ادامه سخنرانی رهبر انقلاب در اجلاس عدم تعهد تهران: تجربة سه دهه ايستادگىِ موفقيت‌آميز در برابر زورگويى‌ها و فشارهاى همه‌جانبة آمريکا و متحدانش، جمهورى اسلامى را به اين باور قطعى رسانده است که مقاومت يک ملت متحد و داراى عزم راسخ، قادر است بر همة خصومت‌ها و عنادها فائق آيد و راه افتخارآميز به سوىِ هدف‌هاى بلند خود را بگشايد. پيشرفت‌هاى همه‌جانبة کشور ما در دو دهة اخير، واقعيتى است که در برابر چشم همگان قرار دارد و رصدکنندگان رسمى بين‌المللى مکرراً بدان اذعان کرده‌اند؛ و اين‌همه، در شرايط تحريم‌ها و فشارهاى اقتصادى و تهاجم تبليغاتى شبکه‌هاى وابسته به آمريکا و صهيونيسم اتفاق افتاده است. تحريم‌هايى که ياوه‌گويان، آن را فلج‌کننده ناميدند، نه تنها ما را فلج نکرده است و نخواهد کرد، بلکه گام‌هاى ما را محکم‌تر، و همت ما را بلندتر، و اطمينان ما را به درستى تحليل‌هاى خود و نيز به توانايى درون‌زاى ملتمان راسخ‌تر کرده است. ما يارى خداوند را در اين چالش‌ها، بارها و بارها به چشم ديده‌ايم.
مهمانان گرامى!
لازم مي‌دانم در اينجا از يک مسئلة بسيار مهم سخن بگويم؛ که اگرچه مربوط به منطقة ما است، ولى ابعاد گستردة آن از اين منطقه فراتر رفته و سياست‌هاى جهانى را در طول چندين دهه تحت تأثير قرار داده است و آن، مسئلة دردآور فلسطين است. خلاصة اين ماجرا آن است که يک کشور مستقل و داراى شناسنامة روشنِ تاريخى به نام «فلسطين»، بر اساس يک توطئة وحشتناک غربى، با سردمدارى انگليس در دهة چهلِ قرن بيستم، از ملت آن، غصب و به زورِ سلاح و کشتار و فريب، به جماعتى که عمدتاً از کشورهاى اروپايى مهاجرت داده شده‌اند، واگذار گرديده است. اين غصب بزرگ که در آغاز با کشتارهاى جمعىِ مردم بى‌دفاع در شهرها و روستاها و راندن مردم از خانه و کاشانة خود به کشورهاى هم‌مرز همراه بود، در طول بيش از شش دهه، همچنان با همين جنايت‌ها ادامه يافته است و امروز هم ادامه دارد. اين، يکى از مهم ترين مسائل جامعة بشريت است. سران سياسى و نظامى رژيم غاصب صهيونيست، در اين مدت از هيچ جنايتى پرهيز نکرده‌اند؛ از کشتار مردم و ويران کردن خانه‌ها و مزارع آنان و دستگيرى و شکنجة مردان و زنان و حتى کودکان آنان، تا تحقير و توهين به کرامت اين ملت و سعى در نابودى و هضم آن، در معدة حرام‌خوار رژيم صهيونيستى، و تا حمله به اردوگاه‌هاى آنان در خود فلسطين و در کشورهاى همسايه که ميليون‌ها آواره را در خود جاى مي‌داده است.
نام‌هاى «صبرا» و «شتيلا» و «قانا» و «دير ياسين» و امثال اينها، با خون مردم مظلوم فلسطين در تاريخ منطقة ما ثبت شده است. اکنون نيز پس از شصت‌وپنج سال، هنوز همچنان همين جنايت‌ها در رفتار گرگان درندة صهيونيست، با باقى‌ماندگان در سرزمين‌هاى اشغالى ادامه دارد.
آنها پى‌درپى جنايت‌هاى جديدى مى‌آفرينند و منطقه را با بحران تازه‌اى روبه‌رو مي‌کنند. کمتر روزى است که خبرى از قتل و جرح و زندانى کردن جوان‌هايى مخابره نشود که به دفاع از وطن و کرامت خود برخاسته و به ويرانگرى مزارع و خانه‌هاى خود اعتراض کرده‌اند. رژيم صهيونيستى که با به‌راه‌انداختن جنگ‌هاى فاجعه‌بار و کشتار مردم و اشغال سرزمين‌هاى عربى و سازماندهى تروريسم دولتى در منطقه و جهان، ده‌ها سال ترور و جنگ و شرارت به‌راه‌انداخته، ملت فلسطين را که براى احقاق حق خود به‌پاخاسته و مبارزه مي‌کنند، تروريست مي‌نامد و شبکة رسانه‌هاى متعلق به صهيونيسم و بسيارى از رسانه‌هاى غربى و مزدور نيز با زير پا گذاشتن تعهد اخلاقى و رسانه‌اى، اين دروغ بزرگ را تکرار مي‌کنند. سردمداران سياسىِ مدعى حقوق بشر نيز چشم بر اين همه جنايت بسته و بدون شرم و پروا، از آن رژيمِ فاجعه‌آفرين حمايت کرده و در نقش وکيل‌مدافع آن ظاهر مي‌شوند.
