۸۹۳ - درمکتب امام (ره) :تأکید امام بر عدم اختلاط با نامحرم‌ها ۱۳۹۹/۰۹/۱۲
تأکید امام بر عدم اختلاط با نامحرم‌ها
امام در مقابل ارتباط ما با نامحرم خیلی سختگیرند. الان پسرهای من و حاج احمد آقا پانزده – شانزده ساله‌اند، ما یک روز اگر منزل آقا برای ناهار دعوت بشویم، پسرها حق آمدن ندارند یا اگر هم بیایند؛ مثلاً ما خانه خانم می‌نشینیم و سفره می‌اندازیم و آنها منزل احمد آقا. آن هم برای اینکه پسرها و دخترهای فامیل و خانه با هم غذا نخورند، نه فقط سر سفره، بلکه حتی سلام هم به هم نکنند، چون واجب نیست. من خودم پانزده ساله بودم که آقای اشراقی با خواهرم ازدواج کرده و تازه داماد ما شده بودند. یک روز ما دعوت داشتیم منزل ایشان، همین جور که من و آقا با هم وارد شدیم، دیدم آقای اشراقی دارند می‌آیند، استقبال در یک باغچه‌ای بود که ما داشتیم جلو می‌رفتیم، من به آقا گفتم: «سلام بکنم؟» امام در جواب گفتند: «واجب نیست!»
من هم رویم نشد که سلام نکنم. زدم و از داخل باغچه رد شدم که با آقای اشراقی روبه‌رو نشوم؛ مادر من، وقتی آقا را گرفتند و بردند ترکیه، یعنی چهل سال بعد از زندگی‌شان، اولین سلام را به برادرشوهرشان کردند! ماجرا هم این بود که وقتی عمویم می‌خواستند بروند ترکیه خدمت آقا، آمدند از پشت در گفتند: «من می‌خواهم با خود خانم صحبت کنم، تا اگر بخواهند پیغامی بدون واسطه برای آقا داشته باشند.» که مادرم ناچار شدند سلام کنند! و بعد یادم است آمدند و گفتند ناراحتند، چون اولین سلام را در نبودن آقا کرده‌اند، آن هم با این لفظ که «اگر آقا راضی نباشند چه؟» من هم گفتم: «نه دیگه حالا سنی از شما گذشته و مجبور بودید.» البته امام در مورد کار واجب و ضروری حرفی ندارند، این را بدانید! الان مثلاً نمی‌گویند چون استاد مرد است، دانشگاه نروید و یا برای خرید بیرون نروید و تاکسی یا اتوبوس سوار نشوید. خیر اینها را کار ندارند، اما باید جدی صحبت کرد – نه اینکه دور هم بی‌خودی بنشینید و سلام علیک کنید. امّا اگر کار دارید، با هر مرد هم حرف بزنید‌اشکالی ندارد. به هرحال در مورد این مهمانی رفتن خانمها و آقایان و با هم و دور هم نشستن نامحرم‌ها در مهمانی‌ها ایشان همه را حرام می‌دانند – که زنها با مردها و دخترها با پسرها – صحبت کنند. فقط در مورد کار ایرادی نمی‌گیرند. البته ایشان آدم خشکی نیستند و مطابق روز زندگی می‌کنند و متعادل هستند و اصلاً همه کار و برخوردشان و حتی لباس پوشیدنشان
متعادل است.
* خانم زهرا مصطفوی – پا به پای آفتاب –چاپ جدید- ج 1 – صفحه 180.
امام در مقابل ارتباط ما با نامحرم خیلی سختگیرند. الان پسرهای من و حاج احمد آقا پانزده – شانزده ساله‌اند، ما یک روز اگر منزل آقا برای ناهار دعوت بشویم، پسرها حق آمدن ندارند یا اگر هم بیایند؛ مثلاً ما خانه خانم می‌نشینیم و سفره می‌اندازیم و آنها منزل احمد آقا. آن هم برای اینکه پسرها و دخترهای فامیل و خانه با هم غذا نخورند، نه فقط سر سفره، بلکه حتی سلام هم به هم نکنند، چون واجب نیست. من خودم پانزده ساله بودم که آقای اشراقی با خواهرم ازدواج کرده و تازه داماد ما شده بودند. یک روز ما دعوت داشتیم منزل ایشان، همین جور که من و آقا با هم وارد شدیم، دیدم آقای اشراقی دارند می‌آیند، استقبال در یک باغچه‌ای بود که ما داشتیم جلو می‌رفتیم، من به آقا گفتم: «سلام بکنم؟» امام در جواب گفتند: «واجب نیست!»
من هم رویم نشد که سلام نکنم. زدم و از داخل باغچه رد شدم که با آقای اشراقی روبه‌رو نشوم؛ مادر من، وقتی آقا را گرفتند و بردند ترکیه، یعنی چهل سال بعد از زندگی‌شان، اولین سلام را به برادرشوهرشان کردند! ماجرا هم این بود که وقتی عمویم می‌خواستند بروند ترکیه خدمت آقا، آمدند از پشت در گفتند: «من می‌خواهم با خود خانم صحبت کنم، تا اگر بخواهند پیغامی بدون واسطه برای آقا داشته باشند.» که مادرم ناچار شدند سلام کنند! و بعد یادم است آمدند و گفتند ناراحتند، چون اولین سلام را در نبودن آقا کرده‌اند، آن هم با این لفظ که «اگر آقا راضی نباشند چه؟» من هم گفتم: «نه دیگه حالا سنی از شما گذشته و مجبور بودید.» البته امام در مورد کار واجب و ضروری حرفی ندارند، این را بدانید! الان مثلاً نمی‌گویند چون استاد مرد است، دانشگاه نروید و یا برای خرید بیرون نروید و تاکسی یا اتوبوس سوار نشوید. خیر اینها را کار ندارند، اما باید جدی صحبت کرد – نه اینکه دور هم بی‌خودی بنشینید و سلام علیک کنید. امّا اگر کار دارید، با هر مرد هم حرف بزنید‌اشکالی ندارد. به هرحال در مورد این مهمانی رفتن خانمها و آقایان و با هم و دور هم نشستن نامحرم‌ها در مهمانی‌ها ایشان همه را حرام می‌دانند – که زنها با مردها و دخترها با پسرها – صحبت کنند. فقط در مورد کار ایرادی نمی‌گیرند. البته ایشان آدم خشکی نیستند و مطابق روز زندگی می‌کنند و متعادل هستند و اصلاً همه کار و برخوردشان و حتی لباس پوشیدنشان
متعادل است.
* خانم زهرا مصطفوی – پا به پای آفتاب –چاپ جدید- ج 1 – صفحه 180.