رهبر معظّم انقلاب اسلامی در واکنش به لیبرالیسم فرهنگی روزنامة همشهری در اسفند 1371 به حسین شریعتمداری – که بعداً در سال 1372 به نمایندگی ولیِّ‌فقیه و سرپرست موسسه کیهان منصوب شد – مأموریت دادند تا به تحلیل محتوا و بررسی سرمقاله‌های 10 شماره از این روزنامه بپردازد و نتیجه را خدمت ایشان گزارش کند. حسین شریعتمداری بعد از بررسی خود، تحلیلی را در 11 صفحه دستنویس محضر ایشان ارائه داد.
ماجرای این مأموریت و نتیجه آن را از زبان حسین شریعتمداری دنبال می‌کنیم. مؤسسة قدرولایت در تاریخ 25/10/1395 برای پیگیری این مسئله مصاحبه‌ای با ایشان ترتیب داد و موفق شد گزارش ایشان را اخذ نماید که برای اوّلین بار در این نوشتار انتشار می‌یابد تا برای همگان، فضایی که مجموعة عناصر فرهنگی و مدعی روشنفکری تحت حمایت دولتمردان سازندگی، ایجاد کرده و به دنبال تحقق کامل آن بودند، روشن شود.
سؤال: مرحوم حاج حسن شايانفر در مقدمة كتاب «متهم رديف اوّل» ماجرايي را از مأموريت رهبر معظّم انقلاب به جنابعالي براي بررسي يادداشت‌هاي روز 10 شماره از روزنامة همشهري در سال 1371 به مدير مسئولي غلامحسين كرباسجي ياد مي‌كنند كه جنابعالي اين 10 شماره را بررسي كرده و گزارشي طي 11 صفحه براي استحضار رهبري ارسال مي‌نماييد. رهبر انقلاب بعد از مطالعه گزارش، پيامي براي جنابعالي توسط آقاي حجازي ارسال مي‌دارند مبني بر اين كه «اين گزارش، تيزبينانه و دقيق تهيه شده و منطبق با برداشتی که من از مطالعه آنها داشتم مي‌باشد، اگر مي‌خواهيد آنها را ويرايش كنيد شايد در زمان نزديكي منتشر شود.» در بياناتي هم كه رهبر انقلاب در تاريخ 23/9/1378 با شوراي عالي انقلاب فرهنگي داشتند اشاره به موضوع تهاجم فرهنگي كرده و ورود مقوله‌هاي مربوط به تهاجم فرهنگي را از سال‌هاي 71 و72 ذكر فرموده‌اند. لطفاً در مورد اين مأموريت و ربط آن با موضوع تهاجم فرهنگي بفرماييد؟
پاسخ: این اتفاق در سال 71 افتاد و آقای شایانفر آن را در کتاب متهم ردیف اوّل که شرح دادگاه من خصوصاٌ در رابطه با شیرین عبادی بود، آورده است. در سال 71 من هنوز به کیهان نیامده بودم. البته گاهی برای آن یادداشت می‌نوشتم همان‌طور که برای روزنامة جمهوری اسلامی می‌نوشتم. درسال 72، اوّل دی ماه 72 بود که آقا حکم دادند و من به کیهان آمدم. سال 71 بود که آقای حجازی گفتند: آقا فرموده‌اند که ده شماره از روزنامة همشهری را‌، نه ده شمارة اوّل بلکه ده شمارة اخیر همشهری را فرمودند مطالعه کنید. روزنامة همشهری مدتی بود که چاپ می‌شد. ده شمارة اخیر را آقا فرمودند «یادداشت‌هایش را مطالعه بکنید.» یعنی نگاه آقا هم یک نگاه خیلی دقیقی است و می‌دانند که همة مطالب ده شمارة روزنامه را در یک زمان کمی نمی‌شود ارزیابی کنید. یادداشت هم پیشانی و جبهة اصلی روزنامه است. آن موقع هم آقای شمس‌الواعظین سردبیر همشهری بود و یادداشت‌ها «سرمقاله‌ها» را هم عمدتاٌ ایشان می‌نوشتند. «سرمقاله‌ها را» آقا فرموده بودند: «شما ده شمارة اخیر همشهری را مطالعه بکنید و یک ارزیابی از آن بدهید.» من هم حسب‌الامر ایشان یادداشت‌های 10 شماره را دیدم و ارزیابی را در 10-11 صفحة دستخطی خودمان نوشتیم و خدمت حضرت آقا تقدیم کردیم. بعداً ایشان به آقای حجازی نکته‌ای را فرموده بودند و گفته بودند به ایشان که به من بگویند. من عین متنی که ایشان مرقوم فرمودند برایتان می‌خوانم، آقا فرموده بودند: «جناب آقای حجازي این تحلیل بسیار خوب و تیزبینانه و دقیقاَ منطبق بر همان برداشتی است که من از مطالعة آن چند شماره، از آن یافتم. البته آنچه من مجملاٌ درک می‌کردم در این نوشته به روشنی تبیین و برای آن اتخاذ شواهد شده است. به ایشان بگویید این نوشته را ویرایش لفظی اگر می‌خواهند بکنند شاید لازم باشد در زمان نزدیک به نحوی انتشار یابد.» روزنامة همشهری آن موقع در اختیار آقای کرباسچی بود و در دوران آقای خاتمی مسیری داشت که روزنامه‌های دیگرهم به آن مسیر وارد شدند و دقیقاٌ به یک نقطه‌ای رسیدند که این تعبیر حضرت آقا که «مطبوعات تبدیل به پایگاه یا ستاد دشمن شدند» در‌باره‌شان صدق می‌کرد.
