بی نتیجه بودن گزارش‌های مربوط به تصادف اتومبیل‌های شوروی
نامه و سند زیر نیز که به امضای یک مقام رسمی کشور یعنی رئیس ‌اداره انتظامات وزارت کشور رسیده است، به طور رسمی و علنی بر بی‌نتیجه بودن گزارش‌ها و شکایات مربوط به تصادفات ماشین‌های نظامی روسیه تاکید دارد.
سند:
وزارت کشور
اداره انتظامات
تاریخ 19/2/25
شماره عمومی 9473
شماره خصوصی 3224/ن
فرمانداری قزوین
عطف به نامه شماره 495-5/2/25‌ اشعار می‌دارد اولا فهرست تصادف اتومبیل‌های شوروی ضمیمه نامه ارسال نشده و ثانیا با ترتیبی که ویس کنسولگری اعلام داشته بعد از تخلیه نیروی شوروی البته این اقدام به نتیجه نخواهد رسید و بایستی فرمانداری در موقع اقامت نیرو گزارش مزبور را فرستاده باشد تا به وسیله مقتضی اقدام گردد. بنابراین غفلت از طرف فرمانداری بوده است که در این کار قبلا وزارت کشور را مطلع نساخته‌اند تا اقدام در این خصوص شود.
رئیس‌اداره انتظامات
وزیر کشور ۱۸۸
آزار و اذیت و مزاحمت و تجاوز برای مردم و نوامیس آنها
سربازان و نیروی‌اشغالگر ارتش‌های متفقین اعم از انگلیسی‌ها یا روس‌ها و یا آمریکایی‌ها، تنها به قتل‌های بی‌هدف یا زیرگرفتن مردم و شهروندان ایرانی با اتومبیل بسنده نمی‌کردند و به بهانه‌های مختلف به آزار و اذیت آنها می‌پرداختند. در این میان زنان و کودکان بیشتر از سایر شهروندان مقصد این رفتار وحشیانه بودند. سند زیر از جمله گزارش‌هایی است که توسط یکی از مقامات شهربانی استان به اداره کل شهربانی نوشته شده و طی آن ماجرای واقعه‌ای وحشتناک از اذیت و آزار و تعرض به مردم توسط سربازان نیروی شوروی روایت
شده است.
اذیت و آزار مردم توسط سربازان شوروی
سند:
وزارت کشور
اداره سیاسی
شماره عمومی 1724
شماره خصوصی 495
تاریخ تحریر 3/5/21
تاریخ خروج 6/5/1321
فوری و محرمانه
گزارش هنگ مازندران (امنیه) که بوسیله امنیه کل کشور رسیده مشعر است که چهار نفر سرباز سوار شوروی به عنوان دستگیری سربازان فراری شوروی به قریه ارزخون رفته، شروع به اذیت و آزار آنها نموده، به ناموس اهالی قریه دست درازی کرده و...
تحقیقاتی که از طرف امنیه محل به عمل آمده، اظهارات شاکیان را تصدیق و مشخصات کامل چهار نفر سربازان مزبور و شرح قضیه را به استانداری گزارش داده‌اند...۱۸۹
اعتراف وزیر دادگستری به جنایات متفقین در ایران
یکی از مهمترین اسناد اعتراف به جنایاتی که متفقین در حق مردم ایران مرتکب شدند، نامه وزیر دادگستری وقت به ریاست هیئت وزیران در اواسط‌اشغال ایران یعنی سال 1322 است که البته هنوز جنایات یاد شده به حد بالایی نرسیده و 3 سال دیگر از دوران‌اشغال باقی بود.
