آیتالله ضیاءآبادی اخیراً به بیماری کرونا مبتلا و مدتی در بخش آیسییو بیمارستان خاتمالانبیاء(ص) بستری بود.
به گزارش فارس، ایشان از شاگردان امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی بود. وی از سال ۱۳۴۰ تاکنون استاد حوزه علمیه تهران و جلسات تفسیر و اخلاق وی در مسجد علیبنالحسین(ع) دربند برگزار میشد.
آیتالله سیدمحمد ضیاءآبادی در سال ۱۳۴۷ هجری قمری برابر با ۱۳۰۷ هجری شمسی در قریه ضیاءآباد واقع در ۴۵ کیلومتری شهرستان قزوین و در خانوادهای روحانی دیده به جهان گشود.
سید محمد سال ۱۳۲۰ برای تحصیل به قزوین رفت و در مدرسه التفاتیه که از مدارس کهن قزوین به شمار میرود، مشغول فراگیری علوم اسلامی شد و مقدمات را شامل صرف، نحو، معانی، بیان و بدیع و منطق نزد استاد آقا شیخ یحیی مفیدی فرا گرفت.
آیتالله سیدمحمد ضیاءآبادی بعد از مدتی اقامت در حوزه علمیه قزوین، در سال ۱۳۲۸ شمسی راهی حوزه علمیه قم شد و به مدت ۱۲ سال از محضر اساتید قم از جمله حضرات آیات سدهی اصفهانی، بروجردی، امام خمینی، علامه طباطبایی و... استفاده کرد.
وی در ادامه به تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت و کتب معالم، قوانین و لمعه را برای طلاب و فضلاء حوزه علمیه قم تدریس میکرد. اما سال ۱۳۴۰ شمسی و پس از رحلت آیتالله بروجردی به تهران مهاجرت کرد و بیش از ۴۰ سال در تهران مشغول خدمات علمی و فرهنگی بود.
آیتالله ضیاءآبادی درباره هجرتش به تهران میگوید: در دوران اقامتم در قم در درس خارج حضرت امام و آیتالله بروجردی شرکت کردم و تمام این درسها و نیز کفایه و اسفار ملاصدرا را با حضرت آیتالله شیخ محمد محمدی گیلانی و مرحوم شیخ حسن لاهوتی بحث میکردم. بعد از فوت آیتالله بروجردی احساس کردم اقامت من در قم ضروری نیست، لذا به تهران مهاجرت کردم. آشناییام با برخی دوستان که اغلب اهل وعظ و خطابه و به اصطلاح منبری بودند، مرا به منبری شدن علاقهمند کرد و تشخیص دادم که زمینه کار در تهران مساعدتر است، لذا به تهران آمدم و ضمن تدریس در مدرسه آقای مجتهدی تهرانی، به کار وعظ و تبلیغ پرداختیم. بعد از مدتی چون علاقهمند به مطالعه بودم، تشخیص دادم که منابر خود را هدفمند کنم تا وقت بیشتری برای مطالعه داشته باشم که الحمدلله توفیقاتی نیز در این باره داشتهام.
این عالم ربانی در تهران در کنار منابر و وعظ، جلسات اخلاق، تفسیر قرآن، تفسیر زیارت جامعه و زیارت عاشورا را هم آغاز کرد و پس از مدتی کوتاه مخاطبان زیادی از جلساتش استقبال میکردند.