیدان تاریخ تحمل کنند و بدون هیچ‌گونه هماهنگی و برنامه‌ریزی، عاشورایی و حسینی به میدان آمدند.
فتنه‌گران و اصحاب خارج‌نشینشان، هراسان شدند و سرگیجه گرفتند، چون همه محاسباتشان به هم ریخته بود، آنها با وعده‌های پوچ وتوخالی اربابانشان، این بار دیگر کار را تمام شده می‌دانستند. پس چه اتفاق افتاده بود که بازهم نشد؟
آنها باز هم سعی کردند از طریق رسانه‌های خود به گفتن اراجیف و بافتن لاطائلات ادامه داده و اذهان و افکار عمومی را تحت تاثیر قرار دهند. برخی آمارهای منابع غربی نشان از آن دارد حجم تبلیغات رسانه‌ای (اعم از رسانه‌های دیداری، شنیداری، مجازی و مکتوب) از سوی نظام سلطه و اعوان و انصارشان علیه انقلاب و نظام اسلامی که در طی مدت حدود 8 ماه پس از انتخابات دوره دهم ریاست‌جمهوری در سال 1388 انجام شد از حجم کل تبلیغات رسانه‌ای غرب علیه سیستم شوروی سابق و نظام کمونیستی در طول حدود 45 سال جنگ سرد، بیشتر بود!
اما کار تمام شده بود و فتنه‌ای دیگر علیه اسلام و انقلاب و ایران درهم پیچیده شده بود. سخن آخر و کلام تمام‌کننده را رهبر معظم انقلاب فرمود که:
«... مطمئن باشید که روز نهم دىِ امسال هم در تاریخ ماند. این هم یک روز متمایزى شد. شاید به یک معنا بشود گفت که در شرائط کنونى که شرائط غبارآلودگىِ فضاست، این حرکت مردم اهمیت مضاعفى داشت. کار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف این قضایا فکر می‌کند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن على(علیه‌السّلام) را مى‌‌‌بیند. این کارها، کارهائى نیست که با اراده‌‌‌‌ امثال ما انجام بگیرد. این کار خداست، این دست قدرت الهى است؛ همان طور که امام در یک موقعیت حساسى (که من بارها این را نقل کرده‌‌‌‌ام) به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهى را در پشت این قضایا دیدم» درست دید آن مرد نافذِ بابصیرت، آن مرد خدا...»
اما علیرغم شکست فتنه‌گران در داخل کشور، طراحان خارجی فتنه در خارج کشور راضی به پایان یافتن ماجرا و اعلام پیروزی دیگری از سوی انقلاب و نظام اسلامی نبودند و از همین روی بنا به اطلاع از شکست محتوم فتنه از چند ماه قبل، پروژه تحریم‌های به قول خودشان فلج‌کننده را کلید زده بودند.
واشینگتن دی سی، خیابان پنسیلوانیا، محل خزانه‌داری فدرال، 9 اکتبر 2009 برابر با 17 مهرماه 1388
افرادی که در آن صبح پاییزی در این ساختمان قدیمی 150 ساله خیابان پنسیلوانیا در جلسه‌ای به نام جلسه کشورهای همفکر (که چین و روسیه در آن حضور نداشتند) جمع شده بودند، با طرح فردی به نام «استوارت لوی» معاونت وزیر خزانه‌داری آمریکا در امور تروریسم و اطلاعات مالی یعنی همان مرد پشت پرده تحریم‌های آمریکا علیه ایران، مراحل جدیدی از تحریم‌ها علیه ایران را در دست بررسی قرار دادند. جبهه غربی- عربی بنیاد این جلسه را شکل می‌داد؛ نمایندگان 7 کشور پیشرفته غرب یعنی آمریکا، فرانسه، ایتالیا، انگلیس، آلمان، کانادا و ژاپن به اضافه نمایندگان عربستان، امارات، استرالیا و کره جنوبی حاضرین جلسه فوق بودند. لوی می‌خواست در این جلسه برای سنگین‌ترین تحریم‌ها علیه ایران نقشه عملی طراحی کند. با توجه به اغتشاشات پس از انتخابات ریاست‌جمهوری دهم که غرب آن را بحران درون ایران ارزیابی کرد و برای تضعیف دولت دربرابر اغتشاشگران موسوم به جنبش سبز، تحریم‌های جدید طراحی شد. حاصل این مذاکرات محرمانه در واشنگتن و جلسات محرمانه دیگری که ادامه پیدا کرد، طراحی پروژه عظیم تحریم‌های اقتصادی علیه ایران بود.
ایران در بهمن 1388، دستیابی به غنی‌سازی 20 درصد و ورود به جرگه کشورهای هسته‌ای را اعلام کرد. قطعنامه 1929 شورای امنیت در 9 ژوئن 2010 و 19 خرداد 1389 حاصل همه آن جلسات محرمانه قبلی و به بهانه غنی‌سازی 20درصدی صورت گرفت. ماه‌ها تلاش دیپلماتیک آمریکایی‌ها در نهایت پنج عضو دائم شورای امنیت را برای تشدید تحریم‌های جدید علیه ایران متحد کرد. نماینده آمریکا در سازمان ملل راضی از این پیروزی دیپلماتیک، تصویب این تحریم‌ها را نتیجه عملکرد تهران دانست.
سوزان رایس، نماینده آمریکا در سازمان ملل در پایان جلسه شورای امنیت در جمع خبرنگاران اظهار داشت:
...نقض این قطعنامه موجب تنبیه است و معیارهای این قطعنامه کاملا الزام‌آور است. این قطعنامه ملایم و گام به گام نیست. امروز با قطعنامه 1929 دیگر نظام تحریم‌ها علیه ایران قوی‌ترین و جامع‌ترین نظام تحریم در جهان است...
پس از آن، سناتورهای آمریکایی قانون قدیمی داماتو را زنده کرده و به بهانه سرکوب آزادی‌ها در ایران، «قانون جامع تحریم‌ها» را به تصویب رساندند. این استفاده حداکثری کنگره آمریکا از اغتشاشات سال 1388 تلقی شد. اما آنچه آمریکا و هم‌پیمانان و همفکران و مزدوران داخلی‌شان در محاسبات خود نگنجانده بودند، مقاومت تاریخی مردم ایران در برابر همه آن تحریم‌های به اصطلاح فلج‌کننده بود. مقاومتی که نشانه‌اش را در همان راهپیمایی عظیم 9دی 1388 می‌توان سراغ گرفت. مقاومتی که در طول این سال‌های تحریم و توطئه و ترور، ایران را به یکی از قدرتمندترین و اصلی‌ترین بازیگران صحنه جهانی تبدیل کرد تا جایی که ایالات متحده آمریکا را علیرغم همه تبختر و تکبر و گردن‌کشی و برخلاف همه شرط و شروط گذشته، واداشت بر سر میز مذاکره بنشیند. مقاومتی که به قول سران آمریکا از جمله اوباما و جان کری و کلینتون، راهی به جز مذاکره جهت جلوگیری از پیشرفت ایران برای آمریکا باقی نگذارد و این مقاومت، امروز همان جبهه عربی-غربی را که زمانی جلسات محرمانه مشترک برای شکست انقلاب و نظام اسلامی تشکیل می‌دادند را به حضیض سوق داده تا جایی که دیگر حتی جرأت سخن گفتن از جنگ با ایران را نداشته و همه عصبانیت و خشم خود را بر سر ملل مظلومی همچون یمن و بحرین خالی می‌کنند.