این‌قدر دقت لازم نیست
از خصوصیات درس و مباحثه امام با دوستانشان در ایام طلبگی، بیان بسیار ساده‏ و روان ایشان بود. امام در مباحث به بعضی از احتیاطات اعتنایی نداشتند. مثلاً از‏ نکاتی که بین فقها مطرح است این است که در مراسم حج، طواف‌کننده به هنگام‏ طواف باید مواظب باشد که در آن ازدحام شانه چپ او موازی خانه کعبه باشد و‏ منحرف نشود، ولی امام اصرار داشتند که این احتیاط‌ها نباید انجام شود. لازم نیست‏ مردم را در آن حال عبادت و معنویت به این مسئله متوجه کنیم. شانه چپ طواف‌کننده‏ عرفاً باید به طرف کعبه باشد و این‌قدر دقت لازم نیست. یا در مسئله روزه که بعضی‏ می‌گفتند اگر کسی با یک چوب کبریت خلال کند و آن را دوباره به دهان برگرداند و‏ رطوبت آن را فرو برد روزه‏‌اش باطل است. امام می‏‌فرمودند: «مگر یک چوب کبریت‏ چقدر از دهان رطوبت می‌گیرد و چقدر از رطوبت آن باقی می‏ماند که اگر دوباره به‏ دهان برده شود، خوردن و آشامیدن حساب شود.» امام معتقد بودند این‌گونه‏ احتیاط‌ها انسان را به وسواس می‌کشاند و از واقع‌بینی بازمی‏‌دارد. 
* آیت‌‏الله حسین بدلا - پابه‌پای آفتاب؛ ج 2، ص 303.