* اقتصاد مقاومتی معنایش این است که ما یک اقتصادی داشته باشیم که هم روند روبه‌رشد اقتصادی در کشور محفوظ بماند، هم آسیب‌‌پذیری‌‌اش کاهش پیدا کند. یعنی وضع اقتصادی کشور و نظام اقتصادی جوری باشد که در مقابل ترفندهای دشمنان که همیشگی و به شکل‌های مختلف خواهد بود، کمتر آسیب ببیند و اختلال پیدا کند. یکی از شرائطش، استفاده از همۀ ظرفیت‌های دولتی و مردمی است؛ هم از فکرها و اندیشه‌‌ها و راهکارهائی که صاحب‌نظران می‌دهند، استفاده کنید، هم از سرمایه‌‌ها استفاده شود.  
* از زمان باید حداکثر استفاده بشود. طرح‌هائی که سال‌های متمادی طول می‌کشید، امروز خوشبختانه با فاصلۀ کمتری انسان می‌بیند که فلان کارخانه در ظرف دو سال، در ظرف هجده ماه به بهره‌برداری رسید. باید این را در کشور تقویت کرد.
* آنچه به من گزارش شده [این است که‌] ما حدّاکثر پانزده درصد از ظرفیّت معدنی کشور را داریم استحصال می‌کنیم؛ پانزده درصد!
* بهره‌وری، یعنی از امکاناتی که وجود دارد حدّاکثر استفادۀ بهینه بشود؛ کارگر که کار می‌کند، کار را با دقّت انجام بدهد؛ رحم الله امرء عمل عملاً فأتقنه، این معنای بهره‌وری است؛ از قول پیغمبر نقل شده است: رحمت خدا بر آن کسی است که کاری را که انجام می‌دهد، محکم انجام بدهد، متقن انجام بدهد. آن کسی که سرمایه‌گذاری می‌کند، سعی کند حدّاکثر استفاده از آن سرمایه انجام بگیرد؛ یعنی هزینه‌های تولید را کاهش بدهند؛ بعضی از بی‌تدبیری‌ها، بی‌سیاستی‌ها موجب می‌شود هزینۀ تولید برود بالا، بهره‌‌وری سرمایه و کار کم بشود.
* با اینكه خود اقتصاد مقاومتی چیز مهمی است، اما در واقع در ذیل آن آرمان قبلی [ایجاد جامعۀ عادلانه و عادل و پیشرفته و معنوی] تعریف می‌شود. سلامت در جامعه، صنعت برتر، كشاورزی برتر، تجارت پر رونق، علم پیشرو، این‌ها همه‌اش جزو آرمان‌هاست. نفوذ فرهنگی در جهان، نفوذ سیاسی در جهان و در منظومۀ سیاسی سلطه در عالم، این‌ها همه‌اش جزو آرمان‌هاست. رسیدن به عدالت اجتماعی، جزو آرمان‌هاست. بنابراین وقتی میگوئیم آرمان، ذهن ما به یك امر غیر قابل تعریفِ دور از دسترسی نرود؛ آرمان یعنی این‌ها، این‌ها همه آرمان‌هایند؛ البته در درجات مختلف.
* اعتقاد ما این است که پیشرفت اقتصاد کشور، باید همراه با عدالت باشد؛ ما اقتصاد منهای عدالت را قبول نداریم؛ یعنی انقلاب قبول ندارد؛ نظام جمهوری اسلامی قبول ندارد. باید مراقبت بکنید که فاصلۀ طبقاتی پیش نیاید؛ فقرا پامال نشوند؛ این‌ها جزو مسائل اساسی در برنامه‌ریزی‌های کلان اقتصادی ماست که بعد به اقتصاد مقاومتی اشاره خواهم کرد؛ همین مسئلۀ عدالت و تأمین حدّاقل‌ها در سیاست‌های اقتصاد مقاومتی دیده شده.
