امروز با سالروز شهادت امام محمد باقر علیهالسلام همزمان است.
امام راحلمان(ره)درباره حضرتش(ع) میفرمودند؛ « ما مفتخریم «باقرالعلوم» که بالاترین شخصیت تاریخ است و کسی جز خدای تعالی و رسول صلیالله علیه و آله
و ائمه معصومین علیهمالسلام مقام او را درک نکرده و نتوانند درک کرد، از ماست». لقب باقر -شکافنده علم و رفع شبهاتی که دشمنان به تحریف آورده بودند- را از رسول خدا (ص) گرفته بودند. در سالروز شهادت آن امام بزرگوار این ستون را به گزیدهای از کلام رهبر معظم انقلاب در وصف حضرتش(ع) اختصاص میدهیم.
امام باقر علیهالسلام که حدود هجده سال دوران امامتشان طول کشید، الگوی کامل تلاش و مبارزه و مجاهدت خستگیناپذیر و پر از مشکلات برای اشاعه دین و کلمه حق و راه انداختن جریان فکری درست در دنیای آن روز بودند. هدفی که امروز ملت ایران برای آن تلاش میکند -یعنی زنده کردن سخن حق در دنیای مادی و منحط و گمراهکننده و غرق در فساد- کاری است که امام باقر(ع) یکتنه به کمک معدودی از اصحاب خود، در دنیای بزرگ آن روز اسلام انجام میداد.... امام باقر علیهالصلاه والسلام در ایجاد تشکیلات تشیع و یک سازمان قوی و همگانی از همه وسایل مشروع و ممکن استفاده کردند. همین که افرادی را تربیت کند، به عنوان وکیل و نایب خود بگذارد که کار آن حضرت را دنبال کنند، و ادامه تبلیغات و تعلیمات آن حضرت را به عهده بگیرند. این سازماندهی پنهانی امام باقر بود، که از زمان قبل از امام باقر شروع شده بود، اما در زمان آن حضرت یک هیجان بیشتری پیدا کرد که کاری بسیار خطرناک بود... امام باقر(ع) اگرچه
بر اثر سلطه حکومت طاغوتها، از نظر سیاسی منزوی بود و اعتراضهای او به صورت یک نهضت سیاسی همهجانبه برای سرنگونی رژیم بنیامیه نیانجامید، با اینکه در این راه تا سر حد شهادت حرکت کرد، ولی او دریافته بود که فرهنگ تشیع در انزوا قرار دارد.
از این رو، لازم بود به یک انقلاب وسیع فرهنگی دست بزند و با تشکیل حوزه علمیه و تربیت شاگردان برجسته، فقه آل محمد(ص) و خط فکری تشیع را آشکار سازد. با توجه به این موضوع، زمینه عمیق و بنیانکن برای مبارزه با طاغوتیان خواهد شد، و در درازمدت، شیعیان را به صحنه میآورد، و مکتب اهل بیت(ع) را زنده خواهد کرد و با توجه به اینکه سنگ زیرین و اساس انقلاب و قیام، نهضت فکری و فرهنگی است، بر همین اساس امام باقر(ع) زمینهسازی بسیار عمیق و خوبی در این راستا نمود و پس از ایشان، فرزند برومندش امام صادق(ع) با تشکیل حوزه علمیه با چهار هزار نفر شاگرد، آن را به ثمر رسانید، و به عنوان یک دانشگاه عظیم اسلامی، در تاریخ اسلام آشکار و ماندگار ساخت....
شهادت امام باقر(ع) یک شهادت دارای پیام بود؛ لذا خود امام باقر وصیت کرد که بعد از او تا ۱۰ سال در منا به مناسبت این رحلت، یادبود برپا شود. در میان ائمه ما این بیسابقه است، بینظیر است...
یاد امام باقر، یعنی یاد سربرآوردن حیات دوباره جریان اصیل اسلامی در مقابله با تحریفها و مسخهایی که انجام گرفته بود.