تا فردا زنده می‌مانم؟
حاج آقا مصطفی(ره) از کاظمین به آقای شیخ نصرالله خلخالی تلفن‏‎ ‎‏زدند که ما از ‌ترکیه به عراق آمده ایم و با آقا (حضرت امام) چند روزی را در‏‎ ‎‏کاظمین در جوار حرم حضرت موسی بن‌جعفر(ع) خواهیم بود و سپس به‏‎ ‎‏نجف می‌آییم و بنا به خواست آقا منزلی برای ما اجاره کنید تا در نجف به منزل‏‎ ‎‏خودمان برویم، زیرا بنا نداریم بر کسی وارد شویم. ‏
آقای خلخالی موضوع را با من درمیان گذاشت و من هم منزلی مناسب‏‎ ‎‏حال امام سراغ داشتم که همان را اجاره کردیم. منزل کوچک و ساده‌ای بود‏ و بعد از یک سالی آقای خلخالی به امام پیشنهاد دادند تا زمین 600مترمربعی‏‎ ‎‏را که در نزدیک حرم است، خریداری کرده و مسجدی را برای اقامۀ نماز و‏‎ ‎‏درس آقا در آن بسازیم. حضرت امام مخالفت کرده و آقای خلخالی براصرار‏‎ ‎‏خود افزودند. امام می‌فرمودند من در همین منزل می‌مانم و اجارۀ ماهانه را‏‎ ‎‏می‌پردازم. آقای خلخالی استدلال می‌کرد که آقا پول چند سال اجاره، قیمت‏‎ ‎‏یک ساختمان است، اجازه بدهید این ساختمان را درست کنیم. امام فرمودند:‏‎ ‎‏شما به من خط می‌دهید که تا فردا زنده بمانم که من بروم زمین را بخرم؟ آقای‏‎ ‎‏خلخالی هم گفت: من که هیچی، پدرجد من هم نمی‌تواند یک چنین خطی‏‎ ‎‏بدهد.
* حجت‌الاسلام والمسلمین محی‌الدین فرقانی
کتاب آینه حسن- ص 145- خاطره 213