روزی امام سجاد (ع) زن مومنی را خواستگاری و با او ازدواج نمود. یکی از دوستان صمیمی امام چون آن زن را نمی‌شناخت و می‌ترسید که مطابق معیارهای مرسوم چنین زنی در شأن امام نباشد، از این ازدواج نگران بود. آن مرد به پرس‌وجو از خانواده همسر امام پرداخت و مطلع شد که او از خانواده‌ای در طایفه بنی‌شیبان است و خانواده او در آن طایفه از مقام و موقعیت بالایی برخوردارند. پس خدمت امام رسید و عرض کرد: فدایت شوم! من به خاطر ازدواج شما با این خانم، پیوسته نگران بودم و با خود می‌گفتم: امام با یک زن ناشناس ازدواج کرده است و مردم نیز چنین می‌گفتند تا اینکه پس از تحقیق او را شناختم که از خانواده‌ای بلندمرتبه در بنی‌شیبان است. امام فرمود: من تو را خوش‌فکرتر از این می‌دانستم، بدان که خداوند، پستی را به واسطه اسلام برطرف و نقص را به کمال و بخیل را به کریم مبدل ساخته است. پس مسلمان پست و لئیم نیست، و پستی و لئامت فقط همان پستی جاهلیت است.(1)
ـــــــــــــــــ
1- عوالم، بحرانی، ج 18، ص 209