سخن ما آن است که فلسطين متعلق به فلسطينى‌هاست و ادامة اشغال آن، ظلمى بزرگ، تحمل‌ناپذير و خطرى عمده، براى صلح و امنيت جهانى است. همة راه‌هايى که غربي‌ها و وابستگان آنها براى «حل مسئلة فلسطين» پيشنهاد کرده و پيموده‌اند، غلط و ناموفق بوده است و در آينده نيز چنين خواهد بود. ما راه‌حلى عادلانه و کاملاً دموکراتيک را پيشنهاد کرده‌ايم: همة فلسطينى‌ها، چه ساکنان کنونى آن، و چه کسانى که به کشورهاى ديگر رانده شده و هويت فلسطينى خود را حفظ کرده‌اند، اعم از مسلمان و مسيحى و يهودى، در يک همه‌پرسىِ عمومى، با نظارتى دقيق و اطمينان‌بخش شرکت کنند و ساختار نظام سياسى اين کشور را انتخاب نمايند و همة فلسطينيانى که سال‌ها رنج آوارگى را تحمل کرده‌اند، به کشور خود باز گردند و در اين همه‌پرسى و سپس تدوين قانون اساسى و انتخابات، شرکت نمايند. آن‌گاه صلح برقرار خواهد شد.
در اينجا مايلم پندى خيرخواهانه به سياستمداران آمريکايى که تاکنون همواره به‌عنوان مدافع و پشتيبان رژيم صهيونيستى در صحنه حاضر شده‌اند، بدهم: اين رژيم تاکنون براى شما دردسرهاى بي‌شمار داشته است؛ چهرة شما را در ميان ملت‌هاى منطقه، منفور و شما را در چشم آنان، شريک جنايات صهيونيست‌هاى غاصب معرفى کرده است؛ هزينه‌هاى مادى و معنوى که در طول سال‌هاى متمادى، از اين رهگذر به دولت و ملت آمريکا تحميل شده است، سرسام‌آور است؛ و احتمالاً در آينده، اگر همين روش ادامه يابد، هزينه‌هاى شما سنگين‌تر هم خواهد شد. بياييد به پيشنهاد جمهورى اسلامى دربارة همه‌پرسى بينديشيد و با تصميمى شجاعانه، خود را از گرة ناگشودنى کنونى نجات دهيد. بى‌شک مردم منطقه و همة آزادانديشان گيتى، از اين اقدام استقبال خواهند کرد.
مهمانان محترم!
اکنون به سخن آغازين باز مي‌گردم. شرايط گيتى حساس و جهان در حال گذار از يک پيچ تاريخىِ بسيار مهم است. انتظار مي‌رود که نظمى نوين در حال تولد يافتن باشد. مجموعة غيرمتعهدها، حدود دو سومِ اعضاي جامعة جهانى را در خود جاى داده است و مي‌تواند در شکل‌دهى آينده نقشى بزرگ ايفا کند. تشکيل اين اجلاس بزرگ در تهران نيز خود حادثه‌اى پرمعناست که بايد در محاسبات به‌کار آيد. ما اعضاي اين جنبش، با هم‌افزايى امکانات و ظرفيت‌هاى گستردة خود، مي‌توانيم براى نجات جهان از ناامنى و جنگ و سلطه‌گرى، نقشى تاريخى و ماندگار بيافرينيم.
اين مقصود، فقط با همکاري‌هاى همه‌جانبة ما با يکديگر امکان‌پذير است. در ميان ما، کشورهاى بسيار ثروتمند و نيز کشورهاى داراى نفوذ بين‌المللى، کم نيستند. علاج مشکلات با همکاري‌هاى اقتصادى و رسانه‌اى و انتقال تجربه‌هاى پيشبرنده و تعالى‌بخش، کاملاً امکان‌پذير است. بايد عزم‌هامان را راسخ کنيم؛ به هدف‌ها وفادار بمانيم؛ از اخم قدرت‌هاى زورگو نترسيم و به لبخند آنان دل خوش نکنيم؛ ارادة الهى و قوانين آفرينش را پشتيبان خود بدانيم؛ به شکست تجربة اردوگاه کمونيستى در دو دهه پيش، و شکست سياست‌هاى به‌اصطلاح ليبرال‌دموکراسى غربي در حال حاضر ـ که نشانه‌هاى آن را در خيابان‌هاى کشورهاى اروپايى و آمريکايي و گره‌هاى ناگشودنى اقتصاد اين کشورها، همه مى‌بينند ـ با چشم عبرت بنگريم. و بالاخره سقوط ديکتاتورهاى وابسته به آمريکا و همدست رژيم صهيونيستى، در شمال آفريقا و بيدارى اسلامى در کشورهاى منطقه را فرصتى بزرگ بشماريم. ما مي‌توانيم به ارتقاء «بهره‌ورى سياسى جنبش عدم‌تعهد» در مديريت جهانى بينديشيم؛ مي‌توانيم براى تحول در اين مديريت، سندى تاريخى تهيه کنيم و ابزارهاى اجرايى آن را فراهم نماييم؛ مي‌توانيم حرکت به‌سمت همکاري‌هاى مؤثر اقتصادى را طراحى و الگوهاى ارتباط فرهنگى ميان خود را تعريف کنيم. بى‌شک تشکيل دبيرخانة فعال و پرانگيزه‌اى براى اين تشکيلات، خواهد توانست به حصول اين مقاصد کمکى بزرگ و پر تأثير تقديم کند.
متشکرم