۱۳۶ - علی اکبری : مناسبات پهلوی با آمریکا احیا شدنی نیست ۱۳۹۷/۰۸/۰۹
مناسبات پهلوی با آمریکا احیا شدنی نیست
۱۳۹۷/۰۸/۰۹
علی اکبری
«رژیم شاه برای ممانعت از سخنرانی امام خمینی علیه کاپیتولاسیون، پیامی با این مضمون به ایشان داده بود؛ «آمریکا از نظر قدرت در موقعیتی است که هرگونه حمله به آن، به مراتب خطرناک‌تر از حمله به شخص اول مملکت است. آیت‌الله خمینی اگر بنا دارند نطقی ایراد کنند باید خیلی مواظب باشند که به دولت آمریکا برخوردی نداشته باشد که خیلی خطرناک است و با عکس‌العمل تند و شدید آنان مواجه خواهد شد، دیگر هرچه بگویند حتی حمله به شاه چندان مهم نیست.» اما حضرت امام با وجود این هشدار، نطق تاریخی خود را در چهارم آبان 1343 ایراد نمود و ضمن حمله به مسببان تصویب لایحه کاپیتولاسیون، اعلام کرد که استقلال کشور فروخته شده است. در واقع حضرت امام برای دفاع از استقلال کشور در روزی که آمریکا ابرقدرت جهان و شاهِ ایران دست‌نشانده او بود، سکوت را خلاف مصلحت دید و یکه و تنها در مقابل این کدخدای به‌زعم برخی آقایان، قد علم کرد.
اکنون اما وضعیت به‌گونه‌ای شده است که سردمداران آمریکا، کشور ایران را به تلاش برای تأثیرگذاری در انتخابات آمریکا متهم کرده و اعلام می‌کنند که اجازه نخواهند داد ایران در این امر موفق شود.(!) دولت ترامپ رسماً اعلام کرده که ایران در حال برنامه‌ریزی برای تأثیرگذاری در انتخابات آمریکا است. انتخاباتی که در آبان ماه برگزار می‌شود. زمانی پادشاه ایران در خارج از کشور انتخاب و تعیین می‌شد و اجنبی برای ملت ایران تصمیم می‌گرفت و اکنون همان اجنبی، معترف به قدرت و اقتدار ایران است. حربه‌هایی چون جنگ مسلحانه، تحریم، براندازی و... هیچ‌کدام برای آمریکا راهگشا نبوده و نهال نوپای جمهوری اسلامی ایران، اکنون درخت تناوری شده که طوفان‌ها نیز قدرت برانداختن آن را ندارند. واقعیت‌های 40 سال گذشته، حکایت از این اصل دارند که آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. البته مشکل کوچکی وجود دارد. برخی سیاسیون داخلی چشم بر واقعیت و قدرت ایران بسته و همچنان در افکار قاجاری و پهلوی سیر می‌کنند و مواظب‌اند که بهانه‌ای به دست به زعم ایشان، کدخدا ندهند. کسانی که واقعیت قدرت دفاعی کشور را نادیده گرفته و بر این باورند که آمریکا می‌تواند با یک بمب، کشورمان را زیر و رو کند. برهمین اساس نسخه تسلیم را مطرح می‌نمایند و اعلام می‌کنند چاره‌ای جز تبعیت از نظم آمریکایی نیست. جالب این‌که بزرگ‌ترین دستاورد پیوستن ایران به این‌چنین معاهداتی را گرفتن بهانه از دست آمریکا مطرح می‌کنند. دستاورد هیچ برای دادن امتیاز به آمریکا و غرب!
