شهید مدافع حرم رحیم کابلی، از شهدای عملیات خان طومان در اردیبهشت سال 95 است. وی با اینکه بازنشسته شده بود، اما جهاد در راه خدا و در دفاع از حریم آل‌الله، را بر استراحت و زندگی راحت ترجیح داد و در این راه جان داد. فرزند شهید کابلی می‌گفت: «پدرم وقتی که برای بار اول رفتند سوریه و دوباره برگشتند اولین چیزی که گفتند این بود «اشتباه کردم برگشتم می‌تونستم بمونم» و وقتی مادرم خواست وسایل را مرتب کند و وسایل را از کیف خارج کنند اجازه ندادند؛ مهر نمازی که خواستند از کیف بردارند اجازه ندادند و تاکید کردند این مهر باشد و تا خون من با این تربت آغشته شود. در این نبرد (خان طومان) یک تیر هم به جایی که مهرشان بود اصابت کرد. پدرم برای بار دوم که در شلمچه اعزام شد حال و هوای دیگری داشت و از خانواده می‌خواست تا دعا کنیم که شهادت نصیبشان شود و از خدا خواسته بودم یک روزی با پسرشان هم لباس و همرزم جلوی دشمن بایستند که به این آرزویشان نیز رسیدند.»
فرازی از وصيت‌نامه شهید مدافع حرم رحیم کابلی: «همه شما را سفارش می‌کنم در گفتار و عمل پشتیبان ولایت فقیه باشید. دوست را شناخته و با او هماهنگ باشید و همراه. مراد از دوست کسانی هستند که به معنای واقعی با تفکرات امام و شهدا و ولایت همراهند. دشمن را شناخته و از آنها بیزاری بجویید در گفتار و رفتار، دشمن شیطان بزرگ آمریکاست و طرفداران آمریکا... روی قبرم بنویسید فدایی ولایت، نوکر حرم.»
