طبق روایتی جابر بن عبدالله انصاری می‌گوید: هنگامی که خداوند متعال آیه 59 سوره نساء «ای کسانی که ایمان آورده‌اید از خدا اطاعت کنید و از پیامبر و اولیای امر خود نیز اطاعت کنید» را بر پیامبرش حضرت محمد صلی‌الله علیه وآله نازل کرد، عرض کردم: ای رسول خدا! ما خدا و رسولش را می‌شناسیم، حال می‌خواهم بدانم این اولی‌الامری که خداوند اطاعت از آنان را در ردیف اطاعت از شما آورده است، کیستند؟
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند:
ای جابر، آنها جانشینان من هستند که پس از من، امامت مسلمانان را عهده‌دار می‌شوند؛ نخستین آنان علی‌بن ابی‌طالب(ع) است، آن‌گاه به ترتیب حسن، حسین، علی‌بن حسین و محمد بن علی به امامت خواهند رسید.
ای جابر، محمد بن علی در تورات با نام باقر، معرفی شده است و تو او را ‌خواهی دید؛ هرگاه او را دیدی، سلام مرا به او برسان.
ائمه بعدی عبارتند از: جعفر بن محمدصادق، موسی‌بن جعفر، علی‌بن موسی، محمد بن علی، علی بن محمد حسن بن علی.
و آن گاه هم نام و هم کنیه من که حجت خدا در روی زمین و بقیهًْ‌الله در میان بندگان است. او فرزند حسن بن علی است که خداوند متعال، مشرق و مغرب زمین را به دست او فتح می‌کند. او سال‌های سال از دیدگان شیعیان و دوست‌دارانش نهان می‌شود تا جایی که در این مدت، تنها برخی افراد - که خداوند، دل‌هایشان را برای ایمان، آزموده است - در ایمان به امامت او استوار خواهند بود.
جابر می‌گوید: عرض کردم، ای رسول خدا! آیا شیعیانش در طول دوران غیبت، از او بهره‌مند می‌شوند؟
رسول خدا صلی‌الله علی و آله فرمود: آری، سوگند به خدایی که مرا به پیامبری مبعوث نمود، آنها در دوران غیبت، از پرتو نوراو کسب روشنی و از ولایتش بهره‌مند می‌شوند، درست همان‌گونه که خورشید در پس ابر، مردم را بهره‌مند می‌کند.
ای جابر! این موضوع رازی از رازهای پنهان خداوند و ذخایر دانش اوست، پس آن را از نااهلان مخفی نگاه‌دار. (1)
______________________
1- کمال‌الدین، ج 1، ص 253