3 - پژمان کریمی: باز هم تلاشی ناکام رسوایی تازه! ۱۳۹۹/۱۱/۲۲
باز هم تلاشی ناکام رسوایی تازه!
۱۳۹۹/۱۱/۲۲
پژمان کریمی
انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران در حالی وارد 43 سالگی خود شد که : یک سال جنگ تجزیه‌طلبانه در حد فاصل 1358 تا 1359 پشت سر گذاشته شد. در شرایط تحریم شدید اقتصادی و تسلیحاتی، هشت سال جنگ تحمیلی در برابر عراق بعثی به‌طور مستقیم و 60 کشور جهان به شکل غیرمستقیم تجربه شد و با ناکام ماندن دشمن از تجزیه ایران و سرنگون‌سازی حکومت دینی و پدیداری عمق نفوذ استراتژیک ایران در منطقه غرب آسیا، پیروزی حاصل شد. انواع توطئه‌ها مانند کودتای آمریکایی نوژه و تحرکات 42 ساله گروهک‌های معاند و وابسته به اجنبی خنثی گشت. اثر فلج‌کننده آفت تحریم با خودکفایی در محصولات استراتژیک و اعمال سیاست‌های مقاومتی و ترفندهای بایسته نابود شد. و اینک و امروز نیز به‌واسطه ایمان الهی و عمل دینی و ولایت‌مداری مردم و نیز در سایه رهبری داهیانه رهبر معظم انقلاب، به تعبیری؛ سفینه انقلاب و نظام، با شکوه‌تر و بالنده‌تر از گذشته؛ در مسیر آینده به پیش می‌رود.
دهه فجر انقلاب اسلامی، فرصت مناسبی است برای مرور تاریخ ایران؛ نگاهی با تامل به چیستی و عملکرد رژیم سفاک و مزدور و دین‌ستیز پهلوی و دلیل بپاخواست مردم ایران به رهبری حضرت امام خمینی(ره). دهه فجر مجالی است برای پرداختن به چنین موضوعی که «اگر انقلاب اسلامی پیروز نمی‌شد، اکنون ایران در چه وضع و احوالی بسر می‌برد؟» و پاسخ به این پرسش که «دستاوردهای انقلاب اسلامی در ابعاد و زمینه‌های گوناگون چیست؟» و...؟
در سطح رسانه‌ها و تریبون‌های داخل کشورمان آنچه باید در‌باره انقلاب اسلامی گفته شود؛ بیان شده و هر ساله بیان نیز خواهد شد. البته نوع بیان و کمیت آن جای انتقاد جدی دارد. به‌ویژه در دهه فجر سال جاری که به هر دلیل؛ پرداختن به جشن پیروزی انقلاب اسلامی - به نظر- با ساده‌نگری و کاهلی برخی نهادهای تصمیم‌گیر و فرهنگی ،صورت گرفت.
در این میان؛ امسال عملکرد رسانه‌های معاند نیز در قبال مناسبت دهه فجر اگر چه مانند سال‌های پیش همراه با خصومت و کینه‌ورزی بود اما نسبت به سال‌های گذشته، خط تخریب و تحریف «انقلاب» با حجم زیاد و با محتوایی پررنگ صورت گرفت.
رسانه‌های معاند – آن دسته که با سکوت و بی‌اعتنایی به دهه فجر گذر نکردند- این چند محور را دستمایه قرار دادند:
یک- تحریف ماهیت انقلاب اسلامی و معرفی آن به عنوان «انقلاب ضدسلطنتی» یا در معنای فرقه‌گرایانه «انقلاب مذهبی» (و نه اسلامی).
دو - نفی موضع استکبارستیزانه و ضدصهیونیستی نهضت انقلاب اسلامی.
سه - تاکید بر اینکه انقلاب اسلامی تنها یک حادثه بود که به‌دلیل بی‌وفایی مردم به سلطنت و بی‌توجهی به مدرنیزاسیون شتابان صورت گرفت.
چهار - مردم از رهبر انقلاب شناخت زیادی نداشتند.
پنج- انقلاب اسلامی هیچ‌گونه دستاوردی در هیچ زمینه‌ای نداشته است.