البته بعد از اینکه آقا چنین تعبیری را به کار بردند، آقای یونسی که آن موقع وزیر اطلاعات آقای خاتمی بودند، در مصاحبه‌ای گفتند: ما این پایگاه‌های نیروهای ضدانقلاب را شناسایی کردیم ولی هیچ اتفاقی نیفتاد.1
کافی است نگاهی به اسامی کسانی که خاتمی در پست‌های مدیریتی مختلف ارشاد به کار گرفت بیندازیم و به مواضع این افراد و نقش آنها در سال‌های بعد و در فتنه‌های 78 و 88 بیندیشیم، تا متوجه شویم که خاتمی در ارشاد چه کرد و چه تفکری را بر فرهنگ کشور، مسلط نمود.
افرادی چون عطا‌ءاله مهاجرانی،‌‌هادی خانیکی، عیسی سحرخیز، ابراهیم اصغرزاده، محمدعلی ابطحی، رجبعلی مزروعی، احمد بورقانی، محسن امین‌زاده، مصطفی تاج‌زاده، بهزاد نبوی، فیض‌اله عرب‌سرخی و... هیچ اعتقاد راسخی به مبانی اسلام ناب و اصول انقلاب اسلامی نداشتند. بلکه به تمدن و فرهنگ غرب دلباخته بودند و امیدشان به این بود که از مجاری قدرت نظام، استفاده کرده و بتوانند هرچه بیشتر از خصیصة دینی بودن نظام بکاهند و دین را در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی به حداقل‌ها کاهش دهند!
دورة ده سالة وزارت خاتمی را به دو دوره از لحاظ عملکردی و جهت‌گیری تقسیم کرده‌اند. دورة همزمان با حیات امام خمینی که از سال 61 تا خرداد سال 68 که امام خمینی به رحمت خدا رفت، یعنی مدت حدود 7 سال است. در این دوره خاتمی و تیم همراه او تلاش کردند تا در ظاهر و صورت، اصول انقلاب اسلامی و تفکرات ناب توحیدی را نقض نکنند و به توجیه و تبیین زیرساخت‌های فکری خود بپردازند. دورة دوم وزارت خاتمی از بعد از رحلت امام خمینی تا استعفای او در تاریخ 3خرداد 1371 ادامه یافت.
بعد از رحلت امام خمینی(ره) و رهبری حضرت آیت‌اله خامنه‌ای، جهت‌گیری‌ها و عملکرد خاتمی و همفکران او تغییر یافت. اوّلاً خاتمی در سال 1369 از نمایندگی ولی‌ِّفقیه در مؤسسة کیهان استعفا داد و موسوی خوئینی‌ها نیز از دادستانی کل کشور کناره گرفت و با حکم‌‌هاشمی رفسنجانی که رئیس‌جمهور شده بود به ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری منصوب شد! خاتمی در دورة ریاست جمهوری‌‌هاشمی رفسنجانی به عنوان وزیر ارشاد پیشنهاد و با رأی مجلس مجدداً در رأس وزارتخانة مهم فرهنگی کشور قرار گرفت. ثانیاً در شعارهای چپ‌گرای خاتمی و همفکران او صبغة لیبرالیسم غربی‌اش آشکار شد و مدافعان دیروز ولایت فقیه و عقاید اسلامی، اینک برای عبور تدریجی از اصل ولایت فقیه و حداقلی کردن نقش دین در اجتماع و سیاست، به تلاش‌های مضاعف و بی‌پرده دست زدند و کوشیدند تا وضع جدید بعد از ولایت فقیه، رهبر معظّم انقلاب را به چالش بکشند!! که مواضع تجدیدنظر طلبان را برای به اصطلاح «گذار به دموکراسی» از نوع غربی آن، تقویت کرد.
پانوشت‌ها:
۱- گزارش آقای حسین شریعتمداری که به رهبری انقلاب اسلامی تقدیم شد، در بخش‌های پایانی این نوشتار منتشر خواهد شد.