پرسش:از منظر آموزه‌های وحیانی چه خطرات و آسیب‌هایی مدیریت سازمانی را تهدید می‌کند؟

پاسخ:در سه بخش قبلی پاسخ به این سؤال به مباحثی همچون: 1- غفلت در برنامه‌ریزی 2- اعتماد به سست عنصرها 3- نداشتن سعه‌صدر 4- غفلت در انتصاب‌ها 5- انتصاب مدیران کم‌تجربه 6- غفلت از مشورت 7- مدیریت از پشت درهای بسته 8- تکبر و غرور پرداختیم؛ اینک در ادامه دنباله مطلب را پی می‌گیریم:
9- تندخویی
بسیاری از مردم هنوز بر این عقیده‌اند که با رافت و مهربانی نمی‌توان مدیریت کرد. برخی بر این باورند که مدیر همواره باید گرزی به دست داشته باشد تا بتواند نیروها را به اطاعت از خویش وادار سازد. این افراد غالبا درصددند تا تنبیه‌های اداری را به رخ کارکنان بکشند. متاسفانه برخی قاطعیت را با تندخویی و خشونت اشتباه گرفته‌اند. قاطعیت در مدیریت امری است لازم، اما خشونت امری دیگر است. مدیر باید بکوشد تا علاوه بر اجرای دقیق دستورالعمل‌های اداری، از راه مهربانی به اداره امور بپردازد. رعایت اخلاق اسلامی هیچ‌گاه با اجرای مدیریت درست و کارآمد تنافی نداشته است. پیامبر گرامی اسلام(ص) الگوی مدیریت اسلامی است. آن حضرت پس از تشکیل حکومت اسلامی، با قاطعیت تمام به اجرای احکام اسلامی پرداخت و مهربانی را سرلوحه کارهای خویش قرار داد. امام علی(ع) نیز این‌گونه بود. تندخویی، آفت مدیریت است و موجب هتک حرمت به مدیر می‌شود. امام صادق(ع) فرمود: «ان شئت ان تکرم فلن و ان شئت ان تهان فاخشن» اگر می‌خواهی به تو احترام شود، پس نرمش داشته باش و اگر می‌خواهی به تو اهانت شود، خشن باش.(همان، ج4، ص 359)
10- مشغول شدن به کارهایی جزیی
یکی از آفت‌های مهم مدیریت این است که مدیر اهداف اصلی سازمان را رها کند و به امور جزیی اداری بپردازد. مدیر باید بیشتر دقت و توان خود را برای اجرای اهداف اصلی و راهبردی سازمان صرف کند. در کشورهایی که نظام اداری آنها با تحولات جامعه هماهنگ نیست، مدیران به جای پرداختن به برنامه‌های اساسی سازمانی، به امور جزیی که وظیفه کارکنان عادی سازمان است، می‌پردازند.
هر سازمانی برای رسیدن به اهداف خویش، برنامه‌هایی را به عنوان برنامه‌های کلیدی و محوری تصویب می‌کند و تمام سازمان را در خدمت آن برنامه‌ها قرار می‌دهد. مدیر باید تمام عوامل را بسیج کند تا محورهای اصلی سازمان را اجرا کنند. پرداختن به کارهای جزیی معمولی موجب می‌شود تا مدیر از روند اجرای برنامه‌های اصلی غافل شود و این برنامه‌ها اجرا نشود. حضرت علی(ع) در این‌باره فرمود: «یستدل علی ادبار الدول باربع؛ تضییع الاصول و التمسک بالفروع و تقدیم الاراذل و تاخیر الافاضل»، چهار چیز دلیل سقوط دولت‌ها شمرده شده است: ضایع کردن کارهای اصلی، مشغول شدن به کارهای جزیی، برتری دادن افراد پست و کنار گذاشتن افراد بافضیلت.(همان، ج3، ص359)
ادامه دارد