تلاش رسانه‌های معاند بر اساس محورهای موضوعی یاد شده در حالی صورت گرفت که:
مردم ایران شعار و خواست اصلی خود را در یک جمله خلاصه کرده بودند: «استقلال ، آزادی ، جمهوری اسلامی». حضرت روح الله، در عاشورای سال 1342 در سخنرانی تاریخی خود به صراحت ایرادات و مفاسد رژیم طاغوت را بیان می‌دارند و مواضع ضدآمریکایی و ضدصهیونیستی خود را آشکار نمودند. در واقع معظم‌له خواست و مطالبه مردم مسلمان و رنجدیده ایران را به تمامی و صراحت توصیف فرمودند.
در کدام مقطع نهضت انقلاب اسلامی؛ حضرت امام خمینی(ره) و مردمی که ایشان را رهبر و ولی خود می‌دانستند، بیرون از «دایره اسلام و اسلام‌خواهی و استقلال‌طلبی و نفی اجانب و جنود سلطه» مطلبی بیان کردند که با استناد بدان می‌توان برای انقلاب اسلامی ماهیتی غیر از «اسلامی» قائل شد؟
محمدرضا پهلوی در 15 آبان سال 57 ناخواسته و ناچار در برابر دوربین تلویزیون قرار گرفت و خطاب به مردم ایران گفت که « من صدای انقلاب شما را شنیدم.» آیا در همین سخنرانی نبود که فرزند رضا پالانی، به روشنی به اعترافی باز هم ناخواسته و البته از روی استیصال لب باز می‌کند و بر وجود فساد در دستگاه پادشاهی تاکید می‌نماید و وعده می‌دهد: «تضمین می‌کنم، که حکومت ایران در آینده بر اساس قانون اساسی، عدالت اجتماعی و اراده ملی و به دور از استبداد و ظلم و فساد خواهد بود.»
همین سخنرانی بهترین گواه بر دلیل خیز انقلابی مردم ایران و خواسته عمومی‌شان معنا می‌شود. به همین خاطر است که این سخنرانی یک بار هم از رسانه‌های معاند پخش نشده است.
مردم طی دوران 15 ساله نهضت انقلاب اسلامی، از طریق شاگردان بلاواسطه و آثار نوشتاری و صوتی حضرت امام (ره) و آگاهی از سلوک سیاسی و زحمات و فداکاری‌شان، شناخت لازم را نسبت به شخصیت و افکار و آرمان‌هایشان بدست آورده بودند. شناخت به اندازه‌ای بود که با فرمانی از حضرتشان، به‌رغم مخاطرات، مردم به خیابان‌ها می‌آمدند و برابر اسلحه‌های آمریکایی عمال پهلوی فریاد اعتراض سر می‌دادند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز تا به امروز که انقلاب وارد 43 سالگی خود شده است، مردم بر پایه شناخت و باورشان نسبت به حضرت امام خمینی(ره) از راه و میراث ایشان - انقلاب و نظام اسلامی- جانانه دفاع کرده‌اند و خواهند کرد.
انقلاب اسلامی در کنار بیدارگری و ایجاد بصیرت و اعطای عزت نفس، باور- به تعبیری- «ما می‌توانیم» را به اذهان بخشید. امروز دستاوردهای انقلاب در عرصه‌های هسته‌ای، نانو، فضایی ، انواع جنگ افزارهای راهبردی و علوم پزشکی و...ایران را در ردیف کشورهای پیشرفته نشانده است و اگر چنین نبود؛ مطمئن باشید که دشمنان از سوی انقلاب و ایران اسلامی هیچ هراسی نداشتند! اصلا چرا باید می‌هراسیدند؟ یک کشور عقب‌افتاده و وابسته و مفلوک برای استکبار چه خطری دارد که باید همواره در حال توطئه و تحرک علیه آن برآیند و هر بار در پس هر شکست نیز مفتضح‌تر از پیش برابر دیدگان جهانیان سر به زیر اندازند؟
به هر روی؛ امسال – روشن‌تر از هر سال - تقلای مفلوکانه و ذلیلانه و سرشار از دروغ و نفی و تحریف روشن رسانه‌های معاند به‌خوبی بیانگر ثبات و قدرت روزافزون جمهوری اسلامی بود. به همین اندازه نیز تقلای یاد شده؛ نشانه‌ای بر زبونی و استیصال استکبار و عمله میدانی داخلی و خارجی‌اش در مقابل ملت بزرگ ایران قلمداد می‌شود که صاحبان انقلاب و نظام دینی بشمار می‌آیند.
انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران در حالی وارد 43 سالگی خود شد که : یک سال جنگ تجزیه‌طلبانه در حد فاصل 1358 تا 1359 پشت سر گذاشته شد. در شرایط تحریم شدید اقتصادی و تسلیحاتی، هشت سال جنگ تحمیلی در برابر عراق بعثی به‌طور مستقیم و 60 کشور جهان به شکل غیرمستقیم تجربه شد و با ناکام ماندن دشمن از تجزیه ایران و سرنگون‌سازی حکومت دینی و پدیداری عمق نفوذ استراتژیک ایران در منطقه غرب آسیا، پیروزی حاصل شد. انواع توطئه‌ها مانند کودتای آمریکایی نوژه و تحرکات 42 ساله گروهک‌های معاند و وابسته به اجنبی خنثی گشت. اثر فلج‌کننده آفت تحریم با خودکفایی در محصولات استراتژیک و اعمال سیاست‌های مقاومتی و ترفندهای بایسته نابود شد. و اینک و امروز نیز به‌واسطه ایمان الهی و عمل دینی و ولایت‌مداری مردم و نیز در سایه رهبری داهیانه رهبر معظم انقلاب، به تعبیری؛ سفینه انقلاب و نظام، با شکوه‌تر و بالنده‌تر از گذشته؛ در مسیر آینده به پیش می‌رود.
دهه فجر انقلاب اسلامی، فرصت مناسبی است برای مرور تاریخ ایران؛ نگاهی با تامل به چیستی و عملکرد رژیم سفاک و مزدور و دین‌ستیز پهلوی و دلیل بپاخواست مردم ایران به رهبری حضرت امام خمینی(ره). دهه فجر مجالی است برای پرداختن به چنین موضوعی که «اگر انقلاب اسلامی پیروز نمی‌شد، اکنون ایران در چه وضع و احوالی بسر می‌برد؟» و پاسخ به این پرسش که «دستاوردهای انقلاب اسلامی در ابعاد و زمینه‌های گوناگون چیست؟» و...؟
در سطح رسانه‌ها و تریبون‌های داخل کشورمان آنچه باید در‌باره انقلاب اسلامی گفته شود؛ بیان شده و هر ساله بیان نیز خواهد شد. البته نوع بیان و کمیت آن جای انتقاد جدی دارد. به‌ویژه در دهه فجر سال جاری که به هر دلیل؛ پرداختن به جشن پیروزی انقلاب اسلامی - به نظر- با ساده‌نگری و کاهلی برخی نهادهای تصمیم‌گیر و فرهنگی ،صورت گرفت.
در این میان؛ امسال عملکرد رسانه‌های معاند نیز در قبال مناسبت دهه فجر اگر چه مانند سال‌های پیش همراه با خصومت و کینه‌ورزی بود اما نسبت به سال‌های گذشته، خط تخریب و تحریف «انقلاب» با حجم زیاد و با محتوایی پررنگ صورت گرفت.
رسانه‌های معاند – آن دسته که با سکوت و بی‌اعتنایی به دهه فجر گذر نکردند- این چند محور را دستمایه قرار دادند:
یک- تحریف ماهیت انقلاب اسلامی و معرفی آن به عنوان «انقلاب ضدسلطنتی» یا در معنای فرقه‌گرایانه «انقلاب مذهبی» (و نه اسلامی).
دو - نفی موضع استکبارستیزانه و ضدصهیونیستی نهضت انقلاب اسلامی.
سه - تاکید بر اینکه انقلاب اسلامی تنها یک حادثه بود که به‌دلیل بی‌وفایی مردم به سلطنت و بی‌توجهی به مدرنیزاسیون شتابان صورت گرفت.
چهار - مردم از رهبر انقلاب شناخت زیادی نداشتند.
پنج- انقلاب اسلامی هیچ‌گونه دستاوردی در هیچ زمینه‌ای نداشته است.
