آیت‌الله سیدحسن سعادت مصطفوی متولد ۱۳۱۵، عضو هیئت علمی دانشکده الهیات دانشگاه امام صادق(ع) و مدیر گروه فلسفه و کلام اسلامی این دانشکده و از شاگردان آیت‌الله حاج شیخ محمدتقی آملی و حاج شیخ محمدحسین تهرانی نجفی و صاحب «شرح نمط سوم اشارات و تنبیهات ابن‌سینا» روز یکشنبه ششم شهریورماه دار فانی را وداع گفت.
او فرزند آیت‌الله سید محمد سعادت مصطفوی بود که در شهرستان قاین خراسان جنوبی متولد شد. پس از طی دوران دبستان و دبیرستان، به‌طور جدی، صرف، نحو، معانی، بیان، مغنی، مطول، حاشیه ملاعبدالله، قوانین، شرح تجرید، شرح منظومه، شرح اشارات و فلسفه مشاء را نزد پدرش و همچنین کفایه آخوند و مکاسب و رسائل شیخ انصاری را در مدرسه علمیه رضائیه که تدریس تمام دروس، از سطح و خارج، به ایشان محول شده بود، با یک دوره درس خارج فقه و اصول به مدت
۷ سال گذرانید و پس از آن، مدت چهار سال در درس فقه آیت‌الله حاج میرزا محمدتقی آملی صاحب شرح عروه به نام «مصباح‌الهدی» حاضر شد و در همین مدت و برهه چهار ساله، در درس حکمت متعالیه اسفار اربعه آیت‌الله حاج سید ابوالحسن رفیعی قزوینی شرکت کرد.
وی در هجرت موقت چهار ساله آیت‌الله شیخ محمدحسین ثقفی تهرانی نجفی، یک دوره خارج «کفایه» و یک دوره خارج «محجهًْ العلماء» را از ایشان بهره‌مند شد. وی چند سالی نیز در درس عرفان شیخ محمدعلی حکیم، حاضر شد. وی در سن ۳۰ سالگی به درجه اجتهاد در فقه و اصول نائل شد.
تدریس شرح اشارات و رسائل شیخ، تدریس از سال ۱۳۶۳ش، در دانشگاه‌های مختلف، در رشته‌های فقه و اصول، کلام و فلسفه و عرفان نظری، عضویت در هیئت علمی قطعی تمام‌وقت دانشکده الهیات دانشگاه امام صادق(ع) و مدیریت گروه فلسفه و کلام اسلامی این دانشکده، تدریس شفای شیخ‌الرئیس در حوزه علمیه قم، تدریس دو واحد فلسفه و یا عرفان در مقطع دکتری دانشکده تربیت مدرس قم، عضویت رسمی در کمیته خبرگان بدون مدرک وزارت علوم و تحقیقات فناوری و عضویت رسمی در کمیته گزینش استاد و برنامه‌ریزی وزارت علوم از جمله فعالیت‌های علمی اوست.
شرح نمط سوم اشارات و تنبیهات ابن سینا به فارسی و الهیات به معنی الاخص در قرآن از کتب تالیف شده او و ملاحظاتی در باب حرکت جوهری، علم خدا، حل پارادوکس عینیت و ذهنیت وجود مطلق با تکیه بر هستی‌شناسی علامه سید حیدر آملی، فلسفه در افق عقل و دین و انیت و یقین‌آور بودن برهان صدیقین سینوی از مقالات او بود.