سند:
وزارت دادگستری
اداره حقوقی
به تاریخ 1/3/1322
شماره ح 1548 ضمیمه دارد 6711
ریاست هیئت وزیران
پس از واقعه شهریور 1320 و ورود نیروی متفقین به خاک ایران، افراد نیروهای مزبور جرائمی را مرتکب شده‌اند که بیشتر آنها قتل عمد و غیرعمد است. وزارت دادگستری از طریق وزارت امورخارجه اقدام برای تسلیم متهمین به دادگاه صالح نموده است ولی نسبت به عده زیادی از پرونده‌ها که فهرست آن به پیوست تقدیم می‌گردد، به اخذ نتیجه مثبتی موفق نگردیده و نسبت به بقیه نیز مکاتبه با وزرات‌خانه نامبرده ادامه دارد.
چون بزه‌هایی که از ناحیه افراد نیروهای متفقین واقع می‌شود رو به ازدیاد است و بیم آن  می‌رود که حقوق افراد ایرانی در معرض تضییع قرار گیرد، مراتب را به استحضار خاطر عالی می‌رساند که مقرر فرمایند اقدام جدی تری در تهیه وسائل تعقیب متهمین معمول دارند.
از طرف وزیر دادگستری ۱۹۰
ورود ‌اشغالگران به خانه‌های مردم بی‌دفاع
اسناد زیر نمونه‌ای از رفتار متعرضانه سربازان‌اشغالگر است که عملکرد جنایتکارانه امروزشان در عراق و افغانستان را تداعی می‌کند. همان‌گونه گستاخ و متجاوز و خبیث با این تفاوت که اگر آنها چنین رفتاری را با عراقی‌ها کردند به بهانه در اختیار داشتن سلاح‌های کشتار جمعی بود (که هیچگاه ثابت نشد) و یا دستاویز همکاری با طالبان و القاعده و... (که آنهم هرگز اثبات نگردید) یا اگر در افغانستان به انواع و اقسام جنایات دست زدند با بهانه حمله افرادی منتسب به این کشور به برج‌های دوقلوی نیویورک در 11 سپتامبر 2001 بود و حاکمیت گروه حمله‌کننده یعنی طالبان در افغانستان. اما چنین رفتار فاجعه بار و حمله به خانه مردم و تعرض به نوامیس آنها در ایران دوره جنگ جهانی دوم چه معنی و مفهوم و چه بهانه‌ای داشت؟ ایران که قبل از همه در جنگ اعلام بی‌طرفی کرده بود و به جز آن همه امکانات خود اعم از راه آهن و جاده‌ها و وسایل نقلیه و تلگراف و تلفن و اماکن و ساختمان‌ها و جنگل‌ها و دریاها و کارخانه‌ها و بنادر و شهرهایش را کاملا در اختیار ارتش‌های متجاوز گذارده بود و با دول ‌اشغالگر پیمان سه گانه اتحاد امضاء کرده بود. متفقین کنفرانس هماهنگی در تهران برگزار کردند و پس از آن تهران را پل پیروزی خواندند. پس به کدامین گناه خانه‌ها و نوامیس این ملت را مورد تعرض قرار‌دادند؟ آیا این نشانه‌ای از ددمنشی و بی‌آبرویی و خباثت ذاتی این‌اشغالگران نیست؟ اسناد زیر‌اشاره‌ای کوتاه به این موضوع است:
سند:
وزارت پست و تلگراف و تلفن
تلگراف
شماره کتاب: 544 از قم به تهران
شماره قبض 14800
شماره تلگراف 151
عدد کلمات: 72
تاریخ اصل: 9، تاریخ وصول: روز 9/ماه 8/سال 1322
سفارت انگلیس، رونوشت آقای نخست وزیر، رونوشت وزارت امورخارجه، رونوشت مجلس شورای ملی، رونوشت کل شهربانی، رونوشت روزنامه اطلاعات
سربازان انگلیسی مسلح بدون هیچگونه رعایت ساعت 12 ظهر 6/8/1322 سرزده، به بهانه تفتیش وارد منزل بنده شده، خانم و بچه‌های کوچک از ترس مریض و بستری می‌باشند. شهربانی قم اطلاع، نتیجه گرفته نشد. تقاضای رسیدگی و احقاق حق دارم.
قم علی جعفر زاده ۱۹۱