در طي اجلاس، نام شهداي هسته‌اي، به بهانه‌هاي مختلف برده مي‌شود. «آرميتا» دختر کوچک و شيرين‌زبان شهيد «رضايي‌نژاد» و «عليرضا احمدي روشن» نيز، با خانواده‌هايشان، مهمان ويژة مراسم افتتاحية اجلاس هستند. آرميتا در اين دو روز براي دبيرکل سازمان ملل و خبرنگارهاي خارجي، از پدرش حرف زده و عليرضا هم با سکوت مظلومانه و نگاه محجوبش، بر سرِ دشمنان انسانيت فرياد مي‌زند.
کم‌کم تمام سران وارد سالن مي‌شوند و بر صندلي‌هاي خود مي‌نشينند. اعلام مي‌شود که تا چند لحظة ديگر برنامه آغاز مي‌شود. بيرون سالن، دکتر احمدي‌نژاد از پله‌ها پايين مي‌رود تا از آيت‌الله‌خامنه‌اي استقبال کند.
چند لحظه بعد درِ پشت جايگاه باز مي‌شود و مقام معظم رهبري همراه با مسئولان ارشد نظام وارد مي‌شوند و پشت ميز مي‌ايستند. مقامات کشورها هم روي پا مي‌ايستند تا سرود جمهوري اسلامي، توسط گروه موسيقي اجرا شود.
پس از سرود، مقامات ارشد کشور از پشت جايگاه پايين مي‌آيند و آيت‌الله‌خامنه‌اي پشت صندلي وسط جايگاه مي‌نشينند. اما سخنراني را شروع نمي‌کنند، ايشان هم به‌سمتِ تريبون نگاه مي‌کنند و با دقت به قرائت قرآن با صداي دلنشين «استاد کريم منصوري» گوش مي‌کنند. «يا اَيُّهَا النّاسُ اتَّقوا رَبَّکُمُ الَّذي خَلَقَکُم مِن نَفسٍ واحِدَهٍ» فقط بايد از پروردگار پروا داشت، او که همة انسان‌ها را از يک وجود واحد خلق کرده. اين اولين بار است که اجلاس جنبش عدم‌تعهد با قرائت قرآن شروع مي‌شود.
بعد از پايان يافتنِ تلاوت، چشم‌ها همه به‌سمتِ جايگاه است تا آيت‌الله‌خامنه‌اي پس از بيست‌وشش سال، دوباره در اجلاس عدم‌تعهد سخنراني کنند. آن سخنرانيِ محکم و اثرگذار، در آن شرايط سختِ ايران بود و آن وضعيت بحران‌زده و به‌هم‌ريختة دنيا. و پس از آن صحبت‌ها، تاريخ شاهد تحقق بسياري از وعده‌هايي شد که ايشان آنجا دادند، چرا که اين وعده‌ها برگرفته از شناخت سنت‌هاي الهي بود که تغييرناپذير هستند.
اما امروز، هم شرايط ايران متفاوت است و هم شرايط دنيا. و ايشان که مي‌خواهند صحبت کنند، امروز و در زمان غيبت دوازدهمين جانشين پيامبر، رهبرِ جريان اسلام ناب محمدي هستند در کل زمين و کلماتشان مي‌تواند تأثيرات راهبردي و استراتژيک در جهان بگذارد. اين‌بار سخنراني طولاني نيست؛ حدود نيم‌ساعت، اما کلمه به کلمه‌اش نکته‌دار است. مطالب اصلي در حد کلان مطرح مي‌شود؛ برخي مطالبِ لازم ديگر را مهمان‌ها به‌چشم خود خواهند ديد و در حين حضور در تهران احساس خواهند کرد. پس از اتمام صحبت‌ها، در ميان صداي تشويق مهمان‌ها و صلواتِ مردمِ حاضر در سالن، آيت‌الله خامنه‌اي مي‌ايستند، با اشارة دست خداحافظي مي‌کنند و از همان درِ پشت جايگاه خارج مي‌شوند. جلسة رسمي ادامه دارد، اما در واقع، اصلي‌ترين بخشِ اين اجلاس و تفاوت شاخص آن با ساير اجلاس‌ها تمام شده است.
از عصر همين روز پنجشنبه، ديدارهاي سران و مقامات کشورها با رهبر انقلاب دوباره شروع مي‌شود. در مسير شمال به جنوبِ سالن اجلاس در ولنجک تهران تا مجموعة بيت رهبري در خيابان فلسطين، نيروهاي انتظامي در فواصل صدمتري و کمتر ايستاده‌اند تا مسير را براي حرکت گروه‌هاي ديدارکننده با مقام معظم رهبري آماده کنند. و اين حرکت سه روز ادامه دارد.
عصر امروز چهار ديدار انجام مي‌شود؛ با «بردي محمداف» رئيس‌جمهور ترکمنستان، «ميشل سليمان» رئيس‌جمهور لبنان، «امام‌علي رحمان» رئيس‌جمهور تاجيکستان و «رابرت موگابه» رئيس‌جمهور زيمبابوه. ديدار آخر در واقع پيوندي است بين دو حضور آيت‌الله‌خامنه‌اي در جنبش عدم‌تعهد. اين پنجمين بار است که رابرت موگابه به ايران مي‌آيد و هرمرتبه هم اصرار دارد که رهبر انقلاب را ببيند و سري به حرم امام بزند. او در يکي از ديدارها، نماد زيبايي از خانواده، ساخته‌شده از سنگ يكپارچه را به آيت‌الله خامنه‌اي هديه کرده بود. ايشان هم طبق معمول، آن را به موزة آستان قدس هديه کردند.
