پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمود:‌ ای بندگان من! همه شما گمراهید، مگر کسی که من هدایتش کنم، و همه شما نیازمندید، مگر کسی که من توانگرش سازم و همه شما گنهکارید. مگر کسی که من او را از گناه نگه دارم.(1)
امام صادق(ع) این آیه را تلاوت کرد: «من قتل نفسا بغیر نفس فکانما قتل الناس جمیعا و من احیاها فکانما احیا ‌الناس جمیعا» هر کس انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین، بکشد چنان است که گویی همه انسان‌ها را کشته است، و هر کس انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است. (مائده- 32)
آنگاه فرمود: «یعنی هرگاه کسی موجب گمراهی انسان شود، او را کشته است و اگر او را از گمراهی به سوی هدایت بکشاند، گویی همه مردم را زنده نموده است»‌و در نقل دیگری فرمود: «این تفسیر، تأویل اعظم این آیه است.»(2)
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- میزان‌الحکمه، ج 12، ذیل واژه هدایت
2- اصول کافی، ج 2، ص 210