اولین روز از فروردین‌ماه سال 1349 بود که حسین خادمی نوزاد کوچک خود را درآغوش کشید و او را با عشق به نبی‌اکرم(ص)، ابوالقاسم نامید. کوچه‌های روستای کنارکوه از توابع استان بوشهر هر روز شاهد بالیدن ابوالقاسم بود تا این‌که در هفت سالگی او را راهی دبستان کرد. وی تحصیلات خود را تا سال دوم دبیرستان در رشته علوم‌تجربی ادامه داد. سال 1365 بود و عشق به دفاع از وطن ابوالقاسم را به عضویت در بسیج دعوت کرد و او راهی جبهه شد و سرانجام سرباز 18 ساله خمینی کبیر در چهارمین روز از تیرماه سال 1367 در نبرد با مزدوران بعثی در جزیره مجنون به شهادت رسید. پیکر پاک او هرگز به زادگاهش بازنگشت و چشم انتظاری را رسم همیشگی آن دیار ساخت. تنها باقی‌مانده از آن رادمرد، ۱۲ سال بعد توسط جست‌وجوگران پیکرهای شهدا در جزیره مجنون پیدا شد و در روز دوازدهم خردادماه ۱۳۷۹ از سپاه بندر دیلم تا گلزار شهدای دیلم تشییع شد و در مزاری که به یادبود او ایجاد شده بود دفن گردید.

فرازی از وصیت نامه شهید ابوالقاسم خادمی: ﺷﻤﺎ اى ﺧﻮاهراﻧﻢ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﺣﺠﺎب اسلامی‌تان ﻣﺸﺖ ﻣﺤﻜﻤﻰ ﺑﻪ دهان یاوﻩ‌ﮔﻮیان ﺑﺰﻧﻴﺪ. ﭘﻴﺎم ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﺮادران و ﺧﻮاهراﻧﻢ این اﺳﺖ که ﺑﺎ اﻧﺠﺎم واﺟﺒﺎت و ﻣﺴﺘﺤﺒﺎت و ترك ﻣﺤﺮﻣﺎت و ﻣﻜﺮوهات تقوى ﺧﻮیش را ﺣﻔﻆ و ﭘﺎﺳﺪار اﻧﻘﻼب و اﺳﻼم ﺑﺎﺷﻴﺪ. هوﺷﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ و کمر ﺑﺮﺑﻨﺪید و ﮔﻮش ﺑﻔﺮﻣﺎن رهبر ﻋﻈﻴﻢ‌الشأن اﻣﺎم‌ﺧﻤﻴﻨﻰ‌ (ره) ﺑﺎﺷﻴﺪ. از ﻧﻴﺮوهاى اصیل اﻧﻘﻼب و ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺑﻪ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻰ هم‌چون روﺣﺎﻧﻴﺖ ﻋﺰیز اﺳﻼم که در رأس همه این‌ها وﻻیت ﻓﻘﻴﻪ ﺣﺎکمیت دارد، ﺣﻤﺎیت کنید.