تفاوت اين ديدار آن است که موگابه بعد از بيست‌وشش سال، يک‌بار ديگر سخنراني آيت‌الله‌خامنه‌اي در ميان سران عدم‌تعهد را شنيده است و از اين اتفاق بسيار خوشحال است و اين خوشحالي را ابراز مي‌کند: «سخنراني شما در جلسة افتتاحيه بسيار عالي، آموزنده، داراي نکات فلسفي عميق و تحرک‌آفرين بود. رياست ايران بر جنبش عدم‌تعهد، خبر بسيار خوبي است که به چهار دليل، باعث اميدواري کشورهاي عدالت‌خواه، آزادي‌خواه و استقلال‌طلب شده است. ما بسيار خوشحاليم که رياست جنبش به کشوري سپرده شده که کارنامة درخشاني در مبارزة با قدرت‌هاي استکباري غرب دارد. دلايل ديگر اين خوشحالي از رياست ايران اين است که جمهوري اسلامي ايران براي خودش يک فلسفة انقلابي دارد، و اينکه فقط اهل شعار و حرف نيست و اهل اقدام عملي هم هست. رياست ايران بر جنبش عدم‌تعهد، فرصت خوبي است که روابط ما با ايران هم زياد بشود.
قسمت بعدي صحبت‌هاي موگابه، در حمله به غربي‌هاست؛ گويا از سال 65 شجاع‌تر شده، يا نشستن در محضر نماد شجاعت و قدرت اسلامي به او جسارت داده که اين‌گونه صحبت مي‌کند. او آمريکا و انگليس و فرانسه را دروغگوهاي بزرگي مي‌نامد که ادعاي دفاع از حقوق بشر و دموکراسي دارند. او حتي دريافته است که نقشه‌هاي آنها در سوريه براي فشار آوردن به جمهوري اسلامي ايران است. بعد هم مي‌گويد: «بسيار مضحک است که غربي‌ها، ايران را به تلاش براي دستيابي به سلاح هسته‌اي متهم مي‌کنند.»
آيت‌الله‌خامنه‌اي پس از تمام شدن صحبت‌هاي موگابه، از روحية انقلابي او تعريف، و از ديدارهاي سال 65 در هراره ياد مي‌كنند: «حدود 25 سال قبل که در اجلاس عدم‌تعهد در هراره شرکت کرده بودم، شما با همين روحية انقلابي تأکيد کرديد: بقية اعضاي جنبش فقط حرف مي‌زنند و تنها جمهوري اسلامي ايران است که عمل مي‌کند. اکنون فرصتي است تا با همکاري يکديگر، اعضاي جنبش را به اقدام عملي، دعوت و هدايت کنيم.»
* * *
جمعه روز آخر اجلاس است و بسياري از سران تقاضا کرده‌اند که با رهبر انقلاب ديدار داشته باشند. از نظر دنيايي هم اين ديدارها براي مقامات کشورها وجاهت مي‌آورد.
ديدار چهار نفر از سران، صبح جمعه برگزار مي‌شود. ديدار اول با «بودي يانا» معاون رئيس‌جمهور اندونزي است. آيت‌الله‌خامنه‌اي با توجه به پيدايش تفکرات وهابي و سلفي در اندونزي و زمزمه‌هاي اختلافات مذهبي در اين کشور، در ميانة گفتگو، در مورد توطئة استکبار در اختلاف انداختن ميان مسلمانان صحبت مي‌کنند: «القاعده و طالبان با حمايت هم‌پيمانان آمريکا در منطقه به‌وجود آمدند؛ و آمريکا نيز به‌بهانة مقابله با آنها، کشورهايي نظير پاکستان و افغانستان را بمباران مي‌کند، ولي هدف اصلي‌اش سلطه بر اين کشورهاست.» و بعد هم به معاون رئيس‌جمهور اندونزي مي‌گويند که مراقب توطئة خطرناک جنگ‌هاي قومي و مذهبي در کشورشان باشند. بودي يانا در پايان صحبت‌هاي خودش جمله‌اي مي‌گويد که نشان مي‌دهد تا حدودي به جايگاه علمي و حکيم بودن آيت‌الله‌خامنه‌اي رسيده است و ايشان را فقط يک مقام سياسي نمي‌بيند. او مي‌گويد: «تخصص من در زمينة اقتصاد است، و ديدگاه‌هاي جنابعالي را در خصوص اقتصاد مقاومتي مطالعه کرده‌ام. اين ديدگاه‌ها بسيار جالب و جديد است.»
ديدار بعدي با خانم «شيخ حسينه واجد» نخست‌وزير بنگلادش و دختر «شيخ حبيب الرحمن» بنيان‌گذار کشور بنگلادش است. او هم به رهبر معظم انقلاب مي‌گويد: «زماني که ايران به رياست اجلاس رسيد، ما به اينجا اميد بستيم.»
و بعد از او، نخست‌وزير عراق «نوري مالکي» و نخست‌وزير سوريه «وائل نادر الحلقي» با آيت‌الله‌خامنه‌اي ديدار دارند. اين دو ديدار اکثراً به مباحث سوريه مي‌گذرد.
پنج ديدار هم بعدازظهر جمعه برگزار مي‌شود؛ ديدار اول با «ماهيندا راجا پاکسا» رئيس‌جمهور سريلانکاست. او از سخنراني روز قبل آيت‌الله‌خامنه‌اي قدرداني مي‌کند و مي‌گويد: «پيشنهاد عاري شدن خاورميانه از سلاح‌هاي هسته‌اي، و همچنين سخنان شما دربارة فلسطين، بسيار جالب بود.» رهبر انقلاب هم از حمايت سريلانکا از فلسطين تعريف و تشکر مي‌کنند.