خوان حکمت (۲۶۶) : راه محبوب خدا شدن ۱۳۹۹/۰۵/۱۸
خوان حکمت
راه محبوب خدا شدن
۱۳۹۹/۰۵/۱۸
اصرار قرآن کریم این است که انسان، حقیقتی است که هرگز از بین نمی‌رود؛ منتها از عالمی به عالم دیگر منتقل می‌شود. در دنیا با اجتماع زندگی می‌کند و بعد از دنیا ،زندگی جمعی هست، ولی اجتماعی نیست. در دنیا بر اساس اینکه هر کسی کاری دارد، با کمک دیگری این مشکل حلّ می‌شود، این زندگی را می‌گویند اجتماعی. بعد از مرگ، جمع هستند، جمعیت کنار هم هستند؛ اما هر کس در کنار سفره خودش است. اینها مجموع هستند نه مجتمَع و اجتماع ندارند. فرمود: (إِنَّ الأوَّلِینَ وَ الآخِرِینَ لَمَجْمُوعُونَ إِلَی مِیقَاتِ یَوْمٍ مَعْلُومٍ؛ بگو: البته تمام خلق اولین و آخرین، همگی در موعد روز معیّنی گردآوری می‌شوند،)؛[1] حضرت امیر درباره برزخی‌ها فرمود: «جِیرَانٌ لَا یَتَأَنَّسُونَ وَ أَحِبَّاءُ لَا یَتَزَاوَرُون»(همسایگانى هستند كه با یكدیگر انس نمى‌گیرند و دوستانى‌اند كه به دیدار یكدیگر نمی‌روند)،[2] اینها همسایه‌هایی هستند که از یکدیگر خبر ندارند.
انسان، مهمان سفره تقوا در برزخ
پس هرکس بخواهد در آن عالم راحت باشد باید سفره خود و مائده خود و مأدبه خود را به همراه داشته باشد. آنجا سخن از خوردن طبیعی به این صورت نیست. غذای آدم در آنجا تقواست، فرمود: (تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَی).[3] یک مسافر، زاد و راحله دارد؛ در این کریمه فرمود که زاد و توشه انسان بعد از مرگ، تقواست. او مهمان سفره تقواست و اگر این مسافر، راحله داشته باشد؛ یعنی مَرکَب داشته باشد، این راه را بهتر طی می‌کند. زاد انسان تقواست، راحله، محبت است که آسان‌تر و سریع‌تر این راه را طی می‌کند. فرمود: (إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْكُمُ اللهُ)؛[4] همه ما محبّ خدا هستیم؛ برای اینکه تمام هستی ما از اوست؛ اما تمام کوشش و تلاش ائمه(علیهم‌السلام) این است که ما را از مرحله محبّ بودن به محبوب بودنِ خدا منتقل کنند. اینها واسطه، شفیع و مسیر فیض هستند که ما را از دالان انتقالی محبت عبور بدهند.
در مسائل منطقی حد وسطی ذکر می‌کنند، می‌گویند «الف»، «باء» است و هرچه «باء» است «جیم» است؛ پس «الف»، «جیم» است. در مسائل سیر و سلوک اگر کسی بخواهد از مقام محبّ بودن به محبوب بودن برسد حدّ وسط آن «حبیب‌الله» است. اگر کسی پیرو «حبیب‌الله» بود، از محبّ بودن به محبوب بودن منتقل می‌شود؛ لذا این بخش از قرآن آن حدّ وسط را ذکر کرد. به پیغمبر(صلّی‌الله علیه وآله) فرمود شما به مردم بگویید: (إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونی)؛ من که حبیب خدا هستم، در مدار محبت و دین من حرکت کنید، (یُحْبِبْكُمُ اللهُ)، از محبّ بودن به محبوب بودن می‌رسید.
بیانات حضرت آیت‌الله جوادی آملی (دام‌ظله)
در جلسه درس اخلاق؛ 97/2/20
مرکز اطلاع‌رسانی اسرا
___________________
[1]. واقعه، 49 و50.
[2]. نهج‌البلاغه صبحی صالح، خطبه221.
[3]. بقره، 197.
[4]. آل‌عمران، 31.