استاد حسن رحیم پور ازغدی :
کربلا نتیجه امید به دشمن دربرخی از اصحاب امام حسن بود
کاخ سازی و زندگی اشرافی به بهانه عزت اسلام کار معاویه است
نماز جمعه باید از تریبون روخوانی تقویم به لرزاننده تن مفسدان تبدیل شود
نتیجه ترساندن طلاب و دانشجویان انقلابی از نهی منکر زوال انقلاب خواهد شد
گروه معارف - رجانیوز: چندی پیش در ایام شکوهمند اربعین حسینی استاد حسن رحیم پور ازغدی با حضور در برنامه جاذبه که از شبکه افق پخش می شد به تشریح معارف اهل بیت (ع) پرداختند. مطلب زیر متن بخشی از بیانات ایشان است که به بهانه ایام شهادت امام حسن مجتبی (ع) منتشر شده است. این استاد حوزه و دانشگاه در بخشی از بیانات خود به تشریح حرکت و صلح امام حسن (ع) و عوامل تحمیل صلح بر آن حضرت و از طرف دیگر تطبیق آن با مصادیق امروزی سخن گفته است که از نظر می گذرانید:
معاویه شروع کرده بود و کاخ های سبز را ساخته بود در زمان خلیفه دوم؛ به خلیفه دوم گفتند که معاویه کاخ سازی می کند، جریان چیست؟ گفت بگویید در حج بیاید ببینم چه می کند. بعد که معاویه را دید به او گفت چه خبر است؟ کاخ می سازی؟ معاویه جواب داد من برای اسلام کاخ سازی می کنم. برای عزت اسلام کاخ می سازم. آن طرف ما همسایه ما امپراتوری روم است. آنان کاخ دارند ما که نباید مقابل آن ها ذلیل بشویم. من آنجا کاخ هایی ساخته ام که رومیان وقتی می آیند دهانشان باز بماند.
باید بگویند ببینید اسلام از ما جلو زد. خلیفه دوم هم متاسفانه گفت اگر برای اسلام است عیب ندارد. الان هم می گویند دیگر ... برای عزت اسلام فلان کنیم. حقوق های نجومی بدهیم. الان در سفارت خانه ها که این همه حقوق می گیرند بپرسید شما چه کار می کنید؟ دیپلماسی ات کو؟ دیپلماسی اقتصادی ات کو؟ این رفتار معاویه بود اما امیرالمومنین (ع) فرمود عزت اسلام به این است که دیگران بیایند و ببینند حاکمانش مثل بردگان و فقرا در خانه های گلی زندگی می کنند . اصلا تفاوت ما با آن ها این است که آنها دنبال شکوه مادی اند و ما دنبال شکوه معنوی . این است شکوه.
امیرالمومنین شکوه را این معرفی می کند : داشتند آستینشان را باد می زدند در حالیکه خلیفه بودند قنبر آمد گفت آقا نماز جمعه است. (نماز جمعه این است که تمام دزدان ، اختلاسگران و فسقه از آن بترسند نه اینکه بگویند حالا این هفته هم گذشت. در نماز جمعه می آیند مناسبت ها را از تقویم می خوانند ، خب این تقویم را ما در منزلمان هم داریم . نماز جمعه باید تن جریان های ضد اخلاق و مفاسد را بلرزاند). قنبر آمد گفت نماز جمعه است آقا فرمودند من یک پیراهن بیشتر ندارم شسته ام بگذار خشک شود بعد برویم. و این مشی یک حاکم روستا نیست بلکه خلیفه بزرگترین حکومت آن زمان است.
عمر و عاص گفت این خلیفه که روی کار آمده ما را لخت خواهد کرد و هرچه جمع کردیم خواهد گرفت. اینها بودند که می گفتند علی افراطی و خشک و غیر قابل انعطاف است.
خب این دو جور نماز جمعه است این دو جور منبر دینی است. من در فیضیه به دعوت خود حوزه و مسئولان رفتم ، هزاران طلبه و فاضل آمده اند آنجا ، همه شعارشان عدالت اقتصادی و دفاع از محرومان و گرفتاران ، مبارزه با فساد اقتصادی بود یک مرتبه یک تابلو را علم کردند و چه سر و صدایی راه انداختند.
