از ماراتن مذاکرات با مهندس موسوی
آقای ابوترابی رفت به دوستان گزارش داد که ما جلو رفتیم، ولی آنها طرحشان را پس گرفتند. با اینکه از این‌ها پذیرفتیم، ولی بازهم به‌عنوان نماینده‌ مهندس موسوی طرحی به ما ندادند. ما گفتیم باشد، همین ایده‌ای که شما می‌گویید نماینده‌ مراجع ناظر بازشماری باشد، حدّاقل طرحش را بدهید؛ ولی نماینده‌ مهندس موسوی باید این کار را بکند. این را هم قبول نکردند. بعد هم آقای ‌هاشمی را واسطه قرار‌دادیم. ایشان هم صحبت کرد؛ امّا مهندس موسوی قبول نکرد. این جوهره‌ ماجرا بود که همه فهمیدند تقلّبی نشده. تلویزیون هم آن وقت پیگیر بود که مثلاً کسی بیاید دراین‌باره حرف بزند. آقای ابوترابی رفتند و توضیح دادند. در برنامه‌ ویژه‌ شبکه‌ دو که ضبط هم شده، ایشان یک گزارش دادند به مردم. به نظر من اگر تبلیغات شود، رشته‌ این‌طور کارها از دست می‌رود. خاصیّت این کارها این است که وارد جرگه‌ رسانه‌ای نشویم. ما می‌خواستیم یک مسئله این وسط حل بشود که همین هم نشد. معلوم بود که اشکال اصلی روی انتخابات نیست. اگر این‌طور بود که با انجام این کار دیگر همه چیز واضح می‌شد و یک حجّت کامل در دست همه بود.1
در آن دوران گاهی می‌شنیدیم که چون رهبری نتیجه‌ انتخابات را در پیامی که روز شنبه دادند تأیید کرده‌اند، حتّی اگر این‌گونه طرح‌ها هم اجرا می‌شد، دیگر امکان برگشت نتیجه وجود نداشت؛ ولی ما در ملاقات‌هایی که با خود آقای موسوی یا آقای محتشمی و آقای لاری داشتیم، هیچ‌وقت چنین چیزی را طرح نکردند؛ چون طبیعی بود که اگر ما به توافق می‌رسیدیم، شورای نگهبان نتیجه‌ همین توافق را اعلام می‌کرد؛ مثلاً می‌گفت ما می‌خواهیم این‌جور بازشماری کنیم. رهبری بنا به مصداق صندوق‌ها و روال برگزاری انتخابات آن اعلامیّه را دادند؛ کمااینکه ایشان موافقت کردند این پروسه را شورای نگهبان انجام بدهد و با تمدید این فرصت هم موافقت کردند. آنها هم هیچ‌کدام در صحبت با ما چنین ایرادی را وارد نکردند؛ یعنی نه آقای‌ هاشمی، نه آقای خاتمی و نه مهندس موسوی و دیگران هیچ‌کدام چنین بحثی را در آن دیدارها مطرح نکردند و اصلاً در ذهنشان این نبود؛ چون ما داشتیم یک طرح خیلی واضح را که می‌خواست علنی بشود دنبال می‌کردیم؛ طرح مخفی که نبود. به‌هرحال خودشان باید نامه می‌نوشتند و اعلامش کفایت می‌کرد برای اینکه همه بدانند آن رأی، قطعی نیست. از طرف دیگر، این اوّلین سؤال ما از همه بود؛ مثلاً من با آیت‌الله جنّتی از همین نقطه شروع کردم که اگر نتیجه‌ انتخابات عوض شد چه؟ ایشان گفت هرچه بشود؛ مگر ما مسئول این هستیم که کی باشد؟ من این را خیلی واضح پرسیدم؛ از آقای ولایتی پرسیدم، از آقای ابوترابی هم پرسیدم؛ از آقای کدخدایی و...‌ ؛ این‌ها همه یادشان است. گاهی من دو دفعه می‌پرسیدم؛ برای همین واقعاً برای خودمان یقینی شد. بعد هم این طرح را بردند شورای نگهبان، تأییدش کردند؛ یعنی کلّ شورای نگهبان هم این پروسه را پذیرفت که بر این منوال کار را انجام بدهد.