دولت آمریکا 13 آبان و روز مبارزه با استکبار را روز بازگشت تحریم‌ها عنوان کرده است. ظاهراً آمریکایی‌ها در تکرار تجربه شکست، قرار نیست از آموخته‌های قبلی استفاده کنند. آن روز که فرزندان حضرت روح‌الله در گهواره‌ها بودند، آن مرد الهی به مصداق برخاستن برای خدا به‌صورت فرادا، حرکت خود را آغاز کرد و پیروزی را در آغوش کشید. امروز سربازان امام در اقصی نقاط عالم حضور دارند. مشتاقان زیارت اربعین در راهپیمایی چند ده‌میلیونی و بی‌نظیر، آیینه‌ای از بازیابی هویت مؤمنان در عصر کنونی است. قضیه حرکت مقدس مدافعان حرم و جوانه زدن هسته‌های مقاومت در عراق و سوریه در مقابله با داعش نشان می‌دهد این بار اگر قرار بر تهدید باشد، آن‌کسی که مضمحل و نابود خواهد شد، سپاه کفر و طاغوت است. آمریکایی که هفت هزار میلیارد دلار در منطقه هزینه کرده، اکنون چه دستاورد قابل دفاعی دارد؟ آیا این لشکر شکست‌خورده، بی‌انگیزه و ناامید که آمار خودکشی نظامیان او بیش از تلفات جنگی او است، توانایی تهدید را دارد؟ آن‌سوی مرزها و در میان دولتمردانِ دشمن که قصد خود مبنی بر نابودی جمهوری اسلامی ایران را انکار نمی‌کنند، هستند عاقلانی که باور دارند جمهوری اسلامی ایران به قدرتی دست یافته و نمی‌توان آن را نادیده گرفت. آنها ایمان دارند که حذف ایران از معادلات منطقه‌ای و جهانی و یا شعار به صفر رساندن صادرات نفتی ایران، امکان عملی ندارد. آنها این تهدید را فقط به این امید سر می‌دهند که ساده‌لوحان و یا ضعیف‌النفس‌هایی در داخل کشورمان، آن را باور کنند و فشار آورند که برای فرار از تهدید، اقداماتی باب میل دشمن انجام دهند. تهدید همانند خبر نقب زدن سپاهیان معاویه و رهاکردن آب و غرق کردن یاران حضرت در جنگ صفین است. عامل موفقیت دشمن، نه قدرت سپاهیان معاویه بر این کار بلکه بازی خوردن ساده‌اندیشان در سپاه امیرالمؤمنین(ع) بود. تأکید بر توانایی آمریکا بر اعمال تهدیدی که مطرح کرده است همانند خبر اعزام سپاه شام برای مقابله با مردم کوفه است که ساده‌اندیشان کوفی را آن‌چنان در رعب و وحشت انداخت که خودشان نقش آن سپاه توهمی را بر عهده گرفتند ترس برادر مرگ است. آن‌کس که ترس را در اردوگاه خودی تزریق می‌کند، در زمین دشمن بازی می‌کند. این‌که جبهه خودی باید با عقلانیت مسیر خود را انتخاب کند، امری بدیهی است اما مترادف دانستن حرکت عقلانی با تسلیم آمریکا و نسخه‌های غربی شدن، خلاف عقل است.
مردم ایران مسیر استقلال و عزت را انتخاب کرده‌اند و هیچ‌کس نمی‌تواند بارِ دیگر دوران تحقیر ملت ایران را تکرار کند. ملت ایران مسیر شرافت و کرامت را انتخاب کرده است و این مسیر تنها در سایه ایمان به خدا و تلاش و همت مضاعف و جهادی قابل دستیابی است. در این مسیر، کوتاهی، سستی، ناامیدی و... جایی ندارد. آن‌هایی که هراسان، خسته یا ناامید هستند باید کنار روند تا رویش‌های انقلاب، مسیر پیشرفت و تعالی را تا رسیدن به سرمنزل مقصود ادامه دهند.
اکنون اما وضعیت به‌گونه‌ای شده است که سردمداران آمریکا، کشور ایران را به تلاش برای تأثیرگذاری در انتخابات آمریکا متهم کرده و اعلام می‌کنند که اجازه نخواهند داد ایران در این امر موفق شود.(!) دولت ترامپ رسماً اعلام کرده که ایران در حال برنامه‌ریزی برای تأثیرگذاری در انتخابات آمریکا است. انتخاباتی که در آبان ماه برگزار می‌شود. زمانی پادشاه ایران در خارج از کشور انتخاب و تعیین می‌شد و اجنبی برای ملت ایران تصمیم می‌گرفت و اکنون همان اجنبی، معترف به قدرت و اقتدار ایران است. حربه‌هایی چون جنگ مسلحانه، تحریم، براندازی و... هیچ‌کدام برای آمریکا راهگشا نبوده و نهال نوپای جمهوری اسلامی ایران، اکنون درخت تناوری شده که طوفان‌ها نیز قدرت برانداختن آن را ندارند. واقعیت‌های 40 سال گذشته، حکایت از این اصل دارند که آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. البته مشکل کوچکی وجود دارد. برخی سیاسیون داخلی چشم بر واقعیت و قدرت ایران بسته و همچنان در افکار قاجاری و پهلوی سیر می‌کنند و مواظب‌اند که بهانه‌ای به دست به زعم ایشان، کدخدا ندهند. کسانی که واقعیت قدرت دفاعی کشور را نادیده گرفته و بر این باورند که آمریکا می‌تواند با یک بمب، کشورمان را زیر و رو کند. برهمین اساس نسخه تسلیم را مطرح می‌نمایند و اعلام می‌کنند چاره‌ای جز تبعیت از نظم آمریکایی نیست. جالب این‌که بزرگ‌ترین دستاورد پیوستن ایران به این‌چنین معاهداتی را گرفتن بهانه از دست آمریکا مطرح می‌کنند. دستاورد هیچ برای دادن امتیاز به آمریکا و غرب!
