۲۰۴ - فرازی از وصيت‌نامه شهید مدافع حرم حجت‌الاسلام احمد مکیان :غریبِ قریب ۱۳۹۸/۰۵/۲۲
فرازی از وصيت‌نامه شهید مدافع حرم حجت‌الاسلام احمد مکیان :
غریبِ قریب
شهید مدافع حرم حجت‌الاسلام احمد مکیان، یکی از نخبگان دینی و اخلاقی جامعه امروز ما بود که جان خود را در راه دفاع از حق و حقیقت فدا کرد.
این شهید در سال 1374 در شهرستان ماهشهر دیده به جهان گشود. حافظ کل قرآن بود. به گفته مادرش، در سه سالگی نماز خواندن را آموخت و در هفت سالگی، 17 جزء قرآن کریم را از بر بود. او کارهای خیر و زیبای خود را در خفا و برای قربت الهی انجام می‌داد. اما پس از شهادت، رازهای زندگی‌اش یک به یک گشوده شدند و بزرگی‌اش برملا شد. حتی فنای در خدا و دوری از دیده شدن، تمنای او برای دوران پس از شهادتش بود. طوری که در وصیت‌نامه‌اش خواسته بود غریب بماند.
فرازی از وصيت‌نامه شهید مدافع حرم حجت‌الاسلام احمد مکیان :«دوست دارم اگر جنازه‌ام به دست شما رسید پیکر بی‌جان مرا تحویل گرفته و غریبانه تشییع کنید و در بهشت معصومه، قطعه ۳۱ (در جوار شهدای مدافع حرم افغانستانی) به خاک بسپارید، روی سنگ قبرم چیزی ننویسید واگر خواستید چیزی بنویسید فقط بنویسید: - پرکاهی تقدیم به پیشگاه حق تعالی- حتماً چنین کاری بکنید، من از روی پر نور شهدای گمنام خجالت می‌کشم که قبر من مشخص و جنازه‌ام با احترام تشییع و دفن شود...هستی من یک جان بود که به پای قدم رهبر عزیزم و امت حزب‌الله فدا کردم، ولی افسوس که یک جان بود.»
این شهید در سال 1374 در شهرستان ماهشهر دیده به جهان گشود. حافظ کل قرآن بود. به گفته مادرش، در سه سالگی نماز خواندن را آموخت و در هفت سالگی، 17 جزء قرآن کریم را از بر بود. او کارهای خیر و زیبای خود را در خفا و برای قربت الهی انجام می‌داد. اما پس از شهادت، رازهای زندگی‌اش یک به یک گشوده شدند و بزرگی‌اش برملا شد. حتی فنای در خدا و دوری از دیده شدن، تمنای او برای دوران پس از شهادتش بود. طوری که در وصیت‌نامه‌اش خواسته بود غریب بماند.
فرازی از وصيت‌نامه شهید مدافع حرم حجت‌الاسلام احمد مکیان :«دوست دارم اگر جنازه‌ام به دست شما رسید پیکر بی‌جان مرا تحویل گرفته و غریبانه تشییع کنید و در بهشت معصومه، قطعه ۳۱ (در جوار شهدای مدافع حرم افغانستانی) به خاک بسپارید، روی سنگ قبرم چیزی ننویسید واگر خواستید چیزی بنویسید فقط بنویسید: - پرکاهی تقدیم به پیشگاه حق تعالی- حتماً چنین کاری بکنید، من از روی پر نور شهدای گمنام خجالت می‌کشم که قبر من مشخص و جنازه‌ام با احترام تشییع و دفن شود...هستی من یک جان بود که به پای قدم رهبر عزیزم و امت حزب‌الله فدا کردم، ولی افسوس که یک جان بود.»