طلبه را نباید ترساند، اگر طلبه و دانشجوی انقلابی را بترسانی ، امر به معروف و نهی از منکر و مطالبه نکند این انقلاب فردا نخواهد ماند. حتی اگر اشتباه می کنند باید اجازه دهید اشتباه کنند. ارعاب می کنند، تهدید می کنند و ... مگر چه گفتند ، گفتند ما آخوند طرفدار مستضعفیم نه طرفدار سرمایه دار، ما آخوند طرفدار توده های مردمیم.
بعضی دوستان می گویند فاصله بین پیامبر تا امام حسین مگر چقدر بود که در این نیم قرن سر نوه پیامبر را بریدند؟ این فاصله که 50 سال بود ما در جامعه خودمان از رفتن امام تا امروز 30 سال گذشته است، 20 سال دیگه تا کربلا وقت داریم. با بعضی فرمان ها ما اگر برویم 20 سال آینده کربلا در ایران به صورت طبیعی اتفاق خواهد افتاد .
یعنی طوری خواهد شد که شما شعار های اول انقلاب را بگویی خواهند گفت این ها افراطی اند این ها تند اند و .... . آقا این حرف ها چیست؟ اصلا ما نظامی را که امر به معروف و نهی از منکر نشود در آن انجام داد را قبول نداریم. اسلام قبول ندارد. امام حسین(ع) قبول ندارد. نظام اسلامی آن نظامی است که پایین ترین انسان عادی اش می رود مقابل بزرگترین مسئول و سوال می پرسد و جواب می گیرد.
بعضی می گویند امام حسین(ع) باشد اما در حد همین روضه و عزاداری و این ها ... ولی کاری به راه امام حسین(ع) نداریم.
امام حسن را کشتند شما هم شیعه امام حسن علیه السلام باش تا بکشندت. ببینید امام حسن(ع) چه می فرماید:
به خدا قسم اگر جنگ را ادامه می دادم همین یاران خودم گریبان مرا می گرفتند و مرا تحویل معاویه می دادند وگر نه من کجا با معاویه سازش کرده ام؟ می فرماید اگر نیرو داشتم تا لحظه آخر با او می جنگیدم. من او را قبول نکردم . من دیدم اگر این قطعنامه 598 را نپذیرم ممکن است همه چیز از دست برود.
یک عده الان هم می گویند اگر تسلیم شویم دشمن دشمنی اش را کنار می گذارد و مهربان می شود لا اقل دنیایمان درست می شود. خب این دقیقا همان اشتباهی بود که مردم در زمان امام حسن(ع) کردند و کربلا هم محصول همین اشتباه بود.
اغلب این عزاداران امام حسین(ع) اگر زمان امام بودند به او می گفتند شما داری اشتباه می کنی . مگر امام فقط 70 شیعه داشتند؟ ایشان صد ها هزار شیعه داشتند. چرا فقط 70 نفر آمدند؟ خب می گفتند تند داری می ری آقا جان.
یک عده به امام حسن(ع) فرمودند شما حقی و معاویه باطل اما ولش کنید بگذارید هزینه ندهیم؛ معاویه تعهد داده است و او به آن ها عمل خواهد کرد؛ آن زمان هم برجام بوده است. در حالیکه معاویه آمد پیمان را پاره کرد و انداخت زیر پایش و گفت تعهدی که با حسن بن علی (ع) بستم تمام شد. حسن و حسین(ع) به دین شما کار دارند و من به دین شما کاری ندارم . هر کاری دلتان می خواهد بکنید فقط مزاحم من نشوید. سیاسی نباشید و با حکومت کاری نداشته باشید بعد هر غلطی خواستید بکنید.