دولت آمریکا 13 آبان و روز مبارزه با استکبار را روز بازگشت تحریم‌ها عنوان کرده است. ظاهراً آمریکایی‌ها در تکرار تجربه شکست، قرار نیست از آموخته‌های قبلی استفاده کنند. آن روز که فرزندان حضرت روح‌الله در گهواره‌ها بودند، آن مرد الهی به مصداق برخاستن برای خدا به‌صورت فرادا، حرکت خود را آغاز کرد و پیروزی را در آغوش کشید. امروز سربازان امام در اقصی نقاط عالم حضور دارند. مشتاقان زیارت اربعین در راهپیمایی چند ده‌میلیونی و بی‌نظیر، آیینه‌ای از بازیابی هویت مؤمنان در عصر کنونی است. قضیه حرکت مقدس مدافعان حرم و جوانه زدن هسته‌های مقاومت در عراق و سوریه در مقابله با داعش نشان می‌دهد این بار اگر قرار بر تهدید باشد، آن‌کسی که مضمحل و نابود خواهد شد، سپاه کفر و طاغوت است. آمریکایی که هفت هزار میلیارد دلار در منطقه هزینه کرده، اکنون چه دستاورد قابل دفاعی دارد؟ آیا این لشکر شکست‌خورده، بی‌انگیزه و ناامید که آمار خودکشی نظامیان او بیش از تلفات جنگی او است، توانایی تهدید را دارد؟ آن‌سوی مرزها و در میان دولتمردانِ دشمن که قصد خود مبنی بر نابودی جمهوری اسلامی ایران را انکار نمی‌کنند، هستند عاقلانی که باور دارند جمهوری اسلامی ایران به قدرتی دست یافته و نمی‌توان آن را نادیده گرفت. آنها ایمان دارند که حذف ایران از معادلات منطقه‌ای و جهانی و یا شعار به صفر رساندن صادرات نفتی ایران، امکان عملی ندارد. آنها این تهدید را فقط به این امید سر می‌دهند که ساده‌لوحان و یا ضعیف‌النفس‌هایی در داخل کشورمان، آن را باور کنند و فشار آورند که برای فرار از تهدید، اقداماتی باب میل دشمن انجام دهند. تهدید همانند خبر نقب زدن سپاهیان معاویه و رهاکردن آب و غرق کردن یاران حضرت در جنگ صفین است. عامل موفقیت دشمن، نه قدرت سپاهیان معاویه بر این کار بلکه بازی خوردن ساده‌اندیشان در سپاه امیرالمؤمنین(ع) بود. تأکید بر توانایی آمریکا بر اعمال تهدیدی که مطرح کرده است همانند خبر اعزام سپاه شام برای مقابله با مردم کوفه است که ساده‌اندیشان کوفی را آن‌چنان در رعب و وحشت انداخت که خودشان نقش آن سپاه توهمی را بر عهده گرفتند ترس برادر مرگ است. آن‌کس که ترس را در اردوگاه خودی تزریق می‌کند، در زمین دشمن بازی می‌کند. این‌که جبهه خودی باید با عقلانیت مسیر خود را انتخاب کند، امری بدیهی است اما مترادف دانستن حرکت عقلانی با تسلیم آمریکا و نسخه‌های غربی شدن، خلاف عقل است.
مردم ایران مسیر استقلال و عزت را انتخاب کرده‌اند و هیچ‌کس نمی‌تواند بارِ دیگر دوران تحقیر ملت ایران را تکرار کند. ملت ایران مسیر شرافت و کرامت را انتخاب کرده است و این مسیر تنها در سایه ایمان به خدا و تلاش و همت مضاعف و جهادی قابل دستیابی است. در این مسیر، کوتاهی، سستی، ناامیدی و... جایی ندارد. آن‌هایی که هراسان، خسته یا ناامید هستند باید کنار روند تا رویش‌های انقلاب، مسیر پیشرفت و تعالی را تا رسیدن به سرمنزل مقصود ادامه دهند.