مهندس موسوی چند تعبیر داشت که مهم بود؛ یکی اینکه می‌گفت: این‌ها می‌گویند فلانی گفته 11 میلیون رأی جابه‌جا شده. من کِی عدد دادم؟ من کجا گفتم که 11 میلیون رأی جابه‌جا شده؟ من می‌گویم اگر هزار تا بوده، دو هزار تا بوده، پنج تا صندوق بوده، یا بیشتر و کمتر، رسیدگی شود. اصلاً عددی نگفتم. من می‌گویم هر چقدر بوده، باید می‌شمردند، متخلّف را هم مجازات می‌کردند. این یک زاویه‌اش بود که واقعیّتی را نشان می‌داد. بالاخره با کاری که ما کردیم، اگر هم چنین احتمالی را به قوّت می‌دادند، فرض کنید همه‌ رأی‌ها را با ته‌برگ‌ها تطبیق کنیم، سریع درمی‌آمد که خبری از تقلّب هست یا نیست. می‌دانستند اگر یک یا دو میلیون تخلّف هم دربیاید، سرنوشت انتخابات را عوض می‌کند، چون این رسوایی بزرگی درست می‌کرد. کافی بود که یک میلیون ته‌برگ دربیاید، مثلاً در
دو تا استان یا سه تا استان؛ اگر می‌دیدند با شناسنامه‌ها انطباق ندارد، آن‌وقت دیگر مهم نبود نتیجه‌ انتخابات چه می‌شود، آثار خودش را نشان می‌داد. بنابراین طرح خیلی اغواکننده بود؛ ما پذیرفته بودیم که اگر می‌خواهید همه‌ آراء را هم تطبیق بدهید، بدهید؛ یعنی شورای نگهبان این اطمینان را ایجاد کرد. البتّه من بعد از اینکه مهندس موسوی نپذیرفت، گفتم که الان دیگر برای خودم تمام شک و شبهه‌هایی که هر آدمی می‌تواند پیدا کند، حل شد؛ دیگر هیچ سؤالی ندارم.
پانوشت‌:
1- روایت آقای کدخدایی از ماجرا این‌گونه است: من در شورای نگهبان گفته بودم که بازشماری این تعداد آرائی که آقایان می‌گویند، ممکن است که یک الی دو ماه ما را معطّل بکند؛ چون بازشماری واقعاً یک پروسه‌ خیلی پیچیده است. در روز رأی‌گیری، همه سر کار هستند؛ هیئت‌های اجرائی، هیئت‌های نظارت و عوامل مختلف. وقتی ساعت رأی‌گیری تمام می‌شود، بلافاصله صندوق را شمارش می‌کنند، می‌نویسند، تمام می‌شود. امّا وقتی‌که می‌خواهید یک صندوق را تطبیق بکنید، اوّلاً همه‌ آن نیروها حاضر نیستند؛ ثانیاً چون باید دقّت بیشتری بکنند، ممکن است بازشماری آراء یک صندوق چند روز طول بکشد؛ چون فقط شمارش نیست، تطبیق اسامی با تعرفه‌ها و مانند این‌ها هم هست. برای همین، من گفتم ممکن است این کار چند ماهی طول بکشد. با این‌حال من به‌عنوان مسئول انتخابات در شورای نگهبان این طرح را می‌پذیرم، ولی یک شرط دارد؛ آقایان به‌صورت مکتوب، تعهّد بکنند که هر نتیجه‌ای از این بازشماری حاصل شد، آن را بپذیرند؛ اگر دو نفر نامزد معترض، کتباً تعهّد می‌کنند که نتیجه‌ انتخابات بعد از انجام این خواسته‌ها - هرچه که بود - بپذیرند، ما حاضریم که این کار را انجام بدهیم؛ نه اینکه دوباره این‌ها بگویند که تقلّب و ابطال و همان حرف خودشان را بزنند و کشور برود