هر کس نمازخوان است برود مسجد و هر کس خواست شراب بخورد برود و بخورد. شما می دانید زمان معاویه مکه و مدینه به دیسکو تبدیل شده بود؟ بهترین خواننده ها و رقاصه های عرب در مکه و مدینه آمده بودند. در یک روایت تاریخی دیدم که رقاصه ها کاروانی راه انداختند برای حج نقل شده است که معاویه کاری کرده بود با افکار عمومی که آن افکار عمومی اصلا امام سجاد علیه السلام نمی شناسد دیگر، در تاریخ نقل شده است که همین سلبریتی های آن موقع هر شهری که می رسیدند مردم به استقبال آن ها می رفتند. و اعلام می کردند که کدام رقاصه ها در این کاروانند و دارند می روند حج.هم حج می رفتند و هم رقاصی هایشان به پا بوده است. چنین مذهبی ساخته بودند.
امام حسن(ع) می فرماید: وای بر شما ؛ شما می گویید معاویه به تعهداتش عمل می کند، می گویید با دین مشکل ندارد بلکه با اشخاص مشکل دارد، یکم بروید عقب آن ها هم یکم می روند عقب (شما این ها را می گویید).... آقا فرمودند وای بر این ساده لوحی و تحلیل شما. اصلا دین هیچ این حماقت است. آقا فرمودند به خدا قسم معاویه به هیچ یک از تعهداتش عمل نخواهد کرد. الان به شما می گوید بیایید توافق کنید همه چیز تمام می شود اما به خدا سوگند بر سر توافق نخواهد ماند. حتی اینکه مرا بکشند و دیدید که کشتند. اگر من با او بیعت کنم و بگویم توی معاویه درست می گویی به خدا راضی نمیشود و می گوید باید دین جدت را کنار بگذاری.
آقا این ها توقف نمی کنند . خط قرمزی وجود ندارد. شما مگر نمی گویید منافع ملی، فشار زیاد است، نمی شود ؛خب اگر این را پذیرفتی با همین استدلال باید در قدم بعدی هم عقب نشینی را بپذیری. حالا اگر مرحله دوم و قدم دوم راهم عقب نشینی کردی کوتاه می آید؟ خیر چون فهمیده است که اینجا نقطه فشار است. وقتی داد زدید که اقتصاد ما خراب است و همه چیز ما بستگی دارد به غرب و آمریکا و ... ، وقتی ساختارهای خراب را درست نمی کنید، گمرکتان خراب است، نظام بانکی ات مشکل دار است، نظام مالیاتی ات عادلانه نیست، وقتی حقوق نجومی صد میلیونی به آدم هایتان می دهید و قانونیش می کنید و و بعد هم می گویید اینها از مفاخر هستند ...؛ جناح راست دارد ، جناح چپ هم دارد که ما اصلا نفهمیدیم فرق بعضی اینها چیست؟ ما با جناح کار نداریم با آدم کار داریم. تو صالحی یا فاسد شده ای؟ می خواهی آخوند باش می خواهی لیبرال باش هر کسی می خواهی باش ما به اینا کار نداریم معیار ما قرآن و سنت است.
امام حسن (ع) به مردم می فرمایند شما که عقب نشینی می کنید و برای مبارزه با دشمن نمی آیید کی و کجا متوقف خواهد شد این عقب نشینی؟ شما تا آخر باید عقب نشینی کنید. امام حسن (ع) می فرماید به خدا قسم اگر من تسلیم شوم متوقف نخواهد شد و به من خواهد گفت دین جدت را کنار بگذار.
همین الان مگر آمریکا نمی گوید حقوق بشر و بعد می گوید منظور ما از حقوق بشر حجاب است. مگر ترکیه وقتی می خواست به اتحادیه اروپا بپیوندد به او نگفتند باید ممنوعیت زنای محصنه را از قوانین کشورتان حذف کنید؟ خب این آمریکا فردا هزار چیز دیگر می گوید.