تلاش رسانه‌های معاند بر اساس محورهای موضوعی یاد شده در حالی صورت گرفت که:
مردم ایران شعار و خواست اصلی خود را در یک جمله خلاصه کرده بودند: «استقلال ، آزادی ، جمهوری اسلامی». حضرت روح الله، در عاشورای سال 1342 در سخنرانی تاریخی خود به صراحت ایرادات و مفاسد رژیم طاغوت را بیان می‌دارند و مواضع ضدآمریکایی و ضدصهیونیستی خود را آشکار نمودند. در واقع معظم‌له خواست و مطالبه مردم مسلمان و رنجدیده ایران را به تمامی و صراحت توصیف فرمودند.
در کدام مقطع نهضت انقلاب اسلامی؛ حضرت امام خمینی(ره) و مردمی که ایشان را رهبر و ولی خود می‌دانستند، بیرون از «دایره اسلام و اسلام‌خواهی و استقلال‌طلبی و نفی اجانب و جنود سلطه» مطلبی بیان کردند که با استناد بدان می‌توان برای انقلاب اسلامی ماهیتی غیر از «اسلامی» قائل شد؟
محمدرضا پهلوی در 15 آبان سال 57 ناخواسته و ناچار در برابر دوربین تلویزیون قرار گرفت و خطاب به مردم ایران گفت که « من صدای انقلاب شما را شنیدم.» آیا در همین سخنرانی نبود که فرزند رضا پالانی، به روشنی به اعترافی باز هم ناخواسته و البته از روی استیصال لب باز می‌کند و بر وجود فساد در دستگاه پادشاهی تاکید می‌نماید و وعده می‌دهد: «تضمین می‌کنم، که حکومت ایران در آینده بر اساس قانون اساسی، عدالت اجتماعی و اراده ملی و به دور از استبداد و ظلم و فساد خواهد بود.»
همین سخنرانی بهترین گواه بر دلیل خیز انقلابی مردم ایران و خواسته عمومی‌شان معنا می‌شود. به همین خاطر است که این سخنرانی یک بار هم از رسانه‌های معاند پخش نشده است.
مردم طی دوران 15 ساله نهضت انقلاب اسلامی، از طریق شاگردان بلاواسطه و آثار نوشتاری و صوتی حضرت امام (ره) و آگاهی از سلوک سیاسی و زحمات و فداکاری‌شان، شناخت لازم را نسبت به شخصیت و افکار و آرمان‌هایشان بدست آورده بودند. شناخت به اندازه‌ای بود که با فرمانی از حضرتشان، به‌رغم مخاطرات، مردم به خیابان‌ها می‌آمدند و برابر اسلحه‌های آمریکایی عمال پهلوی فریاد اعتراض سر می‌دادند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز تا به امروز که انقلاب وارد 43 سالگی خود شده است، مردم بر پایه شناخت و باورشان نسبت به حضرت امام خمینی(ره) از راه و میراث ایشان - انقلاب و نظام اسلامی- جانانه دفاع کرده‌اند و خواهند کرد.
انقلاب اسلامی در کنار بیدارگری و ایجاد بصیرت و اعطای عزت نفس، باور- به تعبیری- «ما می‌توانیم» را به اذهان بخشید. امروز دستاوردهای انقلاب در عرصه‌های هسته‌ای، نانو، فضایی ، انواع جنگ افزارهای راهبردی و علوم پزشکی و...ایران را در ردیف کشورهای پیشرفته نشانده است و اگر چنین نبود؛ مطمئن باشید که دشمنان از سوی انقلاب و ایران اسلامی هیچ هراسی نداشتند! اصلا چرا باید می‌هراسیدند؟ یک کشور عقب‌افتاده و وابسته و مفلوک برای استکبار چه خطری دارد که باید همواره در حال توطئه و تحرک علیه آن برآیند و هر بار در پس هر شکست نیز مفتضح‌تر از پیش برابر دیدگان جهانیان سر به زیر اندازند؟
به هر روی؛ امسال – روشن‌تر از هر سال - تقلای مفلوکانه و ذلیلانه و سرشار از دروغ و نفی و تحریف روشن رسانه‌های معاند به‌خوبی بیانگر ثبات و قدرت روزافزون جمهوری اسلامی بود. به همین اندازه نیز تقلای یاد شده؛ نشانه‌ای بر زبونی و استیصال استکبار و عمله میدانی داخلی و خارجی‌اش در مقابل ملت بزرگ ایران قلمداد می‌شود که صاحبان انقلاب و نظام دینی بشمار می‌آیند.