۲۰۶ - خاطره‌ای از شهید مدافع حرم عباسعلی علیزاده : درددل با فرزندان چند دقیقه قبل از شهادت ۱۳۹۹/۰۴/۲۴
خاطره‌ای از شهید مدافع حرم عباسعلی علیزاده :
درددل با فرزندان چند دقیقه قبل از شهادت
شهید مدافع حرم عباسعلی علیزاده، چهاردهم بهمن سال ۱۳۴۴ در روستای سروکلای شهرستان جویبار در خانواده‌ای متدین و زحمتکش به دنیا آمد. پس از گذراندن دوران تحصیلی به خدمت مقدس سربازی رفت و بعد از آن در خرداد سال ۱۳۶۵ وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و از همانجا مستقیما عازم آموزش‌های سخت جنگ‌های نامنظم و چریکی در پادگان غدیر اصفهان شد. شهید علیزاده بعد از آن وارد قرارگاه رمضان شد و از طریق همین قرارگاه ماموریت‌های مختلف برون‌مرزی در عمق خاک عراق در دوران دفاع مقدس آغاز شد. این ماموریت‌ها موجب شد تا وی در امور برون‌مرزی تجارب ارزنده‌ای کسب کند و ماموریت‌های متعدد و مختلفی را با سربلندی انجام دهد. پس از بازنشستگی اما عشق به انقلاب، اسلام، یاران رزمنده‌اش و شهدا نزد او پایان نیافت و مجدداً تصمیم گرفت به مأموریت سوریه برود و یک بار دیگر به تمنای شهادت بال گشاید؛ تا اینکه در روز 29 آذر ماه ۱۳۹۴ روحش به آسمان پر کشید و به یاران شهیدش پیوست و اولین شهید مدافع حرم جویباری شد. شهید مدافع حرم عباسعلی علیزاده، چند دقیقه قبل از شهادت و هنگامی که در محاصره تکفیری‌ها قرار گرفت از پشت بیسیم با پسر و دخترش، سینا و ندا، این‌گونه درددل و به آن‌ها وصیت می‌کند: «سینا جان دنیا برام کوچیک شده بابا... سینا جان اسلحه من زمین نمونه بابا... ندا جان دخترم شب عروسیت میام پیشت... ندا جان چادر مادرمون حضرت زهرا(س) رو سرتون نگه دارین...»