به امام حسن(ع) عرض کردند شما برو به عبادتت برس ایشان جواب دادند بله من می توانم در خلوت خودم خدا را عبادت کنم و این راحت ترین راه عبادت است. این روایت ها چقدر سیاسی است و چقدر ناظر به مسائل روز ماست. ببینید اصلا شیعه از کجا آمده از اختلاف در خلافت بعد از پیامبر این سیاسی است. علی علیه السلام را چگونه شهید کردند ؟ ترور سیاسی کردند . ماجرای امام حسین (ع) چه بود ؟ سیاسی بود. امام حسین (ع) نفرمود که من با یزید بیعت نمی کنم بلکه فرمودند که مثل منی با مثل یزید بیعت نمی کند. این دو خط تا ابدالدهر هست. عده ای چسبیده اند فقط به همان زمان. خب اینها سیاست است دیگر؛ سیاست که شاخ و دم ندارد. تفکیک دین از سیاست و سکولاریسم همین هاست. هیئت سکولار و آخوند و حوزه سکولار یعنی همین ها. یعنی اینها مال قدیم بوده و فقط ما یک بازخوانی کنیم و یک جلسه ای بگیریم و جشنی باشد و عزایی باشد و ثوابی... .
آقا این ها امام ما هستند یا نیستند؟ حب اهل بیت(ع) مرز بین شیعه و سنی نیست بلکه همه اهل سنت حب اهل بیت (ع) دارند اگر تفاوتی هست این است که شیعه می گوید من شیعه اهل بیت هستم یعنی من پیرو آن ها هستم.
حسین جان گفتن را که اهل سنت هم می گویند. امام حسین بودن است که وجه تمایز شیعه است. ایشان امام من است و من باید همان مسیر را ادامه بدهم. امام حسنی که به تعبیر بعضی ها سیاست گریز است ببینند که اینها و این فرمایشات عمیق سیاسی فرمایشات امام حسن(ع) است. بعضی می گویند نمی شود ما برویم در یک گوشه ای نماز بخوانیم و عبادت کنیم. بعضی می گویند آقا مردم بد را می خواهند باشد شما قبول کنید و بروید به کار خودتان برسید. امام حسن (ع) می فرماید: من می توانم بروم در خلوت خدا را عبادت کنم و این راحت ترین کار برای من است اما چرا نمی روم به کار شخصی خودم برسم؟ زیرا از الان دارم فرزندان شما را می بینم که مثل گداها صف کشیدند درب خانه فرزندانِ این دشمنان از آن ها آب و غذا گدایی می کنند. به آن ها حتی آب و غذا هم نمی دهند . دین که هیچ فردا روزی آب و غذا به فرزندان شما نخواهند داد. مرگ بر آنها باد. دور باد این وضعیت.
می دانید چرا مردم بیشتر به لحاظ تعداد با امام حسن (ع) بیعت کردند نسبت به امام علی (ع) ؟ چون فکر می کردند و امید داشتند که امام حسن(ع) آن سخت گیری عدل علوی را نداشته باشد.حضرت در یک سخنرانی دیگری فرمودند:
شب بیست و یکم فرمودند: دیشب دوباره مسیح به آسمان رفت یعنی امام علی (ع). دیشب خلیفه ای از دنیا رفت که جیبش خالی بود، هیچ چیز برای ما از مال دنیا باقی نگذاشته است. و آی کسانی که آمدید با من بیعت کردید بدانید خط من خط علی است. چند ماه که گذشت دیدند بله همان خط علوی است فلذا حرفشان را پس گرفتند و زیر بیعت زدند.
در زمان امام حسن (ع) یک عده از انقلابی ها آمدند و عرضه داشتند که آقا جان چرا شما نسبت به معاویه و دشمنان سست می شوید؟ حضرت فرمودند اولا من در دیکتاتوری و فساد اینها ذره ای شک و سستی نکرده ام. نه پشیمان شده ام و نه از اصولم بازگشته ام. آن موقع در زمان پدرم که ما با معاویه می جنگیدیم آنجا شما چگونه بودید؟ شما سالم و صبور بودید، اهل مقاومت بودید و انقلابی بودید. آن موقع شما انقلابی دهه شصتی بودید. آن وقت ها شما به جای جزع اهل مقاومت و صبر بودید. ناله و نمیشود در کارتان نبود بلکه محکم بودید. اما حالا چه شده اید؟ دهه شصتی که شده دهه نود! صبر مقاومت حالا شده جزع ! از هر ضربه دشمن ناله می کنید که آی بدخت و بیچاره شدیم! شما دیگر آن آدم های سابق نیستید.