* پنجم، این اقتصاد، عدالت‌محور است؛ یعنی تنها به شاخص‌های اقتصاد سرمایه‌داری ـ [مثل] رشد ملّی، تولید ناخالص ملّی ــ اکتفا نمی‌کند؛ بحث این‌ها نیست که بگوییم رشد ملّی این‌قدر  زیاد شد، یا تولید ناخالص ملّی این‌قدر زیاد شد؛ که در شاخص‌های جهانی و در اقتصاد سرمایه‌داری مشاهده می‌کنید. درحالی‌که تولید ناخالص ملّی یک کشوری خیلی هم بالا می‌رود، امّا کسانی هم در آن کشور از گرسنگی می‌میرند! این را ما قبول نداریم. بنابراین شاخص عدالت ـ عدالت اقتصادی و عدالت اجتماعی در جامعه ـ یکی از شاخص‌های مهم در اقتصاد مقاومتی است، امّا معنای آن این نیست که به شاخص‌های علمی موجود دنیا هم بی اعتنایی بشود؛ نخیر، به آن شاخص‌ها هم توجّه می‌شود، امّا بر محور «عدالت» هم کار می‌شود. عدالت در این بیان و در این برنامه به‌معنای تقسیم فقر نیست، بلکه به‌معنای تولید ثروت و ثروت ملّی را افزایش دادن است.
* یکی مسئلۀ ایجاد تحرک و پویایی در اقتصاد کشور و بهبود شاخص‌های کلان است؛ از قبیل رشد اقتصادی، از قبیل تولید ملی، از قبیل اشتغال، کاهش تورم، افزایش بهره‌وری، رفاه عمومی. در تأمین این سیاست‌ها، تحرکی در اقتصاد کشور و بهبودی در این شاخص‌ها در نظر گرفته شده؛ و از همۀ این شاخص‌ها مهم‌تر، شاخص کلیدی و مهم عدالت اجتماعی است. یعنی ما رونق اقتصادی کشور را بدون تأمین عدالت اجتماعی به‌هیچ‌وجه قبول نداریم و معتقد به آن نیستیم. کشورهایی هستند که شاخص‌هایشان خیلی خوب است، مطلوب است، رشد اقتصادیشان خیلی بالا است؛ لکن تبعیض، اختلاف طبقاتی، نبود عدالت در آن کشورها محسوس است؛ ما این را به‌هیچ‌وجه منطبق با خواست اسلام و اهداف جمهوری اسلامی نمی‌دانیم. بنابراین یکی از مهم‌ترین شاخص‌های ما، شاخص عدالت اجتماعی است. باید طبقات محروم از پیشرفت اقتصادی کشور به‌معنای واقعی کلمه بهره‌مند بشوند. این مؤلفۀ اول.
* نکتۀ دوّم در مورد اقتصاد مقاومتی این است که همۀ برنامه‌های اقتصادی دولت بایستی در این مجموعۀ اقتصاد مقاومتی و در این سیاست‌ها بگنجد؛ حتّی برنامۀ ششم و برنامه و بودجه‌های سالیانه، همه باید براساس این اقتصاد مقاومتی شکل بگیرد؛ یعنی هیچ‌کدام از این‌ها در هیچ بخشی، غیرمنطبق با این سیاست‌ها نباشد؛ نه اینکه فقط مخالفت نداشته باشد بلکه کاملاً منطبق با این سیاست‌ها باشد.
آخرین حرف هم راجع به برنامۀ ششم است که دارد دیر می‌شود. برنامۀ ششم را هرچه زودتر بایستی ان‌شاءالله فراهم بکنید و همین‌طور که عرض کردیم، به‌طور کامل منطبق بر اقتصاد مقاومتی، و زودتر به مجلس بدهید. چون به نظر من امسال باید تصویب بشود، یعنی باید هرچه زودتر این کار انجام بگیرد. مجلس را هم بکشید به کار، وسط میدان، که بیایند دوستان در مجلس و به‌طور جدّی دنبال بکنند ان‌شاءالله که بتوانید.