۲۲ - خاطرات رفاقت چهل‌ساله حجت‌الاسلام والمسلمین علی شیرازی با حاج قاسم سلیمانی- ۱۴۰۱/۱۲/۱۲
خاطرات رفاقت چهل‌ساله حجت‌الاسلام والمسلمین علی شیرازی با حاج قاسم سلیمانی- ۲۲
شجاعت در کنار تدبیر و اِشراف میدانی
۱۴۰۱/۱۲/۱۲
سعید علامیان
برای آزاد‌سازی «تِدمُر»، عملیاتی طراحی شده بود.1
ارتش و نیروهای دفاع وطنی سوریه می‌خواستند در عملیات شرکت کنند. تِدمُر، جای استراتژیک و مهمی است.
دشمن آنجا سرمایه‌گذاری کرده بود. آتش سنگین بود و حاج‌قاسم توی میدان. سوار موتور شد تا برود منطقه را شناسایی کند! شناسایی، با سرکشی به نیرو فرق می‌کند.
برای شناسایی، قبل از عملیات باید از خاکریز خودی جلوتر رفت.
قاسم سلیمانی در دفاع مقدس هم همین روحیه را داشت.
پشت موتور بچه‌های اطلاعات عملیات می‌نشست و به وسط درگیری می‌رفت؛ اما همراه با شجاعت. اهل محاسبه و تدبیر بود. امام خامنه‌ای در این باره فرموده‌اند: شهید سلیمانی، هم شجاع بود، هم باتدبیر بود. صرف شجاعت نبود. بعضی‌ها شجاعت دارند؛ اما تدبیر و عقل لازم برای به کار بردن این شجاعت را ندارند.
بعضی‌ها، اهل تدبیرند؛ اما اهل اقدام و عمل نیستند؛ دل و جگر کار را ندارند.
این شهید عزیز، هم دل و جگر داشت ـ به دهان خطر می‌رفت و ابا نداشت؛ نه‌فقط در این حوادث این روزها، در دوران دفاع مقدس هم در فرماندهی لشکر ثارالله همین‌جوری بود؛ خودش و لشکرش ـ هم باتدبیر بود.
فکر می‌کرد؛ تدبیر می‌کرد؛ منطق داشت برای کارهایش.2
او سه ماه قبل از شهادتش، در جمع فرماندهان و مسئولان سپاه گفت: سپاه خطر می‌کند؛ اما با حکمت؛ با درایت. اگر سپاه خطر نکند و بترسد، دیگر سپاه نیست.
اگر سپاه بترسد، همه خواهند ترسید. سپاه، از درون بحران‌های سخت و تاریک، نامشخص و نامعلوم که انتهای آن مشخص نبود، از درون ترس و همین وحشت سخت، مهم‌ترین فرصت‌ها را تولید کرده است.
از دفاع مقدس و از آن قله نورانی، یک نورانیت دیگری تولید کرد به نام مدافع مقدس حرم، و ایستاد. سپاه، مقاومت را هم کیفی و هم کمّی توسعه داد.
حاج‌قاسم، سنجیده و از روی حکمت حرف می‌زد. سالی یکی دو روز، توی نیرو، همه را جمع می‌کرد و سخنرانی می‌کرد.
جالب توجه این‌که دو ساعت حرف می‌زد، کسی خسته نمی‌شد. دو ساعت تحلیل می‌کرد، همه تازگی داشت. حرف‌هایش روی مخاطب اثر می‌گذاشت؛ چنان که رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند: سخنش اثرگذار بود. قانع‌کننده بود.3
قاسم سلیمانی از اوضاع میدان جنگ آگاه بود؛ این تسلط اطلاعاتی، علاوه‌بر هوش او، ریشه در مدیریت میدانی و توی میدان بودنش داشت. فرماندهی نبود که طبق گزارش‌ها تصمیم بگیرد. خودش میدان جنگ را می‌دید، ظرفیت دشمن و خودمان را می‌سنجید و بعد تصمیم می‌گرفت. اگر حرفی می‌زد، از میدان خبر داشت.
توی جلسه‌ها می‌دیدم که حرف حاج‌قاسم، یک سر و گردن از همه حرف‌ها بالاتر است. وقتی می‌گوید داعش تا سه ماه آینده سقوط می‌کند، رهبر انقلاب می‌پذیرند که حاج‌قاسم درست می‌گوید؛ به او اعتماد دارند 4؛ مردم، حرفش را باور می‌کنند. این اعتماد را به مرور زمان ایجاد کرده که اگر گفت ما اربعین مشکل امنیتی نداریم، همه مطمئن هستند مشکل امنیتی نداریم؛ چون می‌دانند واقعیت‌ها را می‌گوید؛ بزرگ‌نمایی نمی‌کند.
پانوشت‌ها:
1. تِدمُر یا پالمیرا، شهری باستاني که در استان حُمص سوريه و 210 كيلومتري دمشق واقع شده است. این شهر، اردیبهشت 1394 توسط گروه تروريستي داعش اشغال، و اسفند 1395 آزاد شد.
2. از سخنرانی 18 دی 1389 در دیدار مردم قم با ایشان.
3. همان.
4. امام خامنه‌ای، سی‌ام آبان 1396، در پاسخ به نامه سردار سلیمانی در باره پایان سیطره داعش نوشتند: «خدای بزرگ را با همه وجود سپاسگزارم که به مجاهدت فداکارانه شما و خیل عظیم همکاران‌تان در سطوح مختلف، برکت عطا فرمود و شجره خبیثه‌ای را که به دست طواغیت جهان غَرس شده بود، به دست شما بندگان صالح، در کشور سوریه و عراق ریشه‌کن کرد. این، تنها ضربه به گروه ستمگر و روسیاه داعش نبود؛ ضربه سخت‌تر، به سیاست خباثت‌آلودی بود که ایجاد جنگ داخلی در منطقه و نابودی مقاومت ضدصهیونیستی و تضعیف دولت‌های مستقل را به وسیله رؤسای شقیّ این گروه گمراه هدف گرفته بود؛ ضربه بود به دولت‌های قبلی و کنونی آمریکا و رژیم‌های وابسته به آن در این منطقه که این گروه را به وجود آوردند و همه‌گونه پشتیبانی کردند تا سلطه نحس خود را در منطقه غرب آسیا بگسترانند و رژیم غاصب صهیونیست را بر آن مسلط سازند. شما با متلاشی ساختن این توده سرطانی و مهلک، نه فقط به کشورهای منطقه و به جهان اسلام، بلکه به همه ملت‌ها و بشریت خدمتی بزرگ کردید.»