آن موقعی که سمت صفین حرکت می کردیم یادتان هست؛ می دانید فرقتان با امروز که با وعده های جاه و مقام و مال و زن و ... مرا رها کردید چیست؟ آن روز دین شما مقدم بر دنیایتان بود اما امروز عوض شدید و دنیای شما مقدم بر دینتان شده است. امروز اول به منافع خودتان می اندیشید بعد به حقوق مستضعفین! بعد به ارزش ها و آرمان های انقلاب! امام حسن فرمودند من نه شک کردم و نه از راه سابق بازگشته ام بلکه شما قافیه را باخته اید و برگشته اید.
عده ای می گویند امام حسین علیه السلام با عمر سعد مذاکره کرد! اصلا می دانید محتوای صحبت چه بوده؟ به عمر فرمودند ما از بچگی با هم بودیم ، من تو را می شناسم و تو هم مرا می شناسی! من از تو سوال می کنم چه چیزی باعث شده تو بروی سمت یزید؟ ؛ شمری که در جوانی 16 بار با پای پیاده حج رفته است، نماز شب خوان است. افسر و سردار امام علی علیه السلام بوده است. جانباز جنگ صفین بوده است ، همین شمر می شود قاتل امام حسین (ع).
حضرت به عمر سعد فرمود چه طور دلت آمد بروی به سمت یزید؟ تو نمی فهمی و تشخیص نمی دهی که ما چه می گوییم و آن ها چه می گویند؟ او پاسخ داد چرا ولی مجبورم دیگر چه کار کنم! مجبورم کرده اند. امام حسین (ع) فرمودند یعنی چه که مجبورت کرده اند؟ گفت شغلم را از من می گیرند و زندگیم را و من بدبخت می شوم. حقوق نجومی ام را قطع می کنند. امام حسین (ع) به او فرمود مشکلات مالی ات را من بر طرف می کنم. اصلا خودم به تو حقوق می دهم.
گفت آقا فقط مسئله این نیست خانواده ام در خطر اند. امام حسین (ع) فرمودند خانواده ات را من فراری می دهم. باز هم قبول نکرد امام حسین (ع) فرمودند که تو داری بهانه می آوری. هر چه می گوییم باز چیز دیگری می گویی. بعد در پایان نصیحت به او فرمودند: تو که حرف مارا گوش نکردی و می روی اما بدان از گندم ری نخواهی خورد. می دانید آن ملعون چه جواب داد: گفت آقا از گندمش نخوردیم از جو آنجا هم بخوریم اشکالی ندارد. متلک انداخت و از خیمه رفت بیرون این مذاکره امام حسین(ع) و عمر سعد ملعون بود.
این مذاکره نیست، این افشا کردن است ، این رسوا کردن دشمن است. این اتمام حجت با دشمن است.
در پایان، جملاتی در ادامه جملات امام حسن (ع) می خوانم. ایشان فرمودند شما که وادادید آن آدم های انقلابی سابق نیستید. همان کارهایی که برایش در دهه 50 و 60 فداکاری می کردید در دهه نود خلافش را می گویید.
اگر امام حسین (ع) الان بودند و یا ما در زمان ایشان بودیم چقدر مقاله روشنفکر مآبانه و یا فتواهای مقدس مآبانه علیه امام حسین(ع) صادر می شد. امروز هم همین طور است امروز از روشنفکر لیبرال آمریکا و انگلیس پرست تا خر مقدس های متحجر که شعور کوچکترین اجتهاد ها را ندارند. هر دوشان در یک صف اند. هر دو با دو زبان و دو مسیر متفاوت به یک هدف می رسند. این مباحث آن موقع هم بود امروز هم هست.