در بحران. ما نمی‌توانستیم کشور را معطّل این‌ها بکنیم و مردم را منتظر نگه داریم. آقای آقامحمّدی گفتند این‌ها می‌پذیرند. اعضای شورای نگهبان هم قبول کردند. قرار شد که بروند با آقایان صحبت بکنند و نتیجه را بیاورند. ما همه‌ استان‌ها را بسیج کرده بودیم که آماده‌باشند برای بازشماری احتمالی؛ با همان روشی که آقای موسوی پیشنهاد داده بود. گفتیم هرجایی که شما بخواهید را بازشماری می‌کنیم؛ اتّفاقاً دوربین‌های صداوسیما هم می‌توانند بیایند. نمایندگان خود این دو نفر کاندیدا هم حاضر باشند. نیروهای خودمان را در حالت آماده‌باش نگه داشته بودیم تا ببینیم نتیجه چه می‌شود. حدود ظهر آقای ابوترابی‌فرد به ما زنگ زدند که مذاکرات به جایی نرسیده، ولی بازهم امیدوار هستیم. اجازه بدهید که ما این مسئله را پیگیری کنیم. می‌رویم خدمت آقای‌ هاشمی رفسنجانی و از آنجا می‌آییم به شورای نگهبان. فکر می‌کنم آن جلسه تا حدود ساعت 4 بعدازظهر طول کشید. ما پیگیر بودیم. بالاخره آمدند و گفتند بله ما رفتیم آنجا، آقای ‌هاشمی هم گفتند که همین‌جا باشید تا من ببینم که آیا می‌توانم این آقایان را قانع بکنم؟ دوستان هم ظاهراً رفتند برای نماز و ناهار در مجمع. آقای ‌هاشمی بعد به این بزرگواران می‌گویند که نه من و نه آقای خاتمی، نتوانستیم کاری بکنیم و این دو نفر سر حرف خودشان هستند: ابطال انتخابات و ادّعای تقلّب؛ آن تعهّد را هم حاضر نیستند که بپذیرند. وقتی این مطلب را در شورای نگهبان گفتند، ما هم به استان‌هایمان گفتیم که کار بازشماری را شروع کنند. چون من خودم پیشنهادی را به‌عنوان سخنگو مطرح کرده بودم. در مصاحبه‌ها گفتم شورای نگهبان حاضر است 10 درصد از صندوق‌های کلّ کشور را به‌صورت اتّفاقی در حضور نمایندگان نامزدها و نمایندگان رسانه‌ها باز‌شماری کند؛ اگر تغییر مهمّی داشت، کلّ انتخابات را بازشماری می‌کنیم. آن روز من عرض کردم که دوستان ما آماده‌باش هستند برای این کار. وقتی‌که آقایان گفتند این دو نفر هیچ راهکاری را برای حلّ مسئله نپذیرفتند، ما دستور دادیم آن 10 درصد بازشماری انجام شود. ما به دفاترمان گفته بودیم نمایندگان ستادها را دوباره دعوت بکنید که برای این بازشماری حضور داشته باشند. تعدادی آمده بودند و تعدادی نیامده بودند. آنهایی که آمده بودند، همه تأیید کردند که انتخابات هیچ گونه مشکلی نداشته است. مستندات و گزارش‌هایش هم هست. در خیلی از این صندوق‌ها، نمایندگان خود آقای موسوی و آقای کروبی هم پای صندوق بودند در بازشماری. با برخی هم صداوسیما مصاحبه کرد و آنها گفتند که بعد از بازشماری هیچ تغییری صورت نگرفت و نتیجه همان نتیجه‌ قبلی است. این شد پایان عملیّات بازشماری آراء و اعلام صحّت انتخابات سال 88.