خدا رحمت کند مرحوم رسول ترک(رسول دادخواه خیابانی) را ! از کسانی بود که با وجودی که سابقه خوبی نداشت و در جوانی اهل دین نبود، ولی به برکت دستگیری امام حسین(ع)زیرو رو شد و از او گوهری (بس گرانبها ) ساخته شد.
می‌گویند ایشان هر سال عید نوروز که همه مشغول شادی و سرگرمی‌های عید بودند، به کربلا مشرف می‌شد و سال را در کنار اربابش اباعبدالله (ع)تحویل می‌کرد. یک وقت یکی از دوستانش از او پرسید: حاجی چرا مقید شده‌ای عید‌ها به کربلا بیایی؟ چرا تاسوعا و عاشورا یا اربعین نمی‌آیی؟ رسول‌اشک ریخت و با دلی شکسته گفت: من در طول سال رویم سیاه می‌شود. به این امید آخر هر سال می‌آیم خدمت مولایم تا با دستگیری و شفاعتش همه رو سیاهی‌های سال پاک شود و رو سفید برگردم.
 آبرو می‌رود‌ای ابر خطا پوش ببار
که به دیوانِ عمل، نامه سیاه آمده ایم
* مسعود عالی ، صراط و شفاعت ، صص 221 و 222.