در سند دیگری، ساواک سخنرانی آیت‌الله جنتی را چنین گزارش کرده‌ است:
«روز گذشته شخصى كه خود را جنتى و محصل علوم دينى قم معرفى مى‏نمود در رهنان منبر رفت و يك منبر تبليغاتى كه هيچ جنبه روضه خوانى و عزادارى نداشت به شرح زير طى نمود: امروز روزى است كه چوب به روى علماء مدرسه فيضيه مى‏زنند. امروز روزى است كه قرآن شما را مى‏سوزانند و مى‏گويند برويد امام زمان خود را بگوئيد از پرده غيب خارج شود. امروز روزى است كه سرنيزه به روى شما مى‏كشند. امروز روزى است كه آقاى خمينى كه من چند سال است تحت نظر او شاگرد هستم و چقدر كتاب و رساله منتشر نموده و چنين مردى كه در تمام كشور[های] اسلامى يگانه شخصيت است و براى دين زحمت مى‏كشيده حاليه حاضر شده در زندان بماند و زير بار اجانب نرود. ... جهت دين اسلام بايد به حال اين اشخاص كه نشسته و خاموشند و قيام نمى‏كنند گريست. بايد به حال مسلمين كه روحانيون آنها تحت شكنجه و زندان هستند گريه كرد. بايد دبستان و دبيرستان و حوزه‏هاى تحصيلى تحت نظر علما باشد كه بتوانند در تمام دستگاههاى دادگسترى، مجلس شوراى ملى و سنا و در تمام طبقات باشند ولى مخالفت نمودند مردم بايد در تمام قيام‏ها شركت كنند. امروز نبايد براى حسين بن على گريه كرد من معتقدم امروز هر گوينده‏اى كه روی منبر رفت از وضع آن روز و اجتماع صحبت كند علماء و گويندگان بايد به مردم بگويند امروز مردم دچار اجانب و بيگانه اسلام شده‏اند با ناموس شما و علماء و اسلام شما بازى مى‏كنند. امروز اسلام در خطر افتاده و اگر 10 هزار كه هيچ يك میليون هم كشته شوند ارزش دارد ... يك آيه از قرآن خواند و گفت معنى اين آيه اين است كه اگر پدر، پسر، زن، خانه، آشيانه هر كه دارد بايد قربان دين اسلام نمايند و اگر اندكى مسامحه كرد كافر است.»
پس از ایراد این سخنرانی انقلابی، رئیس ساواک اصفهان از رئیس شهربانی و هنگ مستقل ژاندارمري اصفهان خواستار دستگیری و هدایت ایشان به ساواک شد: «خواهشمند است دستور فرمائيد آقاى جنتى را به اين سازمان هدايت نمايند.»15 چهار روز پس از ابلاغ احضاریه به آیت‌الله جنتی، ساواک از عدم مراجعه ایشان به ساواک خبر می‌دهد:
«نامبرده بالا تا كنون خود را معرفي نكرده است خواهشمند است دستور فرماييد وي را احضار و به اين سازمان معرفي نمايند.»
ساواک پس از مدتی دریافت که آیت‌الله جنتی بدون توجه به درخواست مسئولین امنیتی استان، اصفهان را بسوی قم ترک کرده است. سخنان آیت‌الله جنتی چنان تأثیری در مردم منطقه ایجاد کرده بود که مأمورین ساواک آن را باعث عدم شرکت مردم در انتخابات مجلس شورای ملی تحلیل کرده‌اند.
«از وضعيت ثبت نام دفتر انتخابات كه در دبستان رهنان برقرار بوده و تا كنون بيش از پنجاه الي شصت نفر ثبت نام نشده و اين خود مي‌رساند كه تبليغ در بين زارعان ساده‌لوح بوده است.»
آیت‌الله جنتی در قم فعالیت خود را به همراه اساتید حوزه علمیه قم در قالب ارسال نامه به هیئت دولت ادامه داد و به زندانی شدن حضرت امام (ره) اعتراض و از مهاجرت آیات عظام و مراجع به تهران حمایت کرد. در بخشی از این نامه آمده است:
«حوزة‌ علميه‌ قم‌ از بازداشت‌ حضرت‌ آيت‌الله‌ خميني‌ مدظله‌ سخت‌ ناراحت‌ و چند هزار طلاب‌ در نگراني‌ شديد به‌ سر مي‌برند و به‌ دولت‌ اخطار مي‌كنند كه‌ هر چه‌ زودتر بايد رفع‌ مزاحمت‌ از معظم‌له‌ بشود و نيز حضرت‌ آيت‌الله‌ محلاتي و حضرت‌ آيت‌الله‌ قمي دامت‌ بركاتهم‌ و ساير افرادي‌ را كه‌ در نتيجه‌ حمايت‌ از دين‌ و آزادي‌ بازداشت‌ شده‌اند، آزاد كند و بيش‌ از اين‌ احساسات‌ مسلمانان‌ را جريحه‌دار نسازد. حوزه‌ علميه‌ قم‌ انتظار دارد هر چه‌ زودتر حضرات‌ آيات‌ الله‌ آقاي‌ ميلاني و آقاي‌ شريعتمداري آقاي‌ نجفي ادام‌ الله‌ ظلهم‌ با همراهي‌ حضرت‌ آيت‌الله‌ خميني‌ مدظله‌ به‌ قم‌ تشريف‌ آورده‌ و به‌ اتفاق‌ حضرت‌ آيت‌الله‌ گلپايگاني ادام‌ الله‌ ظله‌ و ساير علماي‌ اعلام‌ دامت‌ بركاتهم‌ همچنان‌ به‌ دفاع‌ از حريم‌ مقدس‌ قرآن‌ و دين‌ بپردازند.»
آیت‌الله على‌اکبر مسعودى خمینى درباره نقش آیت‌الله جنتی در تهیه و انتشار اعلامیه،‌ خاطراتی را نقل کرده است که گویای تلاش‌ زیاد ایشان در این‌خصوص است.
«یک بار آقاى جنّتى در مجمعى حضور داشتند و بنا شد که درباره موضوعى اطلاعیه‌اى داده شود، در نهایت تنظیم اطلاعیه و رساندن آن به مقصد، به عهده آقاى جنّتى گذاشته شد. ایشان هم متن اوّلیه آن را لاى یک نسخه کتاب مفاتیح‌الجنان گذاشت و از جلسه بیرون رفت. بنده این صحنه را فراموش نمى کنم که ایشان از کنار کوچه آرام آرام عبور مى کرد و سرش را پایین انداخته بود که کسى به ایشان ظنین نشود مفاتیح الجنان هم زیر بغلش بود و هر کس ایشان را مى دید، خیال مى‌کرد براى دعا خواندن به حرم مى‌رود.»
نقش آیت‌الله جنتی در استمرار مبارزه پس از تبعید امام(ره)
پس از تصويب لايحه مصونيت مستشاران و اتباع آمريكا در ايران (كاپيتولاسيون) توسط مجلس شوراى ملى، امام خمينى (ره) در چهارم آبان ماه 1343 شدیداً علیه این اقدام رژیم موضع‌گیری کرده و به همین دلیل در شب 13 آبان 1343 به تركيه تبعيد شدند.
پس از تبعید حضرت امام (ره)، رژیم تضییقاتی را برای طلاب و روحانیون طرفدار ایشان در سراسرکشور بوجود آورد. در چنین فضایی آیت‌الله جنتی به همراه عده‌ای از مدرسین و علماء حوزه علمیه قم با صدور اعلامیه‌ای خطاب به آیات عظام «سید هادی میلانی» و «سید شهاب الدین مرعشی نجفی» خواستار تعیین خط مشی برای روحانیون و تجلیل از حضرت امام خمینی (ره) شدند:
«به عرض عالی می‌رساند نظر به این‌که ماه مبارک رمضان در پیش است و طلاب و محصلین حوزه علمیه قم برای ترویج و تبلیغ عازم مسافرت هستند پیوسته به اینجانبان مراجعه کرده، سؤال می‌کنند چنانچه از طرف دولت تضییقاتی نسبت به مسائل روز و هدف عالی روحانیت و تجلیل از مقام حضرت آیت‌الله العظمی آقای خمینی مدظله واقع شود، وظیفه چیست؟
لازم دانستیم از مراجع عالیقدر کسب تکلیف کنیم مستدعی است حضرت عالی صریحاً وظیفه را تعیین فرمایید. ادام